Merhaba herkese :)şu sıra kafamı kurcalayan bı konu var ve fikir almak istiyorum. arkadaşlar ben 22 yaşındayım ve sadece bir tane sevgilim oldu şu ana kadar ve 6 ay civarı surdu.kendisi ile yakinlasmalarimiz olsa bile cinsel anlamda sayilcak hic bı şey yaşamadık.Ben hep evliliğe kadar beklemeyi düşünen taraftayim.sebebi dini olarak değil en az dini düşünen insanlardanimdir belki.ama bu olay benim için çok özel ve duygusal açıdan da hissetmek istediğim bı durum ve o yüzden beklemek istiyorum.fakat problem şu ki etrafımda olan bı kaç şey bu yüzden beni kötü hissettirmeye başladı.arkadaslarimin çoğunun sevgilisi var ve yaptıklarından bahsediyorlar sevgilisi olmayanlar olsa yapicaklarini söylüyorlar ben kendi fikrimi söyleyince geri kafalı,yobaz konumuna getiriyorlar beni.Veya sevgilimden ayrıldıktan sonra bı kaç flört dyrumum oldu ve hepsi lafı bı şekilde oraya getirip cinselliğe yanasmadigimi anlayınca konuşmayı bıraktılar ve hatta kezban iması yapanlar oldu.Aralarindan bir tanesi o kadar açık vs giyiniyorsun da böyle namuslu rolü mu oynuyorsun dedi mesela.Burda beni yanlış anlamayın asla başkalarının yapmasına karşı gelicek ya da bu yüzden onlar hakkında kötü dusuncek bir insan değilim .bu nasıl benim için özel bir şey ise başkaları için yemek yemek kadar ihtiyaç duyduğu bı şey belki ya da evlilik kavramına inanmayan ve o yüzden umursamayan biri belki.tabiki böyle düşünen herkes istediğini yapmakta ozgur. Bu durumlar bana ister istemez gerçekten bakire kalmak evliliğe kadar beklemek kötü bı şey mi oldu artık sorusunu getiriyor kafama.kendime güvenim düştü ilişkiler konusunda bu yüzden.cinsellik tercih etmediğim için erkekler hep beni birakicakmis gibi hissediyorum.sizce ben mi gercekten geri kafalı düşünüyorum yoksa hep etrafımda yargilayici insanlar mı var? Bu arada dediğim gibi her türlü dusunceye saygım var.bi insanın kalitesini ve kalbinin iyiliğini belirleyen şey cinsel hayatı değildir sadece kendim özel bi an bekliyorum