• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aşırı kıskanç kız arkadaşım..

Merhaba, herkes eş, sevgili gibi konularda yazmış ama benim derdim 20 yıllık en yakın dostum. 27 yasındayız. Ağır bir şekilde kıskançlık krizlerine giriyor. Sadece ben değil, etrafa da salça oluyor. Artık 'fatmanın kıyafeti,aysenin yeni iPhone xmaxi, tuğçenin cildinin güzelliği' gibi konular harici hiçbir şey konuşmuyor. Dışarı çıkıyoruz 'şu kızın bacakları ne güzel şu kızın ayakkabısı şunun çantası' başka konu yok. Herhangi bir işte çalışmıyor, babadan zengin olan kızlara sayıp sövüyor. Çok mutsuz görünüyor. 8 yıllık sevgilisinim ailesi tarafından işsiz ve gösteriş meraklısı oldugu için küçümseniyor, ama ayrılmıyor da. Kendi ailesi emekli, onlara krediyle son model iphone aldırdı. Marka takıntısı var. Örneğin dümdüz beyaz tshirt arıyordu, internette dolaşırken gösterdim bir tane. Begenmedi 3 katı fiyatına marka bulup aldı. Alıp hiç giymeden bir kenara attıgı cok kıyafeti var.
Bana gelince, geçen yıl ailemle mütevazı bir tatil yaptım, fotoğrafları gösterirken amaaan seninki de tatil mi, ecenin tatilini görmedin mi dedi bana. Güzel bir yerde staj yapıyorum, iş görüşmesine gidiyorum çıldırıyor. Anında orayı kötülemeye başlıyor. Kpss ye girdim, hakimlik sınavına girdim sonucumu sormadı bile. Benim her şeyimi anlatabildiğim arkadaşımdı ve artık delirme noktasına geldim. Eskiden ne güzel konusurduk. Şimdi doğaya çıkalım, göl kenarında çay içelim diyorum ama avmler den çıkamıyoruz. Rahat da bırakmıyor sürekli bizim evde. kafamı dinleyeyim, düşüneyim olmuyor. Dayanamıyorum. Bunu nasıl kırmadan ifade edebileceğimi bilmiyorum.
Enerjinizi sömüren insandan neden uzaklasmıyosunuz görüşmeyi kesin
 
20 yıllık arkadaşın olabilir. Bu özel bir şey değil ki. Zamanında onu secmemişsin bile. İlkokulda aynı okula gitmişsin. Sonrasında arkadaşlığımıza sürdürmüşsünüz.
Bence vadesi bu kadarmış, bir yol ver ona.
Böyle insanlar senin beynini küçültüp seni geriye çekmekten başka bir işe yaramaz. Hayatında fuzuli duran insan.
İki yıl önce ben de böyle bir ayıklama yaptım hayatımdan, çok kalabalık bir sosyal cevrem vardi. Sonra bir yeni yıl karar alıp bana bir şey kazandırmayacak, hayat enerjisi emen, erkek muhabbeti ya da alışveriş dışında bir şeyden konuşmayan, kendi ot gibi yasayip benim hayallerime 'oyle kolay olsa herkes yapar' diyen ve ataerkil herkesle arama mesafe koydum. Öyle bir mesafe ki 2 yıldır görüşmüyorum. Hiç biriyle küs de değilim. Instagram fotolarini beğenir hikayelerine emoji atarım:) ama buluşmaya gitmem,telefonla aramam. Zaten bir süre sonra araya soğukluk girdiği için onlar da beni aramaz.
Bu taydadan sadece iki arkadaşım kaldı hala görüştüğüm,onlarla da kopmamak daha iyi geldigi için. Ama gözümdeki yerleri artık 'canim kankam' değil, 'bi arkadas'
Sonuç? Telefonum eskisi gibi cok çalmıyor, her dışarı çıktığımda çağıracak insan bulamiyorum, artık bir yerlere davet edilmiyorum,çoğu zaman yalnızım.
Ama yine de mutluyum. Kendimle başbaşa kalsam da enerjimi emen kimse yok.
İnşallah işten ayrıldığım gibi iş arkadaşlarımla da iletişimimi kesersem beynim gelişime daha açık olacak :rapci:
Sana da tavsiye ederim. Cahille sohbeti kesen kimsenin pişman olduğu görülmemiştir
 
