Merhaba hanımlar konuya nası başlayacağım bilmiyorum benim yıllardır çok yakın olduğum bir arkadaşım var arkadaşlığına da cidden çok güvenirim ama kendi özel hayatı biraz karışık düzgün bir aile hayatı olmadığı için ilgiyi başkalarından bekleyen biri ki zaten kimseyi ilgilendirmez ama bu sebepten başını çok yakıyor ve ben arkadaş olarak hep uyardım. Daha sonra biriyle ilişki yaşamaya başladı benim de sevgilim vardı o sıralar hatta bu iki oğlan tanışıyorlardı. Benim sevgilim de pek hoşlanmıyordu bu kızdan. Bir gün ben ağzımdan arkadaşım hakkında bir şey kaçırdım ya da boşboğazlığıma denk gelmiş olabilir belki. Bu kaçırdığım konu da kızın cinsel hayatıyla ilgili bir şey. Daha sonra aradan zaman geçtikçe sevgilim beni bu konuda darlamaya başladı ben kızın sevgilisine söylicem diye. Bizi ilgilendirmez dedim o zaman sen arkadaşını uyar kendisi itiraf etsin çünkü daha önce bu konuyu konuşmuşlar ama arkadaşın yalan söylemiş ne yaşadığı bizi ilgilendirmez ama bu kız yalancı falan dedi. Sonra söylemiş sevgilisine ve arkadaşım ağlaya ağlaya beni aradı kim söyler bunu çok kötüyüm bilmemne diye içim parçalandı ama kaybetmemek için ben söyledim diyemedim. Sonradan öğrendim tabii apar topar şehrime geldi yüzleşmek için gözümün önünde düştü bayıldı
sen bana bunu nası yaparsın çok güvenmiştim falan dedi hastaneye kaldırdık çok kötüydü orda bile sevgilim kızı azarladı aşağıladı. O olaydan sonra aylarca konuşmadık ve ben o süreçte o kız nasıl ağlayarak beni aradıysa ben de başka bir sebepten onu öyle aradım ve birsürü dost kazığı yedim psikolojik tedavi gördüm. Muhtemelen ah tutması gibi bi şey oldu şuan barıştık neredeyse eskisi gibiyiz ama içim hiç rahat değil. Bazıları diyor ki sen doğru olanı yapmışsın kız yalancıymış arkadaşın diye yalanlarına arka çıkacak değildin senin başına kalırdı vb. Bilemiyorum..sizin görüşünüz ne
