Artik cikmazdayim lutfen yardim !!!!!

Eğer devamlı yurtdışında yaşayacaksanız, oraya alışmanız lazım. Gidip kalacaksınız orada. Her canınız sıkıldığında trye dönmezseniz, orda da çok güzel bir ortam elde edebilirsiniz. Ki çocukla sosyalleşmek çok daha kolay. Oyun grubuna götürün çocuğunuzu, bi bakmışsınız oradaki anneler ile arkadaş olmuş, ortama alışmışsınız.

Diğer yandan, sizi küçümseyen eşiniz mi yoksa kendiniz mi? Bana sanki siz kendinizi küçük gördüğünüz için eşiniz de görüyor sanıyorsunuz.

Mutsuz ve huzursuz evde söylenmek hep olur. Onun için bulunduğunuz ortama huzur getirmelisiniz.
Beni artik oyle hissetmeye itti cok aşağılık beceriksiz hissediyorum.
 
Boşanma çek kahrını o zaman, bize ne demek istiyorsun? Kocanın öfkesi nasıl geçer diye mi soruyorsun? Metresini de getirsin eve, o zaman pamuk gibi olur size karşı.
 
Zaten asiri narsist biri terapisti de soyledigimde ben biliyorum ne diyecegini senin terapiye ihtiyacin var diyor .
Ayni benim babam. Annem biz çocukken bosanamadi. Büyüdük hayatlarimizi kurduk, annem de oyle kurtuldu. Keske çocukluğumda o korkunc anlara sahit olacagima annemle ikimiz olsaydik, bir basimiza kalsaydik, sonucunda aç uyusaydik ama boyle kotu bir babayla olmasaydim. Ben cocugunuzun sesiyim. Beni dinleyin.
 
Senden tiksiniyorum çok ağır bir cümle. Aranızda sevgi, saygı, cinsel çekim hiçbir şey kalmamış. Evladınızı düşünmenizi anlıyorum ama büyüdükçe şahit olacağı durumlar onunda psikolojisini kötü etkileyecektir.
 
Hayatım boyunca hiç annesine iyi ki boşanmadın diye teşekkür eden evlat görmedim. Benim babam iyi bir baba, iyi bir insandır yine de keşke boşansalardı diyorum çünkü asla anlaşamayan bir ikiliydi annemle babam. Bütün hayatım onların kavga gürültüsünü dinlemekle geçti. Sırf bu yüzden her boşanmak isteyene anlaşamıyorsan boşan derin
 
Ayni benim babam. Annem biz çocukken bosanamadi. Büyüdük hayatlarimizi kurduk, annem de oyle kurtuldu. Keske çocukluğumda o korkunc anlara sahit olacagima annemle ikimiz olsaydik, bir basimiza kalsaydik, sonucunda aç uyusaydik ama boyle kotu bir babayla olmasaydim. Ben cocugunuzun sesiyim. Beni dinleyin.
Icim aciyor bunlari duymak cok zor . umarim biraz guclenebilirim.
 
Oncelikle fikirlerinize çok ihtiyacım var. Buyuk çıkmazdayım. 4yillik evli 25 yasinda anneyim 1 yasinda bebegim var. Cevremde cok begenilen guzel olduğumu soyleyen bakimli biriyim esimde oyledir. Biz 1 yildi yurt disina tasinmaya calisiyoruz. Yani bir ay orada 1 ay buradayim bebekten dolayi tek orada olmak zor geliyor. Onun disinda maddi sikintimiz yok sukur. Ama onun disinda nederyse son 1 senedir kavgasiz tek bir gunumuz olmadi. Cok konusup cok soylenen biri. Kendinin surekli cok akilli oldugunu soyluyor. Beni surekli kucumsuyor gibi hissediyorum. Artik kavgalarimiz cok kirici suan icin fiziksel siddet yok yapmayacagim ama beni cok zorluyorsun diyor boyle giderse o da olacak. Biliyorum örn bana biktim senden tiksiniyorum diyor bende ona aynılarını söylüyorum. Hakeret etmezdim önceden ama o ettgi icin artik 20 katini soyluyorum. Bu arada 4 yildir hic duzgun bi cinsel hayatımızda olmadi. Hep yorgun bitkin. Beni aldattigini da dusunmuyorum. Yani benden bikmis ve tiksiniyormus . Bosanalim dedim bi kac kez birdaha dersen o an yaparim dedi . Ben yine ima ederek git vs dedim ama sadece kavga laf dalasi. Cok sıkıldım bunaldim sevmek sevilmek mutlu olmak istiyorum. Kendi ofkemi de kontrol edemiyorum. Bosansam cocuguma bu imkanlari saglayamam tek basima onun oldugu kadar olmaz onu da mahrum etmek istemiyorumm lutfen bana fikir verin..
Birdaha desenize o an kurtulursunuz iste.
Cocuk büyütmek icin maddi imkanlardan daha önemli olan manevi imkanlar.
1 yasında cocuk hersyin farkındadır,o kavgaların,hakaretlerin:(
Yarın konusmaya basladıgında bir bir söyleyecek size onları.
 
Senden tiksiniyorum çok ağır bir cümle. Aranızda sevgi, saygı, cinsel çekim hiçbir şey kalmamış. Evladınızı düşünmenizi anlıyorum ama büyüdükçe şahit olacağı durumlar onunda psikolojisini kötü etkileyecektir.
Cok dogru onunla konusup tekrar guncelleyecegim burayi . Ama sanki ciddiye almıyor inanmiyor gibi bana . Konusamiyorum o yuzden duzgunce.
 
Aslında sorun ne onuda tam anlayamayız bukadar bir bilgi ile..önce terapiste gidin bireysel terapi alın guclenin sonrasında çift terapisti için ikna edin ve seçiminizi ozaman yapın.
 
Oturup konuşun diyeceğim ama eş kişisi pek anlayacak tipte birisine benzemiyor. Narsist gibi. Psikolojik destek almasına ikna edebilir misin? Cinsel problemi olabilir bu da onu gergin yapabilir. :/ umarım her şey güzel olur ama eşiniz zıvanadan çıkacak haddi aşacak gibi umarım ben yanılırım
 
Merhaba; 25 yaşında evlendim bir türlü oturmayan sizin ilişkiniz gibi benzer şeylerin yaşandığı evlilikte çocuk çok istiyordum. Bir gün kendime sordum sen bir bebek olsan bu eve gelmek bu evde yaşamak ister mıydın diye, istemezdim. O yüzden yapmadım. Maddi nedenler de vardı ek olarak. Şimdi evliliğinizdeki huzursuzluklar çok fazla sizi de bebeği de babayı etkiliyor. Terapist, konuşmak vs denenen tüm yolları denedikten sonra bu evlilik düzelmiyor ben yada biz olduramadik dediğiniz zaman bosanin. Bir çocuğun sadece maddiyata ihtiyacı yok. Zaten baba olarak bebeğine gereken desteği verecektir.
Huzursuz psikolojik şiddet olan, bir ailede para içinde büyüsü bile o çocuk normal olmayacak. Dünyaya getirdiğimiz bebeğin sadece beden sağlığından değil ruh sağlığından da sorumluyuz.
 
Madem ilk baştan beri ilişkiniz iyi değil neden çocuk yaptınız ki yargilamiyorum ama olması gereken evlilik düzen yoksa çocuk yapmak mantıklı gelmiyor bana
 
Çocuğunuzu bukadar düşünüyorsanız babasına hakaret etmeyin,babası da annesine hakaret etmesin sözlü şiddet uygulamasın.
 
Back
X