Arkadaşımın çocuklarının yaptıklarını anlatacağım,fikir verirmisiniz??

Queen

Benim hala umudum var...
Kayıtlı Üye
21 Ağustos 2009
431
10
318
Arkadaşım ile cok iyi anlaşıyoruz,bugün bize geldiler küçük dörtbuçuk yaşında önce çok güzel bir oyuncağımızı kırmış,gittiklerinde farkettim,yeni aldığımız 2yaşındaki oğlumun bindiği arabasının tekerini çıkarmış,mutfaktaki tv yi ne yaptıysa acamadım,hala açılmıyor,her geldiğinde oynadığı bir oyuncağımız var parçalı onu istiyor,veriyorum 2 3parcası mutlaka kırılıyor kutunun artık dibinde kaldı neredeyse..Bugün bir kutu asker oyuncaklarımız var onu istedi verdim iceriye gittim,benim 2bucuk yaşındaki küçük oğluma kızmış odadan atmış,küçüğün sesini duyunca gittim benimki ağlıyor,iceriye koydum,teyze bunları bozuyor diye kızdım diyor artık neyaptıysa,bende o oyuncaklar oğlumun birdaha oğluma kızarsan kaldıracağm bak dedim..ama sinir oldum..Ben hassasım kimseyi gücendirmek istemem birde çekingenim ama arkadaşım çok baskın bir karekter birşey diyemedim,aslında arkadaşımda genelde uyarır ama arkadaşım da çocuklarıda konuşkan ve baskınlar kendilerini suçsuz göstermesini biliyorlar ben bunu yapamıyorum..Arkadaşımı kırmadan düzgün bir şekilde nasıl anlatmalıyım sizce..
 
Sıkıntı yaratıyorsa hep beraber görüşmeyin.Çocuksuz buluşun yoksa aranız bozulacak gibi geldi bana.
 
bence bu kadar buyutmeyin hepsi kucukmus yani kizsanda anlamazlarki cocugunuzun degerli olan oyuncaklarini onlar gelmeden once kaldirabilirsiniz kalanlariya oynasinlar...
 
bence bu kadar buyutmeyin hepsi kucukmus yani kizsanda anlamazlarki cocugunuzun degerli olan oyuncaklarini onlar gelmeden once kaldirabilirsiniz kalanlariya oynasinlar...
 
Arkadaşlar bende fazla büyütmüyorum ama içimde düşünüyorum işte.Büyük oğullarımız aynı sınıfta arkadaşımlada iyi anlaşıyoruz yaşıtız,görüşmemek bence benim için kayıp olur.Arkadaşımın oğulları maşallah çok gözü çok açık kendilerini çok iyi savunuyorlar,ben ve oğullarım malesef sessiz ve pasifiz,benim çocuklar en ufak birşey yapsa onlar gelip bana annesine oğlun şunu yaptı,bunu yaptı,bana vermedi gibi şikayet ediyorlar,malesef benim oğlum hiç şikayet etmiyor,zaten küçük oğlum daha derdini anlatamıyor..Arkadaşımla iyi kötü anlaşırız ama hayatta hep böyle pasif mi olacağız kendimizi savunmamızın yolu yokmu??Onların evine gittiğimizde sorun çıkmıyor çünkü kontrol arkadaşımın çocuklarında oluyor,benimkiler uslu uslu onlara uyum sağlıyorlar..
 
