Merhaba hanımlar, bu zamana kadar kendi kendime düşündüğüm ve cevabıni bulamadığım bir sorunumu size danısmak istiyorum.
Arkadaşlar arasında ki hep en aranmayan sorulmayan biri benimdir.
Bir ortamda toplanildigi zaman, ya da ne bilim yolda orda, burda karşılaşıldığı zaman hep kenara itildigimi hissediyorum. Mesela konusulan bir konu hakkinda bir yorumda bulunurken çok rahat sözüm kesiliyor, üstüne konuşmaya başlıyorlar ve diğer herkes ben konuşuyor olsamda diğer insana kulak veriyor.
Bir yere gidileceği zaman ben unutkan kişi oluyorum.
Inanın o kadar ince düşünen, insanları gülümsetmeyi gayret eden bir yapım vardir ki. Her zaman gülümser tanimadigim insanlarla bile apt. Okul gibi yerlerde selamlaşır tebessüm ederim.
Kesinlikle yaşadığım, gördüğüm seyleri abartmadan, yalansız olduğu gibi anlatırım.
Ama arkamdan konuşulanlardan anladığım kadarıyla beni tanımadıkları gibi birde eleştiriyorlar.
Şimdi tekrar bir etkinlikle bir araya geleceğiz ve benim yine gardim düşecek.
Buraya gelene kadar yaşadıklarımı anlatsam sizde şaşırırsınız. Anlam veremediğim tavırlardan bıktım usandım. Takınacağım tavır ne olacak onuda şaşırdım.
Ben çok fazla ince düşünen, insanları gülümsetmek için uğraşan, kendini sevdirmeye çalışan insanlardan haz etmiyorum mesela. Üniversitede böyle bir arkadaşım vardı, sürekli bizim istediklerimizi yapar, bize iyilik yapmaya çalışır, kendini sevdirme ve kabul ettirme çabası içine girerdi. Hiç hoşlanmazdım kendisinden. Siz de arkadaşlarınızda bu hissiyatı uyandırıyor olabilir misiniz?
Inanın o kadar ince düşünen, insanları gülümsetmeyi gayret eden bir yapım vardir ki. Her zaman gülümser tanimadigim insanlarla bile apt. Okul gibi yerlerde selamlaşır tebessüm ederim.Merhaba hanımlar, bu zamana kadar kendi kendime düşündüğüm ve cevabıni bulamadığım bir sorunumu size danısmak istiyorum.
Arkadaşlar arasında ki hep en aranmayan sorulmayan biri benimdir.
Bir ortamda toplanildigi zaman, ya da ne bilim yolda orda, burda karşılaşıldığı zaman hep kenara itildigimi hissediyorum. Mesela konusulan bir konu hakkinda bir yorumda bulunurken çok rahat sözüm kesiliyor, üstüne konuşmaya başlıyorlar ve diğer herkes ben konuşuyor olsamda diğer insana kulak veriyor.
Bir yere gidileceği zaman ben unutkan kişi oluyorum.
Inanın o kadar ince düşünen, insanları gülümsetmeyi gayret eden bir yapım vardir ki. Her zaman gülümser tanimadigim insanlarla bile apt. Okul gibi yerlerde selamlaşır tebessüm ederim.
Kesinlikle yaşadığım, gördüğüm seyleri abartmadan, yalansız olduğu gibi anlatırım.
Ama arkamdan konuşulanlardan anladığım kadarıyla beni tanımadıkları gibi birde eleştiriyorlar.
Şimdi tekrar bir etkinlikle bir araya geleceğiz ve benim yine gardim düşecek.
Buraya gelene kadar yaşadıklarımı anlatsam sizde şaşırırsınız. Anlam veremediğim tavırlardan bıktım usandım. Takınacağım tavır ne olacak onuda şaşırdım.
Insani belirleyen evetleri değil hayirlaridir.. Okuduğum ve hep aklımda olan bir cümle. Hep evet demeniz hep iyi güzel davranmanız sosyal hayatta size verilen değeri düşürüyor. Bunu kabullenmek başta zor. İnsan diyor ki ama neden böyle olur ki? İnanın bu böyle.Ben de buradan devam edecegim.
