Aseksüel eşimden boşanmak istiyorum.

Benim çocuğum yoktu hiç istemedim o evliliğe çocuk.
2.evliligimi 35 yaşında yaptim.
İlla herkes 2. Kez evlenmek zorunda da değil bu arada evli olmasam yalnız olsam da problem değildi.
Böyle bir evliliği sürdürmekten bin kat daha iyidir yalnızlık.
Bence sende üzülme 9 yıl değil ya 19 yıl olsaydı ?
teşekkür ederim....
yalnızlık da dozunda olunca iyi...
 
Aseksüellik sevmeye engel değildir. Sizi çok sevdiğine emin olmayın. Ya sizi çekici bulmuyor ya cinsel problemleri var ya da aseksüel. Aseksüel olup sizi seviyor olsa sizinle durumu konuşurdu. Tutunacağınız dal sizi sevmesi ise sizi sevmiyor.
 
Merhaba,kimseye anlatamadığım sorunumu burda sizinle paylaşmak istedim.Ne yapacağım bilmiyorum.4 yıldır evliyiz eşimle ve eşimin aseksüel olduğunu düşünüyorum.Her seferinde benim istememle bir birliktelik oluyordu.Artık ben de ısrar etmeyi bıraktım ve artık bana yanaşmıyor.Defalarca onu uyarmama ve sonunun boşanmak olduğunu söylememe rağmen beni ciddiye almadı.Her defasında düzelteceğini,yoğun iş temposundan kaynaklı içinde istek olmadığı söyledi.Ama artık tak etti.Ben de arzulanmak istiyorum.Beni çok sevdiğini biliyorum.Biriyle de görüşmüyor bundan da eminim.1 yıl terapiste gittik ama o da çözüm olmadı.Dün de artık üstü kapalı boşanmamız gerektiğini söyledim ama benden kaçıyor.Boşanmak istemiyor.Ne olur bana akıl verin.Bu durumda olup da çözüm bulan birileri var mı?
Bizde de çocuktan sonra olan oldu. Ben istedim reddedi hakarette etti. Sorunca sorun yok diyor. Ama arada bi soğukluk var hissediliyor .ben de soğudum ondan açıkçası. Ben de boşanmayı düşünüyorum.
 
Evlilik için iki boşanmak için tek kişinin isteği yeterli. Onun keyfine olmuyor o işler. Boşayın gitsin çocuk falan yoksa arkanıza bakmayın. Gençliğiniz kurur bu soğuk nevalenin yanında. Cinsel çekim duyduğu birinin yanında bomba olur patlar bu, giden yıllarınıza dövünmek düşer size de.
Gerçekten isteksiz biri hoşuna giden bir kadinin yanında bambaşka biri olabilir mi mümkün mü böyle bir sey
 
Gerçekten isteksiz biri hoşuna giden bir kadinin yanında bambaşka biri olabilir mi mümkün mü böyle bir sey
Yani hepsi diyemeyiz, çok sebebi var isteksizliğin. Cinsel işlev bozuklukları (sertleşememe, erken boşalma), libido düşüklüğü de olabilir. Bazılarında da partnerini beğenmeme, soğuma olabiliyor.
 
Ben vardım bu durumu yaşayan 6 yıl evli kaldım.
Bizde terapiste gittik düzelir gibi oldu ama düzelmedi.
Boşandım 3 yıl sonra 2. Kez evlendim.
Gayet mutluyum.
Tek pişmanlığım 6 yıl evli kalmış olmak.

Eşiniz iyi bir insan olabilir iyi eş olmak farklı bir şey.
6 yıl evli kalmaktan cinsellik olmayışı dolayısıyla mi pişman oldunuz. Cinselliği olması gerektiği gibi yaşayınca mi bunu fark ettiniz
 
6 yıl evli kalmaktan cinsellik olmayışı dolayısıyla mi pişman oldunuz. Cinselliği olması gerektiği gibi yaşayınca mi bunu fark ettiniz
Aslında her ikiside.
Olması gerektiği gibi yaşayınca insan diyor ki oh be bu doğal akışında olması gerekn bir şey benim ekstra çaba göstermem gereken bir şey değil diyor ve rahatlıyor.
Bir diğer mevzu da evlilik iki kişinin emeği ve çabasıyla sürdürülen bir şey.
Karşı taraf mış gibi davranıyor hayatına devam ediyor e ben üzülüp hirpaliyorum kendimi.
Nereye kadar devam edecek yani bu böyle ?
İnsan kendine kötülük ettiğini fark ediyor.
Birde iyi insan dediğimiz tipler ( ki benim eski eşimde böyleydi ) genelde sorumluluk almayan, kavga etmeyen, ama özünde bencil tipler.
Ben şu anki eşimle catisiyorum kavga da ediyorum ama öyle veya böyle ortak çözüm yoluna gidiyoruz.
Diğerinde kavga gürültü yoktu belki ama hep mış gibi yapmak vardı gerçek bir şeyler eksikti hayatımda.
 
Bizde de çocuktan sonra olan oldu. Ben istedim reddedi hakarette etti. Sorunca sorun yok diyor. Ama arada bi soğukluk var hissediliyor .ben de soğudum ondan açıkçası. Ben de boşanmayı düşünüyorum.
Çocuktan sonra eşine yaklasmayan erkeklerde de genelde çocuğumun anası o artık bir anne modu oluyor.
Halbuki siz her şeyden önce onun esisiniz bunu anlayıp destek alması lazım.
Eşinizi mutlaka destek alalım psikologa gidelim diye teşvik edin.
 
Aslında her ikiside.
Olması gerektiği gibi yaşayınca insan diyor ki oh be bu doğal akışında olması gerekn bir şey benim ekstra çaba göstermem gereken bir şey değil diyor ve rahatlıyor.
Bir diğer mevzu da evlilik iki kişinin emeği ve çabasıyla sürdürülen bir şey.
Karşı taraf mış gibi davranıyor hayatına devam ediyor e ben üzülüp hirpaliyorum kendimi.
Nereye kadar devam edecek yani bu böyle ?
İnsan kendine kötülük ettiğini fark ediyor.
Birde iyi insan dediğimiz tipler ( ki benim eski eşimde böyleydi ) genelde sorumluluk almayan, kavga etmeyen, ama özünde bencil tipler.
Ben şu anki eşimle catisiyorum kavga da ediyorum ama öyle veya böyle ortak çözüm yoluna gidiyoruz.
Diğerinde kavga gürültü yoktu belki ama hep mış gibi yapmak vardı gerçek bir şeyler eksikti hayatımda.
Sizin adınıza sevindim Allah daha mutlu etsin 🤲
 
Back
X