Son düzenleme:

Çocuklarınızı fazla fazla savunursanız daha pasif ve size bağımlı olmazlar mı? Ana kuzusu diye bir tabir vardır ya hatta. Hem belki çocuklarınız uyumlu, rahat mizaçlı çocuklar durumdan rahatsız olmadıkları için tepki göstermiyorlar? Kendi karakter yapınızı farkında olmadan çocuklarınıza siz yapıştırıyorsunuz bence şimdiden.
 
benim arkadaşım çocuklarıyla gelecekse ben de kızımın pahalı kıymetli ya da çook sevdiği oyuncakları kaldırıyorum.en azından onları kurtarıyorum.gel gör ki uyduruk bir oyuncağı vardı kızımın sen oğlan onu bi güzel kır.kızımın kapısındaki yapışkanları tek tek yırt sök.kızım günlerce ağlamıştı oyuncağına yapışkanlarına.analarına hiçbişey demedi.kızmadı.çocuk işte dedi.büyük kızı 5 yaşında kızımın büyük bir minnie mouse ı var onu alıp evine götürmeye kalktı.tabi kızılca kıyamet.kızım ağlar o ağlar.ooff.
kısacası mesele annede bitiyor.biz onlara gidince kızım yerdeki çöp dahi olsa sorar alabilir miyim diye.gideceğimiz zaman hiçbirşeyi sahiplenmez.en iyisi ne varsa kaldırmak
 

Aslında sizinle aynı fikirdeyim ama" farkında olmadan çocuklarınıza siz yapıştırıyorsunuz bence şimdiden "demekle nedemek istediğinizi anlamadımoğlum oyuncaklarının kırılmasından üzgün üstelik onlar gittikten sonra görüyoruz soruyorum oğlum buna ne oldu???aaaaaaa m"nin elindeydi diyor üzülüyor,bende ona kızıyorum oğlum sen neden sahip çıkmıyorsun eşyalarına diyemesela bizimde onlarında ranzası var onun annesi kızıyor diye ranzaya çıkamıyorlar benim eve gelince onun çocuklar ranzanın tepesinede orada asılı oyuncaklar var onları alıp atıyorlar hatta bazılarını kırıp söküyorlar,yapıştırılmış resimler var onları yoluyorlar..Benim sorunum değil tabiki oyuncak sonuçta alınır edilir mühim olan benim çocuklarımın paylaşımı arkadaşlığı daha önemli ama biz böyle herşeye göz yumuyoruz ,gün geliyor benim çocuklarımın en küçük şeyinde çocuklar gelip bana şikayet ediyorlarolmadı arkadaşım bana söylüyor bak böyle yaptırma diye sadece bu aradaşımda aynı değil herkeze karşı hoşgörülü oluyoruz ama bize gelince en küçük yanlışımız dile getiriliyor ben bundan rahatsızlık duyuyorum,bende zamanında bazı şeyleri söyleyeyim,üstelik bunu yaparken karşımdakini kırmayayım diye düşünüyorum..
 

Canım haklısın mesele annede bitiyor,önce anne herşeyin farkında olmalı
 
Siz de cesaretinizi toplayın ve arkadaşınıza bu durumu söyleyin o zaman..Ya da o arkadaşınız geleceği zaman kırılma ihtimali olan oyuncakları kaldırın,vermeyin....Madem ki gittiği yere zarar veren bir çocuk,annesi biraz çocuğunun peşinde koşsun,o kadar da rahat davranmasın...
 
Son düzenleyen: Moderatör:

Yok yanlış anlamayın sizi eleştirmek istemedim o cümleyi söylerken, haddimde değil zaten daha çocuğum yok benim. O sözümle anlatmaya çalıştığım şey bazen anne-babalar kendilerinde eksik gördükleri yanları, çocuklarında düzeltmek için fazla çaba harcarlar ama o fazla çaba ters tepebiliyor. Bence çocukların oynama tarzlarına pek karışmamak, kendi kendilerine çözmelerini beklemek gerekiyor sorunlarını. Benim etrafımda gördüğüm fazla rahat hatta ilgisiz annelerin çocukları daha atılgan oluyor o açıdan söylemiştim ben. Ama çocuğun annesi konusunda haklısınız çocuklarla ilgili bir sorun olduğunda direk ona söyleseniz problemleri belki kendini düzeltmeyi öğrenir.
 
