Manevi anneme ayip etmedik. Kendisi telefonumu acmadi. Arkadaslarimza ayip ettik cünkü kirildiklarini ifqde ettiler.
Yok olsun önemli degil, saygidan dolayi söyledigim bir kelime. Evet öyle yapacagiz insallah affederlerKonulardaki "ablalarım" hitabını hiç sevmiyorum yaTutamadım valla, amacım konuyu dağıtmak değil.
Buraya yazdığınız gibi güzelce ifade edin, böyle böyle düşündük diye, gerisi onlara kalmış.
Bence yaptığınız gayet yeterli.
Evet haklisiniz. Farkli farkli yorumlar geldi ve aklima yatan bir cok yorumlar var. Arkadaslarimizi cok seviyoruz. Acilari daha cok taze umarim zamanla yine eskisi gibi kaynasiriz.
Kimi insanlar böyle zamanlar da çok fazla ilgi bekliyor, kimisi de aramasınlar da acımı yaşasam diyor. Ben ikinci tipteki insanım, ama şuda var ki baş sagligi diledikten sonra yanıma gelinmese bile halimin hatrımın sorulmasını beklerim en yakınlarımdan. Dedemi kaybettim üniversite dönemimde yakın arkadaslarim benden çıkmadı ve acımı yaşayamadim yani bu kadar sık boğaz edilmek istemem ancak bir şeye ihtiyacın var mı nasılsın gibi 2 3 günde bir mesaj almak isterim. Yakinliginiza bağlı aslında
Düşüncene katılıyorum ama mekanizma bir değişik çalışıyor o yoğun acı zamanlarında
Öncelikle başın sağolsun. Tabii senin acin varken blendir isteyen ayrı
o bambaşka bir kategori.
cok haklisiniz.. Arkadaslarimizla konustuk bizi affetigni söylediler ama ben anladim bunu unutmayacaklar. Sanirim arkadasligimiz zedelendi.. yani evet keske bir iki kere arasaydik ama yani arkadasligimizi zedeleyecek bi konu olmamaliydi bence.. ates düstügü yeri yakar evet dogru. Baska insanin ölümü beni haftalarca etkileyemezki. Neden Halk olarak hemen küsmeye megiliyiz anlamiyorum. Neden bukadar beklenti icindeyiz onu da anlamiyorum. Olmasak hayat daha kolay olacak halbiki. Herkesin derdi kendine. Keske halk olarak biraz daha yapici ve affedici olsakÖncelikle başın sağolsun. Tabii senin acin varken blendir isteyen ayrı
Ama eş dost arkadaş , senin amcan/manevi amcan için bir 'basın sağolsun' dese,bence yeterli. Bir de o günlerde ekstra iyi davranabilirler belki. Ama bu yani. Elalem ne kadar acını paylaşabilir ki?
Çekirdek aileyi içine almıyorum tabii ki ama kuzeni, dayisi,kuzeninin karısi,dedesi... Yani bu kişiler için eşten dosttan telefon bekleyip gelmeyince küsmek bana saçma geliyor .
Benim dedem öldü birkac sene önce. Duyan mesaj attı, sağol dedim geçtim. Gittik, gömdük duasını okuduk geldik. Kuzenim aynı şekilde o da birkaç sene önce öldü,onda kimse bir şey demediler bile. İş yerinde duyanlar 'aa genç miydi, basın sağolsun' dediler , geçti gitti.
Daha yeni cocukluktan beri arkadaş olduğum,komşum yakın arkadaşımın ananesi vefat etti. Memlekete gittiler.
'Aradım,başın sağolsun. Annen nasil' dedim,geçtim
Ne yapabilirim ki yani.
En yakin arkadaşımın iki kuzeni peşpeşe uyuşturucudan vefat etti, ona da 'aaa nasıl olmuş? Tuh yazık olmus' dedim,geçtim.
Yani ne yapayım ki?
Elalemin hiç tanımadığım amcasına,kuzenine ne kadar üzülüp destek olabilirim? Ateş düştüğü yeri yakar. Ben kuzenime iki ah vah yaptım,döndüm. Anne babası hala toparlanamadi. Ya da dedemde ben 'yasliydi zaten,Allah hepimizi böyle cektirmeden ele düşürmeden alsın' modundaydim. Ama annem,ananem kahroldu. Hala daha içlerinde sızı var.
Acı insanın içindedir, annemi yüz kişi arasin, onun acısı bir gram bile azalmaz.
