Yoruldum artık onu düşünmekten.Bilmiyorum belki de yaşımın verdiği birşey bu.Daha 18 yaşındasın,neler çıkacak karşına diyeceğinizden eminim.Unutamadığım kişi mükemmel biri değil,hatta çok yanlış biri.Hep hatalıydı.Zaten onun ergen tavırları yüzünden biten bir ilişki.
Efendim en baştan alayım.Ortaokuldan beri tanışıyoruz.lise bitene kadar 4 sene hiç görüşmedik.Birden çıktı karşıma işte,kader kısmet.Çok çok değişmişti.Sözleri ve zekasıyla etkiledi açıkçası.3 ay öyle böyle yürüdü ilişki.Belki de ilk aşkım olması etkiledi bu kadar.Sonra,tam tercih zamanı,daha sonuçlar bile açıklanmamıştı ki,ayrı şehirlerde olacağız zaten ilişkimizin sonu yok,ben sadık bir erkek değilim,iyi bir adam değilim gibi cümlelerle bitirdi.Ben düzelirsin dedim,dinletemedim.Biteli de 3 ay oldu.Çok,çok acı çektim gerçekten.Şu an o yoğun duygular azaldı tabi,eskisi kadar umurumda değil.Zaten bambaşka şehirlere gittik.Yepyeni ortamlara girdik.Üniversite hayatının ve şehir değişiminin olumlu etkisini hissettim ama hala unutamadım onu.
İçimde kalan o kadar şey var ki upuzun bir mesaj atmak istiyorum.Mantığım buna engel oluyor,daha fazla gururunu ayaklar altına alma,yalvarır gibi yapma diyor.Birkaç sene sonrasında,yani olgunlaştığında ve gerçekten ciddi bir ilişkiye hazır olduğunda bana döneceğine adım kadar eminim.Ama bu süreçte çektiğim acıların hesabını veremez.
Uzun lafın kısası;faceten sildiğim,onu takip etmeyi bıraktığım an daha kolay unutacağıma inanıyorum.Elim varmıyor bir türlü.Online gördüğümde de birşeyler yazasım geliyor,kendimi frenliyorum.Farketmişsinizdir zaten,kafam çok karışık.Şu an bayram sebebiyle ikimizde ailemizin yanına geldik.2 sokak aşağımda oturuyor.Her an karşılaşma ihtimalimiz var.karşılaştığımda selam versem mi konuşsam mı ne yapsam.Çok,çok karışık aklım.Ya da kafamda tamamen bitirdiğimde kalbimden de silinecek mi? Şu an tekrar başlayalım dese okuduğumuz şehirler arası 10 saat.O da olmaz.En iyisi unutmak sanırım.Sizlerin yorumlarını bekliyorum,saygılar..
Efendim en baştan alayım.Ortaokuldan beri tanışıyoruz.lise bitene kadar 4 sene hiç görüşmedik.Birden çıktı karşıma işte,kader kısmet.Çok çok değişmişti.Sözleri ve zekasıyla etkiledi açıkçası.3 ay öyle böyle yürüdü ilişki.Belki de ilk aşkım olması etkiledi bu kadar.Sonra,tam tercih zamanı,daha sonuçlar bile açıklanmamıştı ki,ayrı şehirlerde olacağız zaten ilişkimizin sonu yok,ben sadık bir erkek değilim,iyi bir adam değilim gibi cümlelerle bitirdi.Ben düzelirsin dedim,dinletemedim.Biteli de 3 ay oldu.Çok,çok acı çektim gerçekten.Şu an o yoğun duygular azaldı tabi,eskisi kadar umurumda değil.Zaten bambaşka şehirlere gittik.Yepyeni ortamlara girdik.Üniversite hayatının ve şehir değişiminin olumlu etkisini hissettim ama hala unutamadım onu.
İçimde kalan o kadar şey var ki upuzun bir mesaj atmak istiyorum.Mantığım buna engel oluyor,daha fazla gururunu ayaklar altına alma,yalvarır gibi yapma diyor.Birkaç sene sonrasında,yani olgunlaştığında ve gerçekten ciddi bir ilişkiye hazır olduğunda bana döneceğine adım kadar eminim.Ama bu süreçte çektiğim acıların hesabını veremez.
Uzun lafın kısası;faceten sildiğim,onu takip etmeyi bıraktığım an daha kolay unutacağıma inanıyorum.Elim varmıyor bir türlü.Online gördüğümde de birşeyler yazasım geliyor,kendimi frenliyorum.Farketmişsinizdir zaten,kafam çok karışık.Şu an bayram sebebiyle ikimizde ailemizin yanına geldik.2 sokak aşağımda oturuyor.Her an karşılaşma ihtimalimiz var.karşılaştığımda selam versem mi konuşsam mı ne yapsam.Çok,çok karışık aklım.Ya da kafamda tamamen bitirdiğimde kalbimden de silinecek mi? Şu an tekrar başlayalım dese okuduğumuz şehirler arası 10 saat.O da olmaz.En iyisi unutmak sanırım.Sizlerin yorumlarını bekliyorum,saygılar..