arkadaşların dediği gibi kıymetli oyuncakları kaldırın.çocuklar odalarında değil sizin yanınızda oynasınlar,bu şekilde tartaklanmalarını da önlemiş olurusnuz.
arkadaşınız konusunda diyeceğim,huylu huyundan vazgeçmez.ya böyle idare edeceksiniz,ya da görüşmeyeceksiniz.başımdan geçen bir olayı anlatayım...
kızım 1 yaşına bile girmeişti.8-9 ay civarındaydı,yürümüyordu,sıralayabiliyordu sadece.eve gelen misafirimin kızı 4-5 yaşlarında.kızımın odasında oynamak istedi,kızımı da yanına koydum ve ayrıldım yanlarından.sadece 2 dk sonra bir gümbürtü oldu odada,koştum.kitaplığım ordaydı,içinde eşime ve bana ait çok kıymetli evrakların da olduğu bir dosyayı bulmuş çocuk.hepsini tek tek ortalığa yaymış,üzerin de kitaplığın üst rafındaki(1,5 mt vardır) buhar makinesini düşürmüş.içindeki su olduğu gibi diplomaların,sertifikaların üzerine dökülmüş.hiç kızmadım,çocuktur,olur.sakince toplamaya çalıştım ortalığı çünkü çok önemli şeyler ıslananlar.kızımın bunu yapma ihtimali yok,çünkü ne o dosyayı bulabilir,ne buhar makinesine ulaşabilir.sorun bu da değil zaten.ben çocukları odadan çıkarmak istedim,bazı evrakları yerde bıraktım ki kurusun,mürekkepler daha fazla dağlmasın.çocuğun annesi kızdı,önemli değil,çıksınlar yeterli ,bunlar kurusun burda dedim.sonuç,kadın kapıyı vurup evimde çıkıp gitti!
bir daha görüşme ihtimalim olan biri değildi zaten,bir arkadaşımın misafiiydi.ama eğer benim arkadaşım olsaydı,bu tavrın karşılık bir daha kesinlikle onunla görüşmezdim.
bence siz de buna göre tavrınızı belirleyin.çok zarar veriyorlarsa görüşmemeniz daha hayırlı olur.
 
Queen .!.:
Canım haklısın mesele annede bitiyor,önce anne herşeyin farkında olmalı
Genişletmek için tıkla...

kesinlikle katılıyorum sana canım
herşey annede ve annenin çocuğa verdiği eğitimde bitiyor
bizde çok misafirliğe gideriz ama kızım birşey alacağı zaman hep bana sorar
yine biri bişey vermek istediğinde bana veya babasına dönüp alabilirmiyim diye sorar.
olaki yalnış birşey yapsa kızımı uyarırım hemen.
hal böyle olunca evime gelen çocukların anneleride benim gibi davranmak zorunda kalıyorlar
ayrıca çocuk yüzünden insan hiç arkadaşlarına küsermi yaa...
çocukmuyuz biz :)
 
Buradaki asıl suç annenin, arkadaşınız iyi bahane bulmuş "çocuk ne olacak" deyip geçiyor. Çocuğun çocuk olduğunu, her hareketine kızılmayacağını biz de biliyoruz ama yeri geliyor çocuğuna göz kulak olmayan annenin ihmalkarlığı bir oyuncaktan daha fazlasına mal oluyor.

Düşünün ki çocuk sizin onca para döktüğünüz televizyonunuza, ya da bilgisayarınıza zarar versin. "Aman ne olacak" deyip her defasında zararın ev sahibinin üzerine kalmasına göz yummak mı doğru olan? Yoksa zapt edemediğin çocuğunun verdiği zararı üstlenmek mi?

