Bir tane de ben anlatayım. Lise arkadaşımdı 10 yıllık arkadaşlığımız var bu gitti ipe sapa gelmez birine takıldı. Herif pavyoncu, ilkokul mezunu bile değil, iş yok güç yok. Kızı alkole alıştırdı, pisliğin teki. Ailesi de vermiyor haliyle. Ayaklarına kapanıyorum kızın etme eyleme ne olur diye. İntihar edeceğim diyor. Sabahtan akşama kadar yanındayım, gece de sabaha kadar telefondayız. YL yapıyorum o ara nereye yetişeceğimi şaşırmıştım. Sonra nişanlandı bunlar. Çok sevdiğim arkadaşım bana dedi ki "nişanlım seninle arkadaşlık etmemi istemiyor, üniversiteli kızlar bozuk olur hem bizim ilişkimizi kıskanıyor o". Hadi selametle dedim.
Aradan yıllar geçti bu herif pavyondan kadın çıkarmış onunla yaşıyormuş kızı da sepetlemiş haliyle.
Aradı beni sen benim has arkadaşımdın ben ettim sen etme diye, artık çok geç dedim.
Velhasılı kelam yanındayken kıymet bilmek lazım.