Ben arkadaşlarımın, ailemin yanında kız çocuğu gibiyimdir, hatta bazen iş yerinde bile. Şirinlikler yaparım, ilgi isterim, şımartılmak isterim, balon alır dans ederim. Emin olun hepsi beni fazlasıyla ciddiye alıyor. Çünkü yeri geldiğinde oturur hepsinden ciddi muhabbet eder hepsine akıl veririm, onlar da bana verir. Demem o ki çocuksu olmak mizaç, olgunluk hal tavır ile ilgili değil karakterle ilgili bir durum. Varsın mizacınız ruhunuz çocuksu olsun, kaç yaşına gelip küçük çocuk gibi düşünüyor davranıyor olmadığınız sürece bence problem değil. Sorunuza cevap olmadı ama düşüncemi yazmak istedim.