- Konu Sahibi RaspberrySyrup
- #101
Bir metrobüs hikayesi evet.İstanbul'da yaşıyorsanız elbet bir gün sizin de olacak.Bana baya yanlış anlatmışlar insanları,yaşlı insanlara hep saygı duymam gerektiği,iyilik yapmam gerektiği,bunun sonucunda bir hayır duasının bile önemli olduğu öğretilmişti.Belki amaan buna mı kafayı taktın diyeceksiniz ama ben bugün gerçekten çok üzüldüm.
Yer isteyen bir insan görünümlüye kalkıp yer verdim ve üstüne azarlandım.Koltuklar yaşlılar içinmiş,yazıyormuş yer vermem gerektiği.Ve evet o kadar oturan genç erkek varken gelip benim başıma dikildi.İstediğini elde edip bir de üstüne bana laf etti.Sonra oturup tesbih çekti (çok müslüman ooooov!) Ve ben hiç bir şey demedim sırf "gençler çok terbiyesiz" diyen terbiyesizler ülkede malesef var diye.Bu bahsettiğim sözde yaşlı amca ayakta duramayan bir tip değil belirteyim yoksa ben gerçekten bu konuda merhametli biriyim sabahtan beri bindiğim araç sayısı 4'e ulaşsa bile yer verirdim.Ama artık değilim,gerçekten değilim.Kimse mecbur değil,ben kalkmaya da bilirdim.Ama sen herkes mecbur dersen kimse sana yer vermez.Ve evet o çektiğin tespih,kıldığın namaz bir kalp kırdığında bir halta yaramaz.İnsanlardan tiksindim artık.Kibar olmak sadece üzüyor.
bi ömür kazanacagın sevabı bi amca yüzünden kaybetme,olan olmus hos gör sen.
bende metroda beyaz koltuklara oturmusum okuldan cıkmıs 10 sınava girmiş migrenim tutmus eve gidiyorum.
orta boylu gayet saglıklı görünen bi amca o bomboş metroda geldi elindeki gazeteyle kolumdan beni dürterek,ben 60 yasında asker emeklisiyim,40 yılımı bu vatana hizmete harcadım.beyaz koltuklar ben ve bizim gibi insanar için devlet tarafından özel yaptırıldı.kalk terbiyesiz dedin.
kafamı kaldırdım,biraz daha sağa cekildim yanım boş komutanım bende şehit çocuguyum,bugün yıldönümü kusura bakmayın nolur dedim.
amca koltuk gibi bembeyaz oldu,yol boyu herkes ona kınayan gözlerle baktı ve bana acıyarak.
şehit cocugu değilim,ama bombos metroda o yorgunlukla beyaz koltuk sarı koltuk ayırmadım oturdum.
bu hem bana hem amcaya ders oldu.artık birine bagırırken 2 kere düşünür.bende asla beyaz koltuklara oturmuyorum artık.
insan yaş aldıkça çocuklaşıyo.çocuklara yaramazlık yaptıklarında bosver cocuk o diyosak.yaşça olgun insanlarada öyle yapsak nolurki..içindeki merhameti öldürme sen.