- Konu Sahibi LadyOrgana
- #1
Kızlar merhaba
Öncelikle ilk ve uzun bir konum, affınıza sığınıyor ve okuyanlara şimdiden teşekkür ediyorum.
Benim ortaokuldan çok yakın olduğum bir arkadaşım vardı, üniversite için farklı şehirlere gittik falan ama hiç kopmadık, ben ondan bir sene geç döndüm ankaraya o işe girmişti, ben işsizken çalıştığı yerde açılan bir pozisyonu bana söyledi aynı şirkette işe girdik senelerce beraberdik. sonra önce ben sonra o peşpeşe işten ayrıldık, ben girdiğim yerdeki açığı ona söyledim o da buraya girdi şimdi yanyana masalardayız ama ya yaş ilerledikçe, biraz ilgi alaka görünce mi oldu bilmiyorum çok değişti. Benim arkamdan "patron ondan memnun değil işi bitince gönderecek" tarzı konuşmaları geldi kulağıma. bizden 1-1.5 sene sonra işe giren biri bunun altı olarak girmişti ona yapmadığını bırakmadı, çok ezdi falan bizim de tüm bu davranışlardan dolayı aramız açıldı, bana direkt bişi yapmadı diğerlerine yaptığı gibi ama onun bu yüzünü görünce ben de çektim kendimi.
Daha sonra bizden sonra işe girdi dediğim kişiyle zaman içinde samimiyetimiz oldu. Öyle ki ablam olsa keşke bu bile diyordum, iyiydik yani. En mutlu günlerimde de en kötü günlerimde de yanımdaydı. Ancak aşırı derecede alıngan ve ben bambaşka bir niyetle bişi söylemiş olduğumda onu bambaşka algılıyor ve hemen kaprise tribe bağlıyor. Bir sorunu olduğunda insanların konuşması ve birbirlerini dinlemesi gerektiğini düşünürüm ben ama bu arkadaşta kesinlikle böyle bişi yok. Bir gün ben buna "o senin dediğin öyle değilmiş şöyleymiş bak şurda okudum" dedim "ben öyle biliyorum şurda öyle gördüm burda böyle okudum vs vs" dedi üstüne bir ton kapris yediğimle kaldım. Bu senelerdir hep böyle, senin ne niyetle demiş olabileceğini asla düşünmüyor ve yalnızca o nasıl anlamak istiyorsa sen onu demiş oluyorsun, aksini asla kabul etmiyor ve özür dilemek gibi kavramı yok. En son gene ben bambaşka bi niyetle bişi sorduğumda bana gene esti gürledi falan, ben de ertesi gün konuşmadım. Sordu ne oluyor diye kırgınımdır belki dedim, peşimden geldi ama açıklama yapmak veya beni dinlemek niyetiyle değil, kendi haklılığını bana göstermek için. Asla "o benim en yakınım, herkes beni eziklerken bir te o bana sahip çıktı yapmaz öle şey" demedi, asla. Ben de en sonra "sen hala bu kafadaysan benim senle konuşacağım birşey yok" dedim odama döndüm. Ben konuşmamaya karar versem bile selamı sabahı kesmem, muhabbet etmem ama bir günaydın da derim, selamını da alırım. Buna bi baktım ne selam veriyor ne selam alıyor asla konuşmamaya çalışıyor falan. Evet kızlar ben zaten o arkadaşı hayatımdan çıkarmaya, bana yokmuşum gibi davrandığı an karar vermiştim ama ne olursa olsun biz beraber çok şey yaşadık çok şey atlattık ve her seferinde sorunu yaşayan, dışlanan o oldu her seferinde ben onun yanında oldum. Buna rağmen bana böyle yapması çok zoruma gitti. Kendisini aşırı derecede ezen insanlarla şimdi muhabbeti koyu, beni görünce sırtını dönüyor ya! Tek dileğim bir gün "ah ben ona hata ettim benim yanımda bir tek o vardı ben çok büyük hata ettim" desin, Allah'a havale ettim ama kızlar gerçekten çok zoruma gidiyor, arkadaşlar hep mi böyle?