Devamli ortada iyilik melegi, sevgi kelebegi gibi uçuşan insanlar bana samimi gelmiyor acikcasi hafiften gicik olmuyor da değilim. Ha buradan "zaten kötüler sevilir" gibi bir sonuç cikmasin öyle birsey degil bu, sadece doğal durmuyor yani devamli insanlari hoşnut etme çabasi içinde bulunmak. Normal davranin.
Bulunduğunuz ortama göre bazen böyle şeyler yaşayabilirsiniz, hele yırtıcı bi insan değilseniz çok normal. Lisede bende öyleydim. Hiç ama hiç arkadaşım yoktu. Sınıfta herkes neden benden ortak bir sekilde nefret ediyordu anlamıyordum. Sonra üniversiteye gittim tam tersi oldu, sınıfta sevilen hatta herkesin gerçekten samimiyet duyduğu insan olmuştum. Sonra çalışmaya başladım, ilk görev yerimde en son ben basladigim için bi gruba dahil olmadım. Ikinci görev yerimde herkes benimle başlamıştı burda daha arkadaş canlısı ortam var. Öncelikle herkese incelik göstermeyin, gerek yok. Herkesle ne kadar olması gerekiyorsa en fazla o kadar samimi olun. 18 22 yaşlarında bu tarz şeyler üzüyor ama sonra insan yalnız kalmayı daha çok seviyor hatta.
Çok doğru bir cümle gerçekten.Inanin her şeye evet demiyorum.Insani belirleyen evetleri değil hayirlaridir.. Okuduğum ve hep aklımda olan bir cümle. Hep evet demeniz hep iyi güzel davranmanız sosyal hayatta size verilen değeri düşürüyor. Bunu kabullenmek başta zor. İnsan diyor ki ama neden böyle olur ki? İnanın bu böyle.
Sevgi kelebeği falan olduğum yok sadece insan gibi davranıyorum.Ciddiye almiyorlar sizi ondan bütün bunlar.Kendinizi saydirmak istiyorsaniz sevgi kelebeği olmaktan vazgeçin.
Ama insan gibi de kendiniz soyluyosunuz sozumu kesiyorlar ciddiye almiyorlar diye.Mesala gorüştüğunuzde biraz ciddi sert ve az konusun bakin ne olacak.Sizi eleştirmek için söylemedim kiSevgi kelebeği falan olduğum yok sadece insan gibi davranıyorum.
O zaman başka şeylerde eksiklikler var. Kendinizi ifade etmekte mi zorlaniyorsunuz? Açıkça düşüncelerinizi söylemekte mi? İstemediğiniz halde bazı şeylere göz yummak zorunda mı hissediyorsunuz? Yada istemediğiniz halde öyleymiş gibi mi davranıyorsunuz?Çok doğru bir cümle gerçekten.Inanin her şeye evet demiyorum.
Inanin konu hakkın da fikir sahibi isem konuşurum.Her şeye atlayan bir tip değilim.Ama insan gibi de kendiniz soyluyosunuz sozumu kesiyorlar ciddiye almiyorlar diye.Mesala gorüştüğunuzde biraz ciddi sert ve az konusun bakin ne olacak.Sizi eleştirmek için söylemedim ki
Malesef öyleBen sizin söylemek istediğinizi çok iyi anladim. Duygusal bir insansinız genelde duygularinizla ve vicdaninizla hareket ediyorsunuz. Kendinizden cok baska insanlari dusunuyorsunuz. Onlarin sizi anlamadigi zaman zaman dusunuyorsunuz. Neden ben bu kadar iyi ve kendim gibi davraniyorken kimse olmuyor yanimda diyorsunuz. Bunu bircok insan diyor. Ve hatta bu konu da ciddi problem yasiyor. Cunku uzuluyorsunuz.. Dusunmemek elde degil sorgulamamak elde degil. Bende ayni problmeleri belki dile getiremedigim sikintilari yasiyorum. O yuzden emin olun. Herkes ark. Cok mutlu gornurken aslinda degil. Sikmayin caninizi demek istiyorum. Cok uzun tuttum sozlerimi ama bana da hitap eden bir konu.
Bilmiyorum gerçektenO zaman başka şeylerde eksiklikler var. Kendinizi ifade etmekte mi zorlaniyorsunuz? Açıkça düşüncelerinizi söylemekte mi? İstemediğiniz halde bazı şeylere göz yummak zorunda mı hissediyorsunuz? Yada istemediğiniz halde öyleymiş gibi mi davranıyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?