Aşık Olmadan Doğurmak...

.......................................

Sana boşan demiyorum ama yaşım genç değil deyip kendine haksızlık etme
Ben 33 yaşında 4 aylık evliyim
Benim sana tavsiyem
Önce evliliğini yürütmek isteyip istemediğine karar vermelisin
Evlilikten dönülür ama çocuktan dönülmez
Allah yolunu açık etsin

önce evlılıgını gozden geçır..boşanmak gıbı bır dusuncen yoksa çocuk sahıbı olmak ıstemende çok dogal...

Eğer boşanmayacaksan doğur... Sonuçta çocuk sahibi olmakla eşinize aşık olmak arasında herhangibir bağlantı yok..
Ama boşanırım kendi ayaklarım üzerinde durup aşka dayalı yeni bir yuva kurarım diyorsan cocuğu düşünme...

anladığım kadarıyla sevmiyorsunda sen kocanı o zaman. aşk bitmiş ama arada sevgide yok, tereddütlerin varsa bu evlilikte niye çocuk doğuracaksınki? bencede yaşın geç değil çocuk için. evliliğini devam ettirip ettirmeyecekmisin önce kafanda bunu oturtman gerekiyor.

yani yaş geçiyor diye çocuk doğurman heleki problemlerin varsa çok yanlış olur..

Teşekkür ediyorum arkadaşlar, verdiğiniz öneriler için. Peki aranızda anne olan var mı? Hepiniz aşık olarak mı çocuk sahibi oldunuz. Yoksa mantıklı düşünerek mi? Ben bunu çözebilmiş değilim. Aşk evliliği yapanlar anlaşamadıklarında ya da eşlerindeki aşk bitip de başka biri için onları terk ettiğinde daha çok üzülüyorlar. Mantık evliliği daha uzun sürüyor gibi geliyor bana da. Mantık derken neleri kastediyoruz acaba? Nasıl bir mantık?...

Bana kalırsa evlilik tamamen kapalı kutu ve şans. Ne kadar mantıklı düşünürseniz ya da baştan ne kadar uygun görünürseniz görünün ten-ruh-aşk.. olarak DENK GELMEK BÜYÜK ŞANS!

AŞIK OLMADAN ÇOCUK YAPMIŞ ANNELER DE CEVAP YAZARSA ÇOK SEVıNECEĞıM. Lütfeeennn ((

Eşine aşık olmadığı halde çocuk sahibi olanlar mutlaka vardır.. Herkezin hayatı yaşantısı farklı ama siz boşanmakdan da bahsettiğinize göre çocuk sahibi olmayı düşünemnizin sebebini anlayamadım. Şimdi siz çocuk sahibi olsanız ayrılma riskiniz var neden çocuğunuzu mutsuz bir ilişkide mutuz yetiştiresinizki.. Hayat sizin Bence iyi düşünüp öyle karar verin..

ask dedıgınız esımı her aksam kapıda gorunce pır pır heyecanlanmıyorum

evılıkte ask bıtıyor yerıne sevgı saygı kalıyor
esınız sıze ıyı davranıyor ...esınızı sevıyormusunuz yoksa sevgıde bıttı nefret mı basladı

Tam anlatamadım sanırım. Demek istediğim eşime aşık değilim ama boşanacak kadar kötü bir durum da yok ortada. Benim karar veremediğim. Yaşım 30 oldu ve çocuk sahibi olmak istiyorum. Çocuk sahibi olmak için aşık olduğun adamdan mı yapmak daha doğru yoksa daha mantıklı düşünerek durağan klasik bir evlilikte çocuğun yetişmesi daha mı doğru olur? Kafam buna karışık benim. Yalınş bir karar vermek istemiyorum. Eşimi bazen seviyorum bazen gerçekten gıcık oluyorum. Aşk zaten yok ama huzurlu bir ortam var. ıyi insan bulmak da zor. Offffffffffffffffffff :çok üzgünüm:

Zaten ben aşık olmadğım biriyle evlenmem dolayısıyla da çocuk doğurmam....
Ben aşık oldum, 4 yıl flört ettikten sonra da evlendim...
Aşkım hiç bitmedi.. Haa her dakka yürğim sıkışacak gibi olmuyor.. Ama gözgöze geldiğimzde gözlerimiz parlar... Ve çevremizdeki herkes de söyler bunu...
Aşk bitse bile yerini sevgiye bırakıyorsa tabii ki çocuk doğurulur...

