- Konu Sahibi luzysombra
-
- #1
Napıcaksın canım tabiki samut bi delil bulana kadar duracaksın Sağlam adımlar at Hemen eşinle konuşma Emin olduktan sonra konuş
Ya bazen öyle görünür ama altından başka bişeyde çıkabilir Tabi senin şüphelenmen için çok sebebin var ama belkide değildir be canım
Yani inşallah değildir
Aldatılmak kadar acı bişey yok Düşüncesi bile beni deli eder Paronayak oldum bu yüzden
Bu arada kaç yıllık evlisiniz canım ???
hep öyle ümit ederek sustum zaten bugüne kadar.
6. yılımızdayız.
peki boşanmak dışında çözüm yok mu. yani ben boşanırsam sonraki hayatım daha mı iyi olacak?
peki ya küçük kızım?
sıyırmak üzereyim
eve geç gelmeler , telefonuna bazen ulaşılamaması, ayrı odada uyuyakalması, neredeyse hiç cinsellik yaşatmaması, maddi manevi birçok sorumluluğunu ihmal etmesi, durup duruken sinir öfke nöbetleri, tahammülsüzlük ve eleştirel tavırlar, sürekli yalan söylediği hissine kapılmalarım ,sık sık silinen internet geçmişleri ve sonunda facebookta biriyle yazıştığını farketmem sonucu bu kanıya vardım. üstelik eşim de facebookta kendini suçlu hissedercesine yazılar paylaşmaya başladı ki bu beni dahada rahatsız ediyor. bir de yavrum var o bunu hiç haketmiyor (babasız geçirdiği saatleri ve acımı ona hissettirmemeye çalışsam da o anlıyodur).
tek sorun henüz somut bir delil bulamamam.
ama hissediyorum başka bir kadının varlığını.
evet doğumdan sonra toparlanmam uzun sürdü ama yine de onu hiç reddetmedim , ne öncesinde ne sonrasında.
ve bu iğrenç duyguyu yaşadığım için bırakın eşimi ve o kadını , kendi düştüğüm durumdan utanıyorum.
şimdi sıkı takibe aldım.
telefon fatura dökümüne ulaşmaya çalışıyorum ve casus program yükleyeceğim.
peki ya sonra?
herşeyi suratına haykırıcağım evet ve sonraaa???
ne yapacağım?
boşanmak çözüm mü? ki kendisi bunu asla istemez (
ailelere aktarsam?
ne yapmam gerek ne olur akıl verin((
eve geç gelmeler , telefonuna bazen ulaşılamaması, ayrı odada uyuyakalması, neredeyse hiç cinsellik yaşatmaması, maddi manevi birçok sorumluluğunu ihmal etmesi, durup duruken sinir öfke nöbetleri, tahammülsüzlük ve eleştirel tavırlar, sürekli yalan söylediği hissine kapılmalarım ,sık sık silinen internet geçmişleri ve sonunda facebookta biriyle yazıştığını farketmem sonucu bu kanıya vardım. üstelik eşim de facebookta kendini suçlu hissedercesine yazılar paylaşmaya başladı ki bu beni dahada rahatsız ediyor. bir de yavrum var o bunu hiç haketmiyor (babasız geçirdiği saatleri ve acımı ona hissettirmemeye çalışsam da o anlıyodur).
tek sorun henüz somut bir delil bulamamam.
ama hissediyorum başka bir kadının varlığını.
evet doğumdan sonra toparlanmam uzun sürdü ama yine de onu hiç reddetmedim , ne öncesinde ne sonrasında.
ve bu iğrenç duyguyu yaşadığım için bırakın eşimi ve o kadını , kendi düştüğüm durumdan utanıyorum.
şimdi sıkı takibe aldım.
telefon fatura dökümüne ulaşmaya çalışıyorum ve casus program yükleyeceğim.
peki ya sonra?
herşeyi suratına haykırıcağım evet ve sonraaa???
ne yapacağım?
boşanmak çözüm mü? ki kendisi bunu asla istemez (
ailelere aktarsam?
ne yapmam gerek ne olur akıl verin((
eve geç gelmeler , telefonuna bazen ulaşılamaması, ayrı odada uyuyakalması, neredeyse hiç cinsellik yaşatmaması, maddi manevi birçok sorumluluğunu ihmal etmesi, durup duruken sinir öfke nöbetleri, tahammülsüzlük ve eleştirel tavırlar, sürekli yalan söylediği hissine kapılmalarım ,sık sık silinen internet geçmişleri ve sonunda facebookta biriyle yazıştığını farketmem sonucu bu kanıya vardım. üstelik eşim de facebookta kendini suçlu hissedercesine yazılar paylaşmaya başladı ki bu beni dahada rahatsız ediyor. bir de yavrum var o bunu hiç haketmiyor (babasız geçirdiği saatleri ve acımı ona hissettirmemeye çalışsam da o anlıyodur).
tek sorun henüz somut bir delil bulamamam.
ama hissediyorum başka bir kadının varlığını.
evet doğumdan sonra toparlanmam uzun sürdü ama yine de onu hiç reddetmedim , ne öncesinde ne sonrasında.
ve bu iğrenç duyguyu yaşadığım için bırakın eşimi ve o kadını , kendi düştüğüm durumdan utanıyorum.
şimdi sıkı takibe aldım.
telefon fatura dökümüne ulaşmaya çalışıyorum ve casus program yükleyeceğim.
peki ya sonra?
herşeyi suratına haykırıcağım evet ve sonraaa???
ne yapacağım?
boşanmak çözüm mü? ki kendisi bunu asla istemez (
ailelere aktarsam?
ne yapmam gerek ne olur akıl verin((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?