kızlar şimdi nerden başlayacağımı bilmiyorum bu aralar buraya yazıpta rahatlamak istediğim o kadar konu varki bunlardan biri bu..bugun açtıgım 2. derdim buraya :/
benim bi kaç yıl öncesine kadar can ciğer arkadaş oldugum yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen hergun ya o bende ya benim onda oldugum abla kardeş vardı..
o zamanlar ben 15 falan şimdi 20yim yaşıma göre davranışlarımın çok olgun oldugunu söylüyo herkes o zamanlarda aynen böyleydi yani dostlugun ne demek oldugunu biliyordum.onların biride benden 1 yaş büyük diğeride 2-3 yaş falan küçüğüyle daha iyi anlaştım çünkü daha çok ilgiye sevgiye ihtiyacı vardı nefes darlıgından evde makinaya bağlanıyordu mamalar içiyordu zayıftı ama çok iyiydi ve oda olgundu benzer yanlarımız fazlaydı aynı mahalledeydik.
bu arada kısa sürede yakınlaştık yıllarca dışarı adımını atmayan kızı hastalıgı yuzunden ortaokulunu yarıda bırakan kızı elinden tutup dışarı çıkardım bunları bişey yaptım diye anlatmıyorum sadece kendi yaptıklarımı yazarak emeklerimi görmeye çalışıyorum haksız yanlarımı görmek istiyorum dışarı çıkardım gezdirdim elini bırakmadım hep kolumdaydı.
annesi ablası hep benim emeğim oldugunu söylüyodu annesinin mutlulugu çok barizdi 2 adımda dinleniyorduk nefesi kesiliyordu kıyamıyordum onun yerinde bende olabilirdim bırakmadım onla sürekli birlikteydim daha sosyal olması için daha iyi anlaşalım içine hastalıgı yüzünden bişey atmasın diye gittim evlerinde kaldım gece sabaha kadar baska makineye baglı yatıyordu yani gündüz ve gece makinesi ayrıydı gündüzünki o kadar büyüktüki bir büyük tüp ağırlıgınandanda fazlaydı belkide.
ben istedim o istedi o makinayı kendi ellerimle kendi evime taşıdım bizdede kalsın hayatı paylaşalım diye.canı sıkılmasın diye.kur'an öğretmeye çalıştım.namaz kılmayı öğretmeye çalıştım.kısacası çok emek verdim çok fedakarlık yaptım arkadaslarımla tanıstırdım eski çıktıgımla tanıştırdım.
noldu zaman geçtikçe benim arkadaslarımla benden iyi oldular eski çıktıgımla çıktı zaman geçtikçe gözümdeki değerleri azaldı hem ablasının hem kardeşinin yerli yersiz laf sokmalar anlam veremediğim davranışlar daha neler neler ve nefret ederim bunlardan şu anda gözümde hiç önemleri yok ne yazıkki...
sorunum şuki bunları anlatıyım buna göre bana cevap verebilesiniz diye..
şimdi bu kızın ablası evlendi bu süre zarfı içinde şu benden 2-3 yaş büyük olan şu anda hamile... ki onlada çok iyiydik benle çok dertleşirdi hep onu anladıgımı söylerdi o zmanlar yani bi arkadsın bi arkdasına söyleyebilecği en güzel şeyleri söylerdi hiç bi zman benden vazgecmiceni çok değerli oldugumu faln.
şimdi bu ikisinin benim tanıstırdıgım bi kızla çok yakın ilişkileri var eskiden biz nasılsak şimdide onlar öyleler. bu kız bu hamile olan kızın hakkında kendi üvey annesine ki üvey anne deyip geçmek istemiyorum o kadar iyi bir kadınki annemlee çok yakınlar ve bende çok seviyorum asla onun hakkında kötü düşünmez okumasını çok istedi ama kız okumadı
demişki çok iğrenç bi şey söylemek ne kadar dogru bilmiyorum hamile olanının çocugu kocasından değil demiş
bunu annesi gelip anneme söylemiş annemde bana duyunca şok oldum çok kötü oldum aramız ne kadar kötü olsada konduramadım o anki ruh halimi anlatamam.
şimdi düşünüyorum annesi bu yalansa bunu asla uydurcak bi insan değil namazında niyazında kuranında ve kendi kızıda var..arkadasım desen daha önce çok yalanına şahit oldum zaten onlada pek samimi değilim hadi o uydurduda üvey annesine söyledi desem insan hergun gidip geldiği arkadası için böyle bi iftirayı uydurabilirmi ne kadar kanında yalancılık olsada bunu yapabilirmi hala yüzyüze bakıyolar
şimdi ben napıcamı şaşırdım kimle konısıyım nereye gidiyim arkadasım olarak görmüyorum hiç birini ama böyle birbirine yakın olan insanların aralarındaki bu fitne fesatlıga dur demelimiyim yoksa bana dokunmayan yılan bin yasasınmı demeliyim bilmiyorum içim içime sığmıyorr çok uzun yazdım kim okucak şimdi bunu