Yani eğer boşanmayacaksanız, ve çocuk sahibi de olmak istiyorsanız neyi düşünüyorsunuz anlamadım...

eylül166 .!.:

sanırım soruna mantığına uygun bir cevap bulamadın ,son soruna cevap vereyim o zaman ,bence aşık olduğun insandan çocuk yapmakla ,sakin durağan ama aşık olmadığın bir adamdan çocuk yapmak arasında fark yok ,sonuçta çocuğun nasıl bir ortamda yetiştiği çok daha önemli ,yani çocuğun istediği ilgili ,sevgili bir anne ve baba ,e bu da sizde var ,madem kocanız size karşı ve evine karşı ilgili ,saygılı biri bence macera aramayın ,sevgim var diyorsunuz bazende gıcık oluyorum diyorsunuz ,bu hepimizde oluyor canım merak etme ,sana has birşey değil sadece ,yeri geliyor bende kocama çok kızıyorum ,gözüm görmesin seni diyorum ,ama geçiyor haliyle ..
ben eşimle 8 yıldır beraberim 3 yıldır evliyim ,1 yaşında bir kızım var ,aşıkmıyım evet aşığım ama liseli aşıklar gibi sırılsıklam değil tabiki ,onun için endişeleniyorum ,sağlığını düşünüyorum ,başına birşey gelsin istemiyorum ,hep gülsün istiyorum ,işinde ve evinde mutlu olsun istiyorum ,o halde aşığım ..
eğer sende bunları eşine karşı hissediyorsan farkında değilsin belki ama bunun adı aşk ..
hadi o zaman hiç durma ,bu sakin ,dingin sorunsuz evlilikten yap bi çocuk :))

Genişletmek için tıkla...

Bence de çok doğru bi yorum, son cümleyi biraz gaza getirici bulsam da :)
Herkes evliliğinde bazen gıcık oluyor, sıkılıyor, monoton hissediyor.Ama bence aşık olduğun adamdan çocuk yapmak pek doğru bir dürtü olmayabilir. Çünkü her aşık olunan kişi iyi bir baba adayı değildir ve o baba iyi baba olmadığı için sizin o babaya aşkınız da bu sebeple bitebilir. Bence bu devirde insan kıymeti bilmek ve bozuk para harcar gibi insan harcamamak lazım. kaydirigubbakcemile5

bence madem iyi anlaşıyor ve mutlu sayılabilen iyi giden bir evlilik ise eşiniz üzerinize titriyor ise bence bir çocuk yapın içinizideki aşk yeniden canlanır bence....

Çok teşekkür ederim, yardımcı olmaya çalışan tüm arkadaşlara. Saolun.

