agostost 2013 de ben üniversiteyi bitireli 3 yil dolacak. 25 yasindayim.. evde oturuyorum öle okuldan arkadaslarim herkz hemen bir ise girdi hayatini düzene soktu evlenen dügün arifesinde olan hatta coktan cocuk yapmis olan bile var. bu yazin da en yakin iki arkadasimin dügünü var ikiside istanbulda. ben kocaelindeyim ama kara kara düsünüyorum dügün zamani gelince ben nasil gidicem dügünlerine calismadigim icin paramda yok üstüme basima bile bisey almiyorum ki 3 yildir.
ohoooo kizim 3 yil evdemi oturdun ??? hayir tabikide okadar cok mücadele verdim ki ihlas pazarlamacilik yaptim bi süre kendime harclik olsun die baktim olmayacak her is görüsmesinden sonra biz sizi arariz deyip beni umutla can gözle aylarca bekletip husrana ugratiyorlar
,.. kpss yüklendim dershaneye gittim dersanedeki süslü puslu kizlara özendim yeri geldi amakendimi motive ettim memur olunca bende kendime alisveris yapicam die.. sonuc nerdeyse ölüyordum heycandan sinavda,, 78 alabildim ama halaaa atanamadim bi umut

baktim olmicak ziraat bankasi 500 servis görevlisi alacak lisans mezunu hemen ona calistim aylarca KAZANDIM ne mutlu oldum kurtuldum dedim
ama mülakatta elendim

verdigim emek yaptgim masraf hepsi uctu gitti... tabi ZAMANDA
caresiz hissediyorum kendimi mutsuz aynalara bakiyorum kendimi bile begenmez oldum sanki hayat akip gidiyo ben balkondan seyrediyorum ama hic birsey yapamiyorum

hala is ariyorum hala yaza kadar is bulmam lazim die dahada cikmaza giriyorum bütün üniversiteden arkadaslrim o dügünde olacak

onlarin yaninda mahcup olacagim kaybetmekten yoruldum
aaa bide ask var dimi ask die bisey var dogru ya ben asik olmayi hayal kurmayi unuttum desem daha ii olur cok isterdim ama asik olmayi evlilik hayalleri kurmayi ama hayatimi düzene sokamadigim icin evlilge hala hazir degilim

halbuki anne olmayi cok istiyorum