O yüzden bana gereksiz bir beklenti geliyor böyle zamanlarda ısrarla ilgi bekleyip gelmeyince silmek. 'Bir kere aradın,beş kere aramadın' derdine düşmek
Benim bir arkadaşımın annecigi koronadan öldü,cenazesine de sonradan kuranina da gittim. Ama ne kadar üzülsem de çok destek olamadım çünkü konuyu açsam üzülürdü,gibi geldi. Ben de bir şey olmamış gibi keyifli şeyler anlattım hep sonrasında. Hatta birkaç ay geçti, ısrarla onu kampa getirdim , moraline biraz katkı saglamak icin.
Bu örnek verdiğim kisilerin hepsini cidden çok seviyorum,benim için kiymetliler.
konu sahibininki gibi cenazelerinden sonra sadece bir kere basın sagolsun dedim ,daha aramadım diye bana küsselerdi bence güzel bir arkadaşlığı hiç uğruna bitirmiş olurlardı
Yaa size cok ayip etmisler. Blendirin nesine
Ah aynısını ben de yaşadım. Yük olmayayım gibi düşüncelerle geriye çektim ama kesinlikle gidilmeyi yardımcı olmayı bekliyorlar aynı sitemi ben de duydum. Burada dediğiniz gibi ne yapacağımı bilemedim şeklinde açıklarsanız anlayacaklarını düşünüyorum onların da…
Evet öyle de bu biraz da nasıl baktığınızla alakalıYaa size cok ayip etmisler. Blendirin nesine
Teşekkür ederimÖncelikle başın sağolsun. Tabii senin acin varken blendir isteyen ayrı
Ama eş dost arkadaş , senin amcan/manevi amcan için bir 'basın sağolsun' dese,bence yeterli. Bir de o günlerde ekstra iyi davranabilirler belki. Ama bu yani. Elalem ne kadar acını paylaşabilir ki?
Çekirdek aileyi içine almıyorum tabii ki ama kuzeni, dayisi,kuzeninin karısi,dedesi... Yani bu kişiler için eşten dosttan telefon bekleyip gelmeyince küsmek bana saçma geliyor .
Benim dedem öldü birkac sene önce. Duyan mesaj attı, sağol dedim geçtim. Gittik, gömdük duasını okuduk geldik. Kuzenim aynı şekilde o da birkaç sene önce öldü,onda kimse bir şey demediler bile. İş yerinde duyanlar 'aa genç miydi, basın sağolsun' dediler , geçti gitti.
Daha yeni cocukluktan beri arkadaş olduğum,komşum yakın arkadaşımın ananesi vefat etti. Memlekete gittiler.
'Aradım,başın sağolsun. Annen nasil' dedim,geçtim
Ne yapabilirim ki yani.
En yakin arkadaşımın iki kuzeni peşpeşe uyuşturucudan vefat etti, ona da 'aaa nasıl olmuş? Tuh yazık olmus' dedim,geçtim.
Yani ne yapayım ki?
Elalemin hiç tanımadığım amcasına,kuzenine ne kadar üzülüp destek olabilirim? Ateş düştüğü yeri yakar. Ben kuzenime iki ah vah yaptım,döndüm. Anne babası hala toparlanamadi. Ya da dedemde ben 'yasliydi zaten,Allah hepimizi böyle cektirmeden ele düşürmeden alsın' modundaydim. Ama annem,ananem kahroldu. Hala daha içlerinde sızı var.
Acı insanın içindedir, annemi yüz kişi arasin, onun acısı bir gram bile azalmaz.
O yüzden bana gereksiz bir beklenti geliyor böyle zamanlarda ısrarla ilgi bekleyip gelmeyince silmek. 'Bir kere aradın,beş kere aramadın' derdine düşmek
Benim bir arkadaşımın annecigi koronadan öldü,cenazesine de sonradan kuranina da gittim. Ama ne kadar üzülsem de çok destek olamadım çünkü konuyu açsam üzülürdü,gibi geldi. Ben de bir şey olmamış gibi keyifli şeyler anlattım hep sonrasında. Hatta birkaç ay geçti, ısrarla onu kampa getirdim , moraline biraz katkı saglamak icin.
Bu örnek verdiğim kisilerin hepsini cidden çok seviyorum,benim için kiymetliler.
konu sahibininki gibi cenazelerinden sonra sadece bir kere basın sagolsun dedim ,daha aramadım diye bana küsselerdi bence güzel bir arkadaşlığı hiç uğruna bitirmiş olurlardı