Öncelikle ilk ve uzun bir konum, affınıza sığınıyor ve okuyanlara şimdiden teşekkür ediyorum.
Benim ortaokuldan çok yakın olduğum bir arkadaşım vardı, üniversite için farklı şehirlere gittik falan ama hiç kopmadık, ben ondan bir sene geç döndüm ankaraya o işe girmişti, ben işsizken çalıştığı yerde açılan bir pozisyonu bana söyledi aynı şirkette işe girdik senelerce beraberdik. sonra önce ben sonra o peşpeşe işten ayrıldık, ben girdiğim yerdeki açığı ona söyledim o da buraya girdi şimdi yanyana masalardayız ama ya yaş ilerledikçe, biraz ilgi alaka görünce mi oldu bilmiyorum çok değişti. Benim arkamdan "patron ondan memnun değil işi bitince gönderecek" tarzı konuşmaları geldi kulağıma. bizden 1-1.5 sene sonra işe giren biri bunun altı olarak girmişti ona yapmadığını bırakmadı, çok ezdi falan bizim de tüm bu davranışlardan dolayı aramız açıldı, bana direkt bişi yapmadı diğerlerine yaptığı gibi ama onun bu yüzünü görünce ben de çektim kendimi.
Daha sonra bizden sonra işe girdi dediğim kişiyle zaman içinde samimiyetimiz oldu. Öyle ki ablam olsa keşke bu bile diyordum, iyiydik yani. En mutlu günlerimde de en kötü günlerimde de yanımdaydı. Ancak aşırı derecede alıngan ve ben bambaşka bir niyetle bişi söylemiş olduğumda onu bambaşka algılıyor ve hemen kaprise tribe bağlıyor. Bir sorunu olduğunda insanların konuşması ve birbirlerini dinlemesi gerektiğini düşünürüm ben ama bu arkadaşta kesinlikle böyle bişi yok. Bir gün ben buna "o senin dediğin öyle değilmiş şöyleymiş bak şurda okudum" dedim "ben öyle biliyorum şurda öyle gördüm burda böyle okudum vs vs" dedi üstüne bir ton kapris yediğimle kaldım. Bu senelerdir hep böyle, senin ne niyetle demiş olabileceğini asla düşünmüyor ve yalnızca o nasıl anlamak istiyorsa sen onu demiş oluyorsun, aksini asla kabul etmiyor ve özür dilemek gibi kavramı yok. En son gene ben bambaşka bi niyetle bişi sorduğumda bana gene esti gürledi falan, ben de ertesi gün konuşmadım. Sordu ne oluyor diye kırgınımdır belki dedim, peşimden geldi ama açıklama yapmak veya beni dinlemek niyetiyle değil, kendi haklılığını bana göstermek için. Asla "o benim en yakınım, herkes beni eziklerken bir te o bana sahip çıktı yapmaz öle şey" demedi, asla. Ben de en sonra "sen hala bu kafadaysan benim senle konuşacağım birşey yok" dedim odama döndüm. Ben konuşmamaya karar versem bile selamı sabahı kesmem, muhabbet etmem ama bir günaydın da derim, selamını da alırım. Buna bi baktım ne selam veriyor ne selam alıyor asla konuşmamaya çalışıyor falan. Evet kızlar ben zaten o arkadaşı hayatımdan çıkarmaya, bana yokmuşum gibi davrandığı an karar vermiştim ama ne olursa olsun biz beraber çok şey yaşadık çok şey atlattık ve her seferinde sorunu yaşayan, dışlanan o oldu her seferinde ben onun yanında oldum. Buna rağmen bana böyle yapması çok zoruma gitti. Kendisini aşırı derecede ezen insanlarla şimdi muhabbeti koyu, beni görünce sırtını dönüyor ya! Tek dileğim bir gün "ah ben ona hata ettim benim yanımda bir tek o vardı ben çok büyük hata ettim" desin, Allah'a havale ettim ama kızlar gerçekten çok zoruma gidiyor, arkadaşlar hep mi böyle?
