10+4 gunlukken, hicbir kanama vs belirti olmadan kalbi durmus bebegimin...tam bir hafta karnimda oylece kalmis gelismeden. Ikili test için gule oynaya muayeneye gittigimizde ultrasonda ölüsüyle karşılaştık minigimizin. Daha dun cok zorlu bir kurtaj oldum. Ilk gebeligimdi. Doktor rahmin cok iyi, rahimde hic kanama alani yok, bebegin eşinde ayrilma yok o yuzden ilacla rahmin acilmasini saglayacagiz dediginde cok cok kotu oldum. Tarifsiz bir aci. Neden böyle oldu hersey yolunda gidiyorken bilmiyorum. Hala kabusta gibiyim. Patoloji sonucunu bekliyoruz. Kurtaj oncesi cok aci cektigim icin, kendi kendini atmayan bebegimi aciyla dusurmek zorunda kaldigim icin psikolojim hic iyi degil su an. Ciddi olarak bir daha hamile kalmaktan korkuyorum. Herkes daha ilk gebeliğindi, gene olur vs diyor, doktor rahminde bir problem yok sana 1 regl donemi veriyorum 3 ay bile degil dedi ama ben bir daha ayni seyleri yasamaktan cok korkuyorum. Kaldiramam gibi geliyor. Bu korkuyu nasil aşabilirim? Bedenen ve ruhen bu kadar yiprandiktan sonra bir daha cocuk düşünülebilir mi? Bir daha olsa 9 ay boyunca acaba kalbi atiyor mu diye dusunup cildiririm gibi geliyor. Benzer sureclerden gecenlerin tecrubelerine ihtyacim var.
