- 17 Nisan 2013
- 216
- 13
- 68
- Konu Sahibi emberassed
-
- #1
ya ben hep arkadaşım beni satar endişesiyle yaşıyorum...o yüzden insanlara çok yakın olamıyorum .ve şimdi yurtta kalıyorum ..biriyle tanışınca ona fazla mı önem verir görünüyorum herkes benden uzaklaşıyor.nedir sebep bilmiyorum ama bi şekilde her yeni tanışma dönemindekarşımdaki kişi tarafından dışlandığımı ezildiğimi hissediyorum.mutsuzum kızlar a o kadar yalnız amaçsız hissediyorum ki kendimi hiçbişey yapmak içimden gelmiyo.hiç arkadaş eğlencesi nedir bilmem.gezme nedir arkadaşlarla bilmem.yani tanıştığğım kimseyle konuşmak için hiç anı konu konuşma olmuyor bende.bi de kekeliyorum arada konuşurken o da özgüven eksikliği gibi görünüyor.itici oluyor demek ki.kızlar ne tavsiye edersiniz herkesin sevdiği saydığı bi kız olmak zoor muu?
Herkesin sevdiği ve saydığı bir kız olmak bu kadar önemli mi önce onu netleştirmek lazım. Bu mümkün değil gibi görünüyor. Herkese hoş görünüyorsan bir sorun var demektir. Senin insanlarla ilişkindeki dikkat ettiğin şey onların gözündeki yerin. Buna takıldığın için geriliyorsun. Onları memnun etmeye çalışmak yerine sen memnun olmak için birşeyler yapsan. Karşındaki insan için gerçekten ne düşünüyorsun? Konuşacak birşeyler bulabiliyor musun? Eğer bulamıyorsan denemeye değmez. İlişki kurulacak milyonlarca insan var. "Arkadaşım beni satar" şeklinde yaklaşırsan zaten baştan o iş olmaz. Önce bir satsın sonra düşünürsün ne yapacağını. En yakının bile seni satabilir. Ama bu ihtimalle kendini kahredersen hayat yaşanmaz olur.
Yanlis anlamada acaba sadece sen oyle hissediyo olabilirmisin yani bi insani bi kisi sevmez,ikisi sevmez belki ücü ama her tanistigin insan neden seni sevmesin dislasin ki oyleyse yine sende bi sorun vardir hem herkez herkezle aarkadas olamk iyi gecinmek zorunda degil sanirim asil sorun senin kendi ozguven eksikligin bundan dolayi kendini baskalarinin gozunde degersiz goruyo olabilirmisin?
zaten problem şu herkes birbiriyle iyiyken ben dışta kalıyorum ve karşımdaki bana saygı duymuyor (yahut ben öyle hissediyorum) yani ortaya bu tip sebeplerden dolayı bi karakter koyamıyorum .sonra çevremde sevilen biri olunca kim olursa osun ben onu sevemiyorum çekememezlik diyebilirsiniz
Kaç yaşındasın şu anda?
20 yaşındayım neden sordun ?
Genelde ergenler Boyle hissederde arkadas o yuzden sormusama sen ergenlikten cikmissin 20 Yas ay bi Yas degil otur bi sunu dusun neden kendini degersiz hissediyosun?Bunun mantikli bir sebebi yada bi yasanmislik varmi yoksa bu senin kendi kendine yarattigin biseymi?
ben her konuda kendimi hep en alt tabakada görmüşmdr bu yaşa kadar. nedenini bilmiyorum .kime sorsam fıtratın böyle der. ama ben bunu yani bu hisleri kadarim olmaktn çıkarmak istiyorum..beceremiyorum. o yüzden tavsiye bekliyorum
herkesi memnun etmeye çalışırken kendi kişiliğimi karakterimi kaybetmişim galiba.siz doğal ol diyosunuz nasıl doğalolucam diye düşündm....bu nasıl bişey
Oncelikle ozguvenini yukseltmeye bak bence. Kendini niye alt tabakada goruyorsun canim, ne munasabet? Sen de herkes kadar degerlisin yani, birak kendini asagilamayi. Kendinle baris ve kendini sev. Elalemi gozunde cok yucelttigin icin karsilarinda kekeliyorsun. Onlar seninle konusarak ya da arkadas olarak lutfetmiyorlar, siradan seyler bunlar. Inan ki bu hareketlerini insanlar goruyor, hissediyor. Yanlis anlama ama boyle ezik davranan insanlar arkadas olarak da cazip gorunmuyorlar, daha kendine hayri yok gibi duruyorlar. Herkes tarafindan sevilmeyi bosver. Kimse herkes tarafindan sevilmez, ne olursan ol illa sevmeyenin olur. Insanlara yarancam, kabul gorcem diye sekilden sekle girme, yaprak gibi savrulursun boyle. Ben neyim, kimim diye sorar durusun... Dogal ol, yani neysen o. Bir kusurun varsa duzeltmeye calis. Onun disinda kendini fazla irdeleme. "Ben buyum, ister sevsinler, ister sevmesinler" diyebil. Kendinle baristigin zaman insanlar sana gelecektir. Ama boyle zor.
Yasin da oyle cok ufak degil, ben 16 yaslarinda ergensindir sandim. O yaslarda insanlar cok takiyorlar bu tur seylere cunku. Kendini toparlama vaktin coktan gelmis.
ya ben hep arkadaşım beni satar endişesiyle yaşıyorum...o yüzden insanlara çok yakın olamıyorum .ve şimdi yurtta kalıyorum ..biriyle tanışınca ona fazla mı önem verir görünüyorum herkes benden uzaklaşıyor.nedir sebep bilmiyorum ama bi şekilde her yeni tanışma dönemindekarşımdaki kişi tarafından dışlandığımı ezildiğimi hissediyorum.mutsuzum kızlar a o kadar yalnız amaçsız hissediyorum ki kendimi hiçbişey yapmak içimden gelmiyo.hiç arkadaş eğlencesi nedir bilmem.gezme nedir arkadaşlarla bilmem.yani tanıştığğım kimseyle konuşmak için hiç anı konu konuşma olmuyor bende.bi de kekeliyorum arada konuşurken o da özgüven eksikliği gibi görünüyor.itici oluyor demek ki.kızlar ne tavsiye edersiniz herkesin sevdiği saydığı bi kız olmak zoor muu?
zaten problem şu herkes birbiriyle iyiyken ben dışta kalıyorum ve karşımdaki bana saygı duymuyor (yahut ben öyle hissediyorum) yani ortaya bu tip sebeplerden dolayı bi karakter koyamıyorum .sonra çevremde sevilen biri olunca kim olursa osun ben onu sevemiyorum çekememezlik diyebilirsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?