Hayat, enerjinizi sürekli aşağı çeken negatif insanlarla görüşmek için çok kısa. Herkesle arkadaş olmamamızın sebebi de bu. İnsan ailesini, akrabasını seçemez ama arkadaş seçmek bizim elimizde. Hayatınızı zorlaştırmayın, görüşmeyi azaltın. Sizin lafınızla değişir diye de umuda düşmeyin, insanlar öyle kolay değişmiyor. Ayrıca kimsyi değiştirmek için çabalamamak lazım. Kafalarınız uyuşmuyorsa daha az iletişime geçin. Size gerçekten iyi gelecek insanlarla arkadaş olmaya bakın.
 
Arkadaşınızla konuşun ama ona da yardımcı olacak şekilde.Siz iyi bir yerde staj yapıyor olabilirsiniz ya da bazı konularda daha şanslı ve de bazı durumları idare etmede.Herkes aynı şartlarda olmuyor.Size haksızsınız demiyorum sürekli negatiflik veren biriyle görüşmek zordur tabi ki.Ama siz zaten iyiymişsiniz ya staj sınav vs. Ona da açıkça söyleyin yapamıyorsanız görüşmeyin ama ben çare bulmak istiyorum diyorsanız da arkadaşınızla onunla ilgili konuşun.Mutsuzluktan yapıyordur o.Ama tabi kimse kimseye tahammül etmek,sabır göstermek zorunda değil.
Ailem ve ben yardımcı olup yol göstermeye calıstık, devam da ediyoruz. ben ortaokulda bile iyi bir lise kazanalım, hatta aynı okula gidelim diye motive etmeye çalıştım onu. Şu an iş bulabilsin diye dua ediyorum, ilan buldugumda gönderiyorum
 
Ailem ve ben yardımcı olup yol göstermeye calıstık, devam da ediyoruz. ben ortaokulda bile iyi bir lise kazanalım, hatta aynı okula gidelim diye motive etmeye çalıştım onu. Şu an iş bulabilsin diye dua ediyorum, ilan buldugumda gönderiyorum
Ne güzel, iyi bir arkadaşsınız demek ki.Ya açık açık konuşun bunda kötü bir şey yok hem onun hem de arkadaşlığınızın iyiliği için.Ona net olduktan sonra yine aynıysa iletişiminizi kesersiniz.Bazen insanlar sadece anlaşılmak ister.
 
Boyle konularda suc iki tarafinda.anlamiyorum madem sizi kiskaniyor bunun farkindasiniz neden hayatinizdan cikarmiyorsunuz ben soyliyim mi nedenini.cunku hosunuza gidiyor sizin kiskandigi icin mutlu oluyorsunuz.hic yok rahatsiz oluyorum demeyin tam tersine boyle seyler yapinca mutlu oluyorsunuz.ben olsam beni kiskansa biri ya bu durumdan sikayet etmem ediyorsamda hayatimdan cikaririm.
 
