- 15 Kasım 2014
- 1.234
- 1.732
- 133
Merhabalar, aslında açacağım konuyu bu başlığa taşımak ne kadar doğru bilemem (çünkü anlatacağım şey dert sayılmaz); ancak çözüm önerinize ihtiyacım var. Eski çalıştığım okuldan bir kızla diğerlerine nazaran daha iyi anlaşıyoruz. Hatta tanıdığım çoğu kişide ender gördüğüm ince yürekliliği taşıyor, ona emanet verdiğim eşyaları korumak için çırpınıyor falan. Tek sorunu (bence), konuştuğu sürenin ve kullandığı kelime sayısının benim dinleme kapasitemi aşması ve buna bağlı olarak bende ortaya çıkan baş ağrısı ve ana noktalara dikkatimi artık verememe durumu. Ki, insanları elimden geldiğince aktif dinlemeye çalışırım. Ama burada aktiften pasif dinlemeye geçiş yapıyorum otomatikmen. Dinliyor gibi yapamam, "canım, müsaadenle işim var" cümlesiyle de bir anlık konuşmayı noktalayamam. Bu konuda radikal çözüm önerinize ihtiyacım olacak; çünkü tanıdığı bazı insanlar da benimle aynı şeyi düşünüyor olabilirler. Ona en uygun bir dille bu durumdan nasıl bahsedebilirim?
herseyi en ince detayına kadar anlatiyor ki konudan uzaklaşıp ne söyleyeceğimi şaşırıyorum zaten konusmama firsat vermiyor ve ayrıca dinlerken yoruluyorumda. kendimi sadece hı hı hıhı derken buluyorum 
Yani o kadar uzun ve detaylı konuşuyor ki ben konuşmadan kendi kendine konuşuyor saatlerce. Ama böyle bisey nasil söylenir yani ben söyleyip kalbini kıramam gelmiş 30 küsür yaşına benim söylememlemi değişecek. Insallah sen kırmadan halledebilirsin konu sahibi
