arkadaşlar yorumlarınız için teşekkur ederım.bu sabah güzel bır şey oldu ve eşim başucuma bır mektup bırakmış.
mektubu aynen yazıyorum;
bu mektup bir daha sana küsersem alıp mahkemeye göturecegın bır belgedır,bu mektup sana bır daha asla sırtımı dönmeyecegımın resmı belgesıdır.
sevgılım, bebeğim, kıymetlimsin sen benim, yaşama sevıncım, karımsın, vazgeçilmezimsin sen benim...(evet yine ağlıyorum) günlerdır düşünüyorum, niye böyleyım diye, ve en sonunda dedıgını yaptım 3 gun önce terapıye gıttım, terapıstımın ılk sözu eşine sahıp çık,senın yapında ınsanları genelde kımse cekmez, ortada kalır oldu. çok korktum, benı bırakıp gıdecegını şu ana kadar hıç duşunmemiştim. ama gidebılırsın,sen de etten kemıktensın, sende acılardan yılabılırısin. seni bılırım, hayatta ki beklentilerını, sakınlıgını, dinginliğini...gitmemen için hiç bir sebeb yok. sen, bana katlanıyorsun şuan bunu anladım. senın ıstedıgın hayatı ben sana bile bile vermıyorum resmen. sen sezen dinleyen, mumlarını yakan, neşeli, duygusal, sakın,olgun bir kadınsın...ben çocuk gibi yaramaz, sulugöz, utangaç bır adamım. özür dılerım binlerce kez özur dılerım. ne olur benı affet. bır daha olursa çek git ama bır daha olmayacak.
sen bır gun bana demıştın ki; haklı haksız farketmez aşkım, sonuçta her kavgada ıkımız kaybediyoruz, evlılıgımız kaybedıyor... haklısın...bunu bır daha bize asla yaşatmayacağım.
geçen yıl bu zamanlar sen hastanede yatıyordun, ellerını tutarken; yarabbım onu bana bağışla diye ağlıyordum, bugun ne çabuk unuttum senı kaybedecegımı, bugun nasıl böyle oldum yıne. sen benı affetsen de ben kendımı affetmeyecegım asla. bır daha o melek yuzunu soldurmayacagım gör bak.
senı sevıyorumm...
..