Merhaba, herkes eş, sevgili gibi konularda yazmış ama benim derdim 20 yıllık en yakın dostum. 27 yasındayız. Ağır bir şekilde kıskançlık krizlerine giriyor. Sadece ben değil, etrafa da salça oluyor. Artık 'fatmanın kıyafeti,aysenin yeni iPhone xmaxi, tuğçenin cildinin güzelliği' gibi konular harici hiçbir şey konuşmuyor. Dışarı çıkıyoruz 'şu kızın bacakları ne güzel şu kızın ayakkabısı şunun çantası' başka konu yok. Herhangi bir işte çalışmıyor, babadan zengin olan kızlara sayıp sövüyor. Çok mutsuz görünüyor. 8 yıllık sevgilisinim ailesi tarafından işsiz ve gösteriş meraklısı oldugu için küçümseniyor, ama ayrılmıyor da. Kendi ailesi emekli, onlara krediyle son model iphone aldırdı. Marka takıntısı var. Örneğin dümdüz beyaz tshirt arıyordu, internette dolaşırken gösterdim bir tane. Begenmedi 3 katı fiyatına marka bulup aldı. Alıp hiç giymeden bir kenara attıgı cok kıyafeti var.
Bana gelince, geçen yıl ailemle mütevazı bir tatil yaptım, fotoğrafları gösterirken amaaan seninki de tatil mi, ecenin tatilini görmedin mi dedi bana. Güzel bir yerde staj yapıyorum, iş görüşmesine gidiyorum çıldırıyor. Anında orayı kötülemeye başlıyor. Kpss ye girdim, hakimlik sınavına girdim sonucumu sormadı bile. Benim her şeyimi anlatabildiğim arkadaşımdı ve artık delirme noktasına geldim. Eskiden ne güzel konusurduk. Şimdi doğaya çıkalım, göl kenarında çay içelim diyorum ama avmler den çıkamıyoruz. Rahat da bırakmıyor sürekli bizim evde. kafamı dinleyeyim, düşüneyim olmuyor. Dayanamıyorum. Bunu nasıl kırmadan ifade edebileceğimi bilmiyorum.
20 yıllık dostum dediğiniz bir insanın bu kadar olumsuz özelliğini sayıyorsanız, bence hem o dostluğu bir gözden geçirin hem de kendi karşılıklı karakterlerinizi, çünkü insan dostum dediği birine kırıldığı, alındığı noktaları rahatlıkla söyleyebilmeli ya da sizin suratınızdan ortada bir tatsızlık olduğunu karşı taraf anlamalı, sizin ki kusura bakmayın arkadaşlık bile değil, ben çevremde dostum dediğim böyle biri mi var çat çat rahatsız olduğum noktaları söylerim, arkasından asla böyle konuşmam, he konuşuyorsam da arkadaşlığımı devam ettirmem, sizin aranızda hiç bir paylaşım göremedim ben sadece var olduğunu zannediyorsunuz...
 
Boyle konularda suc iki tarafinda.anlamiyorum madem sizi kiskaniyor bunun farkindasiniz neden hayatinizdan cikarmiyorsunuz ben soyliyim mi nedenini.cunku hosunuza gidiyor sizin kiskandigi icin mutlu oluyorsunuz.hic yok rahatsiz oluyorum demeyin tam tersine boyle seyler yapinca mutlu oluyorsunuz.ben olsam beni kiskansa biri ya bu durumdan sikayet etmem ediyorsamda hayatimdan cikaririm.
Yok vallahi hiç hoşuma gitmiyor. Üzülüyorum ve arkadaşlıgımız bitsin istemiyorum
 
Merhaba, herkes eş, sevgili gibi konularda yazmış ama benim derdim 20 yıllık en yakın dostum. 27 yasındayız. Ağır bir şekilde kıskançlık krizlerine giriyor. Sadece ben değil, etrafa da salça oluyor. Artık 'fatmanın kıyafeti,aysenin yeni iPhone xmaxi, tuğçenin cildinin güzelliği' gibi konular harici hiçbir şey konuşmuyor. Dışarı çıkıyoruz 'şu kızın bacakları ne güzel şu kızın ayakkabısı şunun çantası' başka konu yok. Herhangi bir işte çalışmıyor, babadan zengin olan kızlara sayıp sövüyor. Çok mutsuz görünüyor. 8 yıllık sevgilisinim ailesi tarafından işsiz ve gösteriş meraklısı oldugu için küçümseniyor, ama ayrılmıyor da. Kendi ailesi emekli, onlara krediyle son model iphone aldırdı. Marka takıntısı var. Örneğin dümdüz beyaz tshirt arıyordu, internette dolaşırken gösterdim bir tane. Begenmedi 3 katı fiyatına marka bulup aldı. Alıp hiç giymeden bir kenara attıgı cok kıyafeti var.
Bana gelince, geçen yıl ailemle mütevazı bir tatil yaptım, fotoğrafları gösterirken amaaan seninki de tatil mi, ecenin tatilini görmedin mi dedi bana. Güzel bir yerde staj yapıyorum, iş görüşmesine gidiyorum çıldırıyor. Anında orayı kötülemeye başlıyor. Kpss ye girdim, hakimlik sınavına girdim sonucumu sormadı bile. Benim her şeyimi anlatabildiğim arkadaşımdı ve artık delirme noktasına geldim. Eskiden ne güzel konusurduk. Şimdi doğaya çıkalım, göl kenarında çay içelim diyorum ama avmler den çıkamıyoruz. Rahat da bırakmıyor sürekli bizim evde. kafamı dinleyeyim, düşüneyim olmuyor. Dayanamıyorum. Bunu nasıl kırmadan ifade edebileceğimi bilmiyorum.
Koşarak uzaklaş. Açma konuşma onunla. Uzaklaş vallahi ömrünü yer
 
Benim de benzer davranışlara başlayan bir arkadaşım vardı. Hayatı boyunca böyle biri değildi, yeni başladı. 6 yıldır tanıyoruz birbirimizi, ev arkadaşı da olduk 1.5 yıl kadar. Son iki yıldır başlamıştı. Fotoğraflarına shop yapıp boyunu uzatır, kollarını belini bacaklarını inceltir, sevdiği kuzeninin dahi arkasından “şu gerizekalı kaç ülke gezdi ben daha yurtdışına çıkamadım” derdi, her şeyi eleştirir, hiçbir şeyle memnun olmazdı. Aynaya baktığında sadece kendinde beğenmediği şeyleri görürdü. Geçen yıl Tinder’dan birileriyle tanışıp görüşmeye başladı. Aynı günde birden fazla erkekle birlikte olduğu bile oldu. Bir de bana gelip dalga geçer gibi “benim tek eşliliğe yatkın bir yapım var” deyip duruyordu 🤢. Muhafazakar bir insan asla değilim aksine çok rahat ve açık görüşlü bir insanımdır. Ama bana fazla geliyordu. Yeni keşfettiği için heveslidir, zamanla geçer diye düşündüm ama bu takılmaları onun karakterine yerleşmeye başladı. Ben de dahil ailesinden sonra en çok değer verdiği arkadaşlarını iki gün önce Tinderdan tanıştığı çocuk için ekmeye falan başlayınca mesafe koymaya başlamak istedim.

25 yaşını bu yıl dolduruyor daha bir tane bile sevildiği bir ilişkisi olmadı. Çünkü öncelikle kendisini sevmiyor. Bunu fark edince de onun için endişelendim. Endişelerimi üstü kapalı anlatınca bana sinirlendi, eylülden beri konuşmamıştık. Bu yıl kendini dinlemiş, kendini sevmediğinin kendisi farkına varmış ve bunu düzeltmeye çalışmaya başlamış. Biz sonra başka bir konudan tekrar iletişimi kopardık ama onun daha sağlıklı bir düşünce yapısına yönelmesine memnun oldum.

Arkadaşınız için de benzer bir durum geçerli, belli ki hayatından kendisinden memnun değil. Bunların daha farklı olmasını istiyor ve kendini sevmiyor. Onu kaybetmek pahasına da olsa ona yardım etmek istiyorsanız bu gerçeği görmesini ve kabullenmesini sağlayın. Sonrasında o da isterse bu durumu düzeltmek için yardım teklif edin. İşe yaramaz sizi dinleyemez hatta savunmaya geçer inkar ederse bu tavırlarının sizin enerjinizi düşürdüğünü ve mutsuz olduğunuzu söyleyip düzeltmediği sürece hayatınızdan çıkarın.
 
Merhaba, herkes eş, sevgili gibi konularda yazmış ama benim derdim 20 yıllık en yakın dostum. 27 yasındayız. Ağır bir şekilde kıskançlık krizlerine giriyor. Sadece ben değil, etrafa da salça oluyor. Artık 'fatmanın kıyafeti,aysenin yeni iPhone xmaxi, tuğçenin cildinin güzelliği' gibi konular harici hiçbir şey konuşmuyor. Dışarı çıkıyoruz 'şu kızın bacakları ne güzel şu kızın ayakkabısı şunun çantası' başka konu yok. Herhangi bir işte çalışmıyor, babadan zengin olan kızlara sayıp sövüