- 10 Şubat 2017
- 290
- 380
- 53
- Konu Sahibi Queenkingg
- #1
Artık dayanamıyorum, gittiğimiz her yerde her ortamda milleti doldurup doldurup üzerime salıyor herkes bir ağızdan aaa kaynanana cocugu vermeyecek misin göstermeyecek misin diyor . Neden göstermeyim diyorum anlamıyorlar . Yahu neden yeni doğmuş cocugumu alıp veriyim al sen büyüt diyim ben o cocugun nesiyim diyorum içimden . İçten içe sinir krizi geçiriyorum , doğmamış cocugu ilk kim yıkayacak kavgası, su esyasını kim alacak kavgası . Al sen yıka tamam sunu da sen al dedim olmadı. Ben yapcam sunu yapma dedim olmadı. Doğmamış cocuga biçilen donlar bitmedi. Yalvarırım artık akıl verin nasıl baş edicem . Cocuk dogunca valla göstermek istemiyorum artık bıktım . Sen uyursun geve ben alır gotururum yanıma yatırırım diyo yok diyince haydi al tut dilinin sonunu . Millete kendini iyi gösterip paikolojik baskı yapmasından bıktım artık hamileliğim aşırı stres altında geçiyor . Daha doğumuma 4 aydan fazla var. Ne yaparımda bu kadını sustururum ben bi şey diyin . Doğmayan çocuğumu benimle paylaşamıyor . Direk yüzüne artık yapma demek istiyorum bu konuda taktik istiyorum cunku artık cinnetin eşiğindeyim.
Kaynanamın nasıl bir insan oldugunu diğer konularımdan okuyabilirsiniz . Cevap veremeye bilirim eşim yanımda şimdiden kusura bakmayın .
Kaynanamın nasıl bir insan oldugunu diğer konularımdan okuyabilirsiniz . Cevap veremeye bilirim eşim yanımda şimdiden kusura bakmayın .
Belki yapamayacağı şeyleri diyor, ama bu düşüncelerin sizi ne derece sinirlendirdiğini anlayabiliyorum. Bi gün ağlamıştım ben de “İçimde kalsan da kimseler dokunamasa sana, almasalar seni benden, sahiplenmeseler seni” diye, kv’min hemen hemen aynı düşünceleriyle ben de boğuştum. “Sizde kalcam ben, süt sağarsın ben emziririm hep, alır onla gezerim, bende kalır” vs demeler. Sonra baktım ben stres oluyorum uyardım “torunun, elbette hayallerin var ama benim çocuğum, uygun vakitlerde biz sana bazı fırsatları veririz” dedim. Sürekli yatılı olarak bizde kalmasına gerek olmadığını, bebek ile vakit geçirebileceğini ama mecburi bişey olmadıkça öyle bir hafta va onda kalamayacağını, sonra üzülmesini istemediğimi o yüzden şimdi açıkladığımı dedim. Eşim de destekledi. Mırın kırın etti, hatta saygısız falan demiş hakkımızda ama olsun, kafam rahat, içimde kalmadı sözlerim 
kız doğru konuşuyo, ne güzel işte başından atcak yer aramıyo sevinmeniz lazım dediler. O oldu. Bidaha elalemin içinde ağızlarını açamadılar. Böyle bi fırsat yakalayıp adabınca püskürtün. Ya da kulaklarınızı tıkayıp elalemi takmayın. Onlara neyse..