Çocuklarınızın karakterini değiştiremezsiniz ama haklarını korumaları hakkında bir kaç ufak öğüt verebilirsiniz. Tabi o yaştaki çocuklar bunu ne kadar anlar, ne kadar uygular bilemiyorum. Aslında bence çocuklarınız ile ilgili yapabileceğiniz çok bir şey yok ama şayet gelen çocuklar büyükse, çocuğunuza zarar veriyorsa, küçüğü korumak amaçlı müdahalenizi ben garip ya da yanlış bulmazdım. Ya da ortalık dağılıyor, resimler yırtılıyorsa odayı kolaçan edip uslu oynamalarını, ortalığı dağıtmamalarını aksi halde oyun için izin vermeyeceğinizi falan söyleyebilirsiniz. Kendi evinizde bu kadarını söylemeye hakkınız vardır bence.
 
benimde başımda öyleleri vardı çocuğumun oyuncaklarını kıran oğlumu azarlayan bende dişimi gösterdim kızdım çocuğa hemde annesinin yanında bir oyuncağını kırıncada annesine bak oğln bunu kırmış veya şunu çıkarmış biraz tembih et oğluna diyorum herkes benim gibi anlayışlı olmaz diyorum tabi kadında evladını uyardı etti her seferinde kızdı şimdi öyle birşey yapmıyor gelince çocuk ha yapmaya devam etseydi hemen uzaklaşırım o kişiden yani çocukta değil ki suç annesinde annesi göre göre bişey demiyorsa olmaz kii çocukta yapar ha yapar sen çocuğa kızsan gizli saklı gider annesine söyler ee kadında baskınmış sana azarı kayar
en güzeli annesine söylemen bir oyuncak kırıldığında hemen arkadaşına göster ve bbabası çok kızıyor oğlum kırdı zannediyor ve bana da kızıyor eşim deyiver
oyuncakta bedava değil ki eşin çocuklarınımutlu etmek için alıyor akşama kadar çalışıyor yazık değil mi??
birde çocukların yeni olan oyuncaklarını kaldır eskileri çıkar ve bir odaya kitle oyuncaklarını isterlerse veremem kırıyorsunuz babası kızıyor dersin as suratını biraz bugün oyuncağını kıran yarın çocuğunun kafasını kırar o zamanda mı ses etmeyeceksin ?
hem kadın baskınsa baskın seni o yaratmadı yaa vallaha çekinmene anlam veremedim
ha güzel anlaşıyorum diyorsun ama evladından önce gelmez yaa bir o mu var şu koca dünyada?*
 
birara benimde taıdıkların çocukları bıktırmıştı kırmadıkları dökmedikleri dağıtmadıkları yer kalmıyordu.anneleride sadece gülüyorlar.elbette çocuklara çok müdaheleye karşıyım ama yalışlarınıda müdahele etmezsen öğrenemezler.başlarda hiç ses çıkarmadım ama baktım olmuyor sonrasında birkaç oyuncağı oturduğumuz yere getirip heryeri kilitledim..düzgünce oynamayı becerebilene kadar açılmayacak dedim elbette anneleri bozulmuştur ama insan kendi evindeki kuralları başka yere gidincede çocuklarına uygulatmalı..
 
Çocukta değil hiç bir müdahalede bulunmayan annesinde sorun var......
 
şu ranza muhabbetini okuyunca aklıma geldi de; hani bazı insanlar vardır evlerinde öyle titizdirler öyle titizdirler, çocuklarının üstüne başına giydiğine çıkardığına aşırı dikkat ederler ama bi komşuya falan gidildiğinde o çocuk dışardan gelip ellerini bile yıkamasa önemsemezler, ayakları başları kirli gezinirler komşuda ya işte senin arkadaş da öylelerinden galiba :) evde ranzada hoplamak zıplamak yasak, sana geldi mi senin ranza bedavaya alınmış ya onun için orda heveslerini alabilir çocuklar!
ilgisiz anne tipi misafirlerle uğraşmak gerçekten çok zor. benim de henüz küçük bi kızım var bakalım bizler nasıl olcaz :18:
 
aynı sorunu bende yaşadım çok iyi anlıyorum seni tavsiyemi yok olsa kendim uygulardım
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…