Size şöyle bir açıklama yapayım o zaman: Eşim, iyi meslek sahibi, yakışıklı, efendi, ailesine bağlı(kendi ailesine de :)), ben ne dersem yapan biri. Beni çok sevdiğini söylüyor her seferinde, senin için ölürüm vs diyor ama sevgisini hissettiremiyor. Örnek verecek olursam, daha ilk evlendiğmiz zamanlardı uzanıp film izleyelim dedim, ben de koluna uzandım ve ilk tepkisi kolum ağrıdı diyip çekmek olmuştu. Bir yere yemeğe gittiğimizde sadece yemek yerdi benle ben söylemeden ilgilenmezdi, gözlerimin içine bakmazdı ama beni görmek için taa kaç km yoldan zor şartlarda gelirdi. Peşimden ayrılmazdı. Her gün her dk arardı ama tel.de çok uzun konuşamazdı. Hele ilk tanıştığımız zamanlarda niyetini de belli ettiği halde elimi bile tutmadı. Açıkçası sevgili gibi hiç yaklaşamadı bana, kendisiyle olmayacağın anlayıp bunu ona söylediğimde gözleri dolardı ben de dayanamaz yine barışırdım Kısacası, biraz asosyal bir yapısı var ve bu evliliğine de yansıyor. Benim ona aşık olmamdaki sebep onu tanımadan, yakışıklı efendi iyi meslek sahibi biri olarak görüp sanırım gözümde büyütmemdi. Sevmemin sebebi ise bana iyi davranması ve beni hiç bırakmamasıydı. Hala da öyledir. Şimdi buldu da bunuyor falan demeyin çünkü herşey sevgiyle ve iyi insan olmakla da olmuyormuş Çünkü eşim çok pasif-ti ( ailesine karşı özellikle de. ılk evlendiğimizden beri hatta nişanımızdan beri her şeye karıştılar, nezaketle bile karışılmasını pek istemediğimi belirtsem hemen alınıp darılıp olay yaptılar. Oturacağım evi, kullanacağım eşyaları bile seçtiler ve eşim gıkını çıkaramadı. Benim ailem de tam tersi hiç bir şeye karışmaz o kadar ki bu duruma bile karışmadı ve onların gözünde kaçırılmaz bir damat adayı olduğu için(efendi, beni seven, iyi meslek sahibi), boşver sesini çıkarma ne olacak ileride değiştirirsin gibi klasik iyi niyetli ama sonucunu düşünmeden yaklaştılar. Hala da öyledir, mutsuzsan ayrıl diyemezler, idare et diyip dururlar. Neyse.. Şimdi ailesiyle eskisi kadar konuşmuyorum nezaketli bir mesafe koydum, arayıp sormuyorum ama gittiğimde de hiç birşey demiyorum, surat asmıyorum, hiç birşey yokmuş gibi huylarına gitmeye çalışıyorum, birşey derlerse cevap vermiyorum ama tüm bu sorunlar içimde çok şey bitirdi. Eşime karşı soğuma sebebimde onun bu durumlara çok pasif kalmasıydı. Tek çocuk ve otoriter bir ailede yetiştiği için böyle olmuş sanırım. Hiç birşey beceremiyor ne yazıkki hatta evlendikten sonra uzun bir süre o yüzden bakire kaldım, onu da kendim hallettim diyeyim size. Üstelik, doktor olan kendisiyken ve hala ailesi kızım kısırsan git tedavi göre getiriyor PES (( Tüm bu ailevi nedenler, pasifliği, sessiz duruşu, sevgisini gösteremeyişi, beceriksizliği kendisinden soğumamı sağladı. Çok oturup konuşup rahatsızlıklarımı paylaştım ve o da çaba sarfedeceğini söyledi. Evet, eskisi kadar pasif biri değil artık(ailesine karşı hariç), rahatsızlık duyduğum şeyleri düzeltmeye çalışıyor, bana kahvaltı hazırlar getirir ütüsünü yapmayı öğrendi hiç birşey demez ki yoğun bir ortamda çalışıyor, bana sevgisini daha göstermeye çalışıyor ama benim içimdeki kırgınlık ya da beklentilerimde uğradığım hayal kırıklığı o kadar büyüktü ki beni kendisinden soğuttu. Onu insan olarak seviyorum, çünkü sevilmeeycek biri değil ama koca ya da bir erkek olarak aşık değilim ne yazık ki ama kırıldığım için kızgınlıktan mı böyle hissediyorum onu da bilmiyorum Şimdi diyeceksiniz ki böyle hissettiğin bir adamdan niye çocuk düşünüyorsun? ( Cevabı şu: Mantıklı düşünmeye çalıştığım için. O yüzden aşk mı mantık mı derken, neye göre mantık aramamız lazım diye sormuştum yukarıda. Şöyle bir mantık yürütürsem: ailesine bağlı, sakin, klasik kötü alışkanlıkları olmayan, şiddet yanlısı olmayan, bana saygılı, maddi problemim olmadığı, yakışıklı iyi meslek sahibi, saygın bir babadan çocuk yapmak mı? Aşk ve her daim mutluluk olmasa da HUZURLU bir ortamda büyeyecek bir çocuk mu yani. Yoksa, aşık olacağım ve bana kendi sevgisini aşkını hissettirecek ama sonunun ne olacağını bilemediğim bir ortama mı çocuk getirmem gerektiği? Yaşım da çocuk için çok genç değil artık ve karşıma istediğim gibi birinin çıkıp çıkamyacağı da meçhul. Hayallerle de yaşamak istemiyorum, o yüzden kafam çok karışık.

