Arkadaşım yok :(

Belki sorun sizdedir. Benim de sevdiğim arkadaşım var ve sürekli evine çağırır. Bütün gün kocasını ve evliliğini anlatır. Hala düğünde takılmayan altınlardan bahseder. Ben bir şey anlatacak olsam adam gibi dinlemez bile. Bir de çocuğunu zorla sevmemi bekler. "Al kucağına tatlım" der. EE almak istemiyorum ki kimsenin çocuğunu kucağıma. Üzülmesin diye zoraki alıp "ay ne tatlı" demek zorunda kalıyorum. Böyle olunca insan soğuyor ve uzaklaşıyor. Allah mutlu mesut etsin ama benden uzak mümkünse.
 
Benim de yok daha doğrusu var ama yok.. O kadar çok isterdim ki gerçek bir dosta sahip olmayı
 
Benim de yeni ortamimda hic arkadasim yok.Hepsi memleketimde ve en son gorev yaptigim yerde.Ben de ara sira yalnizljk cekiyorum.Alismaya calisiyorum buna.
 
Öncelikle şunu söylemek istiyorum insanlar, özellikle hemcinslerimiz burda konu acmisken bazı cevapların ne kadar yaralayıcı olduğunu bilmenizi isterim. Yalnız ve arkadaşı olmayan bir insanı tehlikeli görmek ne kadar mantikli bilemedim. Ben 27 yaşındayım evet ve üç çocuğum var. Bunu yadirgayanlara özellikle bu cevabım. BUNUNLA GURUR DUYUYORUM. şahane ikiz kızlarım ve bir erkek bebeğim var. Yalnızlığımin sebebi ise şu (ki Allah'ıma şükür çocuklarım var) . Ben doğma büyüme Almanyaliyim ve tüm okul hayatım orada geçti. Buraya gelince tabiki de doğal olarak hiç çevrem olamadı çünkü kimseyle bir geçmişim veya tanisikligim yoktu. Ne yazıkki ailemde yok. Annem babam kardeşim yok. Bu yüzden belki burda bir iki tatlı insanla karşılaşirim diye düşündüm çünkü dışarıda öyle hop diye biriyle tanışmak çok mümkün olmuyor. Evet sanırım gerçekten sorun bende çünkü insanların ne kadar değiştiğini ben anlayamamısim. Yadirgamadan ve onyargisiz olabilmenizi çok isterdim.
 
Biraz atılgan olmak lazim...bende de yok o atılganlık hep karşı taraf kaynaşmaya çalıştı
Sonra zaten cicek gibi acıliyorsun da iste o ilk adımların uyuşması onemli....yoksa cocuk sayisina bakmaz bu is...
Ne yani cok cocugu olan insanların hic mi çevresi yok...ama kısıtlı olur ama hengameli olur gorusmek ama olur yani
Zaten cocuk var diye uzaklasanı cope at gitsin ...dedigim gibi paylasim onemli ve cok zor paylasimin güzel olduğu arkadasları bulmak...
 
Biraz atılgan olmak lazim...bende de yok o atılganlık hep karşı taraf kaynaşmaya çalıştı
Sonra zaten cicek gibi acıliyorsun da iste o ilk adımların uyuşması onemli....yoksa cocuk sayisina bakmaz bu is...
Ne yani cok cocugu olan insanların hic mi çevresi yok...ama kısıtlı olur ama hengameli olur gorusmek ama olur yani
Zaten cocuk var diye uzaklasanı cope at gitsin ...dedigim gibi paylasim onemli ve cok zor paylasimin güzel olduğu arkadasları bulmak...
Evet aynen katılıyorum..bende de atilganlik kalmadı malesef..zaten çoğu kişinin kendi çevresi olduğu için kimse içlerine birini almak istemiyor. Bazı insanlarında gerçekten çocuk alerjisi var.. anlayamıyorum.
 
benimde yok ama seneye insallah kzm ana sinifina baslsyinca okulda illaki tanisirim velilerle.o zaman kaynasirim diye umuyorum.zaten calismayi da dusunuyorum.arkadas ya calisma ortaminda yada kurslarda falan ediniliyor.cocuklar buyusun sizde sosyallesip arkadas bulabilirsiniz..
 
27 yaşındayım ve 5 senelik evliyim. Uc çocuğum var ve ne yazıkki tek bir dostum bile yok. Esimin ailesiyle yakın oturuyoruz yalnızlık cekmiyorum fakat gerçek bir arkadaşım yok. Arada bir muhabbet Edip çay icebilecegim kimsem yok. Çevremde kafa dengi insan yok ve artık arkadslik kurmaktada çok zorlaniyorum. Üç cocukla da zaten uygun bir arkadaş bulmak çok zor. Artık sosyalleşme problemim oluştu insanlar arasına girmek bile benim için çok zor oluyor çünkü çok yalnızlık çektim nasıl davranmam gerektigini bile bilmiyorum artık. Gittikce dahada icime kapanmaya basladim. Sorun bende mi yoksa yalnız kala kala mi böyle oldum anlayamiyorum. Bu durum canimi çok sikiyor :KK43:


Ben bi çocukla tüm davetleri geri çeviriyorum sosyallik bitti siz 3 çocukla :(((( normal.. parklarda sosyelleşebşlirsiniz arkadaşımı öyle yapmıştı
 
Evet aynen katılıyorum..bende de atilganlik kalmadı malesef..zaten çoğu kişinin kendi çevresi olduğu için kimse içlerine birini almak istemiyor. Bazı insanlarında gerçekten çocuk alerjisi var.. anlayamıyorum.


Çocuğum yokken gördüğüm: Kimse çocuğuna dur demiyo ..

Çocuğum oldu: Çocuklu biriyle kahvaltıya gidilmiyor ... sinemaya gidilmiyor.. 2 çift laf edilmiyor. Çünkü Çocuk durmuyor
 
Çocuğum yokken gördüğüm: Kimse çocuğuna dur demiyo ..

Çocuğum oldu: Çocuklu biriyle kahvaltıya gidilmiyor ... sinemaya gidilmiyor.. 2 çift laf edilmiyor. Çünkü Çocuk durmuyor
Doğru söylüyorsun ama çocuklarlada yapılabilecek bir suru şey var aslında.
 
Benimde yok.
Arkadaslarım aslında çok ama gercekten yakın hissedip guvenebileceğim kimse yok etrafımda.
 
Back
X