Arkadaşsızlık

D

denizormankum

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
24 Mayıs 2019
96
57
3
84
Arkadaşlar önceki derdimin dermanını bulmak her baba yiğidin harcı olmadığından onu zamana bırakıyorum yinede yazılarınızı bekliyorum çünkü o derdim çözülmedi.

Neyse bugün ki hiç geçmeyen derdim de YALNIZLIK.
O kadar yalnızım ki ne çalıştığım yerde ne mahallede ne akrabaların içinde ne kuzenlerden-çünkü çok küçükler- ne de kenarda köşede bi kahve içeceğim 1 tane arkadaşım var.yani ben de 4 senedir arkadaşsız olduğum için artık kendi kendime arkadaşta edinemiyorum. Aslında iş yerinde bir çok arkadaş olabileceğim insan var ama onların yanına gittiğimde de hep birbirleriyle konusuyorlar,ben laf versem kısaca geçiştirip kaale almıyorlar.Üniversite ve lisedekilerde aramıyor,sormuyor,yalandan bi mesaj bile atan yok.Yani kurs vs. bunlarıda denedim ama kimse arkadaşlık kurmak istemiyor. tabi bende kimseyi sıkmıyorum ısrarcı ve yapışık falan da değilim. Niye hep böyle oluyor ya? internetteki arkadaşlıklarda yüzyüze olmayınca orda kalıyor ne anladım ben bu işten. Sizce nasıl arkadaş edinirim?
 
Gecmiste hic arkadas bulma sorunum olmadi ama araya mesafe girince bazi arkadasliklarim kendiliginden bitti ben de uzerine dusmedim.

Sonra baktim kendimle vakit gecirmek daha cok hosuma gidiyor. Dedim hic arkadas isine bulasmayayim.

Bu bir sure boyle gitti ta ki bir sene once kurslara katilana kadar .

Ortak noktalarimin oldugu arkadasliklar kazandim. Biri Turk , digerleri yabanci.

Kahve icmeye icki icmeye gidiyoruz. Bazen evlerinde yemek yiyorum. Bazen onlar bana geliyor vs vs.

...... ama her gun mesajlastigimi soylemem. Onlar da yogun ben de.

Sadece araya mesafe koymayacak kadar bilincliyiz. Bilirim ki 2 ay gorusmeyiz yine de biraktigimiz yerden arkadasligimiza devam ederiz.

Bu biraz sans isi ama bir sohbetten zarar gelmez. Anlasirsaniz gorusursunuz. Bir de arkadaslik kavrami bir gunde olusmuyor. Zamanla arkadasin oldugunu hissedersin .
 
Son düzenleme:
Aynen ben de kendi kendimle zaman geçirdikçe kimseye ihtiyacım olmadığını farkettim ama bu böyle tek başına gitmiyor. hiç olmadı 1 arkadas kafa dağıtmaya yetiyor. Bir de ne kursu bu ve nerede?
 
denizormankum .!.:
Aynen ben de kendi kendimle zaman geçirdikçe kimseye ihtiyacım olmadığını farkettim ama bu böyle tek başına gitmiyor. hiç olmadı 1 arkadas kafa dağıtmaya yetiyor. Bir de ne kursu bu ve nerede?
Genişletmek için tıkla...
Tehlikeli duruma gecmissin demek ki. Latte +yabanci dizi+ patlamis misir.

Ben yurt disindayim ama hoslandigin alanlarda , bunlari sen belirleyeceksin, herhangi bir kursa gidip bir baslangic yapabilirsin.
 
Cidden heryerde ve her durumda ilk adımı atan ben oluyorum. bi keresinde neyse dedim konuşmak isteyen olursa konuşsun istemezlerse ben başlatmayacam bu kez dedim. Baktım ne selam sabah var. Yani acayip bir kısmetsizlik bende hüküm sürüyor.Çalıştığım halde üni düşünüyorum sırf arkadaş edinip sosyal çevrem olsun diye.
 
Kimse surekli dert yanan kisilerle arkadas olmak istemez.

Ilerleyen zamanlarda dertlerini de soyleyeceksin ama hayattan zevk almaya calistigini gorsunler.

Gulumsemelisin, gulumsemek gercekten bulasicidir.

Arada bir iki espri yapma olanagi bulursan tamamdir.

Kesin ararlar seni.
 
Kim milyoner olmak ister yarismasina bir tane doktor katılmıştı. Reel de hiç arkadaşı yoktu ona destek için gelen kişi de joker hakkı olan kişiler de sosyal medyadan tanıştığı kişilerdi. Hatta joker kullanacağı zaman kimin hangi konuda bilgili olduğunu bilmiyorum ki hangisini arayacağıma nasıl karar verecegim demişti.
Yanlış anlamayın ama o adama bakınca psikolojik destek almalı diye düşünmüştüm.
Yani yanlız takılmak ta güzel ama insanın birkaç tane arkadaşı olmalı. Olmuyorsa da bence kendinizi yasantinizj bi gözden geçirmelisiniz. Yani neden benle kimse arkadaş olmuyor yada birisi neden benle arkadaş olur bunu kendinize sormalisiniz.
Insan yanlış insanlarla arkadaşlık kurabilir zamanla tanıyıp o kişiden uzak durursunuz ve yeni arkadasliklarda geçmişteki tecrübeler yaralanarak yeni arkadasliklar kurarsiniz. Ama illaki kurarsanız yani.
 