Buraya yazmak içimi rahatlattı ama sizi sıktıysam kusura bakmayın. Yardımcı olmaya çalışan tüm arkadaşlara şimdiden içtenlikle teşekkür ediyorum.

Allah hepinizi mutlu kılsın.

Bence sen kendi kendine oturup dert yaratmışsın....
Kendi söylediklerinle çelişiyorsun....
Seni görmek için kmlerce uzaktan geliyor ama gözlerinin içine bakmıyor.. Biliyormısun bazı insanlar böyledir sevgilerini açık açık gösteremezler.. gözlerinin içine bakmıyor belki ama kmlerce uzaktan sırf seni görmek için gelmesi sevgisini göstermek değil de nedir ki...
Eşim de benden daha romantiktir.. O da çok sever uzanıp sarılıp film falan izleyelim.. Ama ben rahat edemiyorum ya kolum ağrıyor ya bacağım.. Ya da sıkışıyoruz, ya da ben onun kolunu ağrıtmıyım diye ağırlığımı vermemeye çalışıtken ne film konsantrasyonu kalıyor ne bişey..
Ne yani ben kocamı sevmiyormuyum. Aksine deli gibi aşığım hala ama filmlerde gördüğün romantik aşklardan değil.. Ve herkes aşkı o filmlerdeki gibi yaşayacak diye bir kural da yok...
Zaten anladığım kadarıyla sen de kocana aşık değilsin ve en başta da aşık olduğun için evlenmemişsin... ış sahibi yakışıklı ailesine bağlı ve efendi biri olduğu için evlenmişsin.. Eee sırf bu özellikleri nedeniyle aşık olmadığın biriyle evlenebildiysen, gene sırf bu özellikleri için çocuk doğurabilirsin...
Bu kriterler benim için koca olmak için yeterli değil, bir de benim sevmem gerekiyor... Ama baba olmak için yeterli bir kriter...

Hiç birşey beceremiyor ne yazıkki hatta evlendikten sonra uzun bir süre o yüzden bakire kaldım, onu da kendim hallettim diyeyim size. Üstelik, doktor olan kendisiyken ve hala ailesi kızım kısırsan git tedavi göre getiriyor PES ((

Genişletmek için tıkla...

cinsel anlamda bir problem varmış gibi anladım bu cümlenizden nasol çocuk sahibi olacaksınız?
erkek yatakta ve ilişkide pasif kalıyorsa kadın onu adam yerine koyup sırtını ona dayayamıyor güvenip mutlu olamıyor. elbette her erkeğin cinsel sorunu olabilir. hiç ilişkiye girmese bile bu boşluğu duygusal olarak kapatmalı.

Bence bir psikoloğa git. Sorunu anlat. Belki sonra ikinizi birden çağırıp soruna çözüm arayabilir.