27 yaşındayım ve 5 senelik evliyim. Uc çocuğum var ve ne yazıkki tek bir dostum bile yok. Esimin ailesiyle yakın oturuyoruz yalnızlık cekmiyorum fakat gerçek bir arkadaşım yok. Arada bir muhabbet Edip çay icebilecegim kimsem yok. Çevremde kafa dengi insan yok ve artık arkadslik kurmaktada çok zorlaniyorum. Üç cocukla da zaten uygun bir arkadaş bulmak çok zor. Artık sosyalleşme problemim oluştu insanlar arasına girmek bile benim için çok zor oluyor çünkü çok yalnızlık çektim nasıl davranmam gerektigini bile bilmiyorum artık. Gittikce dahada icime kapanmaya basladim. Sorun bende mi yoksa yalnız kala kala mi böyle oldum anlayamiyorum. Bu durum canimi çok sikiyor 
Abi,yaşıt kuzenler de samimiyseniz arkadaş dost sınıfına girebilir bence 
. Kına gecesine 1 tane bile arkadaşı gelmeyen hatta şöyle diyim ablasından başka yakın yaşta insan gelmeyen bi akrabam var benim mesela, kendisi hep yalnızlıktan bahseder 