Ay resmen beni anlatmissin ya. Üniversitede de güç bela iki üç tane arkadaş edindim okul bitti göruşuyoduk ama koptuk.Evlendim başka şehire taşındık. Arkadas yok . Yan komsumdan köşe bucak kaciyorum görusmemek icin . Çünkü yanlız takılmaya o kadar alışmışım ki. Bi başkasıyla konuşurken sahte bi şekilde enerjim yüksek olsun diye uğraşırken çok yoruluyorum. Herşeye de çok çabuk alınıyorum . Bu yüzden kimselere yanaşamıyorum. Akşama kadar telefonda ablamla konuşuyorum başka kimsem yok . Girişken olamıyorum cocuklugumda böyle geçti onun için nasıl arkadaş kalınır bilmiyorum çok çabuk sıkılıp yoruluyorum insanlarla konuşurken.
 

eğitime gitmiştim tek başıma ve baktım bayağı yalnızım hemen gözüme tek oturan birini kestirdim gittim merhaba siz de mi tek katıldınız diye sohbet açtım. öylelikle hem eğitim zamanını dolu geçirdim o arkadaşla hem de farklı ilden bir arkadaşım oldu. hatta geçen sene bodruma onun yanına tatil yapmaya gittim hala da konuşuruz işyeri sisteminden falan. yani bazen girişken olmak işe yarıyor gerçekten
 
evlenip çol çocuk sahibi olunca valıyle bıle arkadaş olursun cidden bak. çocuğun kreşi olsun,eşinin ve senın çalıştığın ortam olsun dıdısından başlıyorsun ıgısına kadar çevren oluyor.
 
evet ben de izlemiştim onu hatta youtubeden tekrar izlemiştim çünkü o, bu arkadaşları nasıl bulmuş ben de öyle bulayım diye ama yani şöyle bir şey oluyor:hani benimle görüşmek isteyen biryerlere çağıran arkadaşlarım olsun istiyorum sonra bu düşünceler bile hem bedenen he de ruhen yoruyor. zaten bayramdan sonra psikologdan randevu alacam inşallah olumlu sonuçlar alırım çünkü hep tek takıldığım için dışardan akıl almaya çoook ihtiyacım var.
 
işte ben de tam böyle aşırı olmayan normal bir güler yüzle normal ses tonuyla yani her şey normal olarak konuşma başlattığım kişiler sanki hani bazı erkekler kızlara yapışık yapışık yılışır ya -tabi ben yılışık ve yapışık değilim mesafemi korurum- kızlarda rahatsız olur aynı bana öyle hissettiriyorlar. kendimi kötü hissediyorum ya
 
o zaman beni en iyi sen anlarsın. napsak ya gerçekten ben de insanlarla konuşurken yoruluyorum. çözüm bulursan bana haber ver :)
 
Benimde hiç arkadaşım yok yani varda çok şık görüştüğüm her akşam kahve çay muhabbeti yaptığım bir yok ama zamanında çok kazık yedim o yüzden böyle mutluyum 1,5 yaşında kızım var o bana yetiyor ama istersen arkadaş olabiliriz şaka bir yana üzülme sahte arkadaşın olmasından olmaması daha iyi bence
 
şimdi güzel bir işim var her taraf arkadaş olabileceğim insan kaynıyor ama nasibime nerde yaşlı,arkadaş olamayacağım insan var gelip beni buluyor buna daha çok üzülüyorum.
 
İstisnalar hariç artık ciddi anlamda arkadaş dost yok. Sen 2 aramayınca hepsi başka çevre edinip seni unutuyorlar. Oysa senin ne derdin var ne sorunum var soran yok. Eskiden çok arkadaşım vardı bazıları kaç saat uzağa gittiler ama kalbimde yerleri hala sıcacık telden konusuruz bu gün, veya 1 sene sonra bile geri gelseler kaldığımız yerden devam edebiliriz. Bazılarıda elendikçe bitti tükendi. Okullu çocuğum var ama artık girisken olamıyorum veya o gün orada sohbet muhabbet eder orada bitiririm çunki pekte güvenim kalmadı yeni çevre edinmeğe. Eklendiğim anneler guruplarından bile hemen çıkıyorum. Bir arkadaş anlatmış ya hani ilk sayfalarda, arkadaş dediğin bıraktığın gibi bıraktığın yerde kalmalı diye çok haklı. En ufak şeyde değişecek insanlara gerek yok. Boş kaldıkça buraya giriyorum, annemle,kardeşimle görüntülü konuşuyoruz bana yetiyor. İçinden gelmiyorsa çabalama derim gercekten seni sevecek seninle arkadaşlık kuracak biri seni zaten bulur her ortamdan.
 
Canım önceki meselene yazdım önce sonra hop buraya damladim. Bu konu senin önceki konunla ilgili. Demişsin ya özgüvenim oluşmadı ailem yüzünden diye arkadaslik kurmada yaşadığın sıkıntı da tamamen bununla alakalı. Ne zamanki sen bundan önceki meseleni çözüme kavusturursun bu arkadaşlık meselesi de otomatik duzelir, sen rahat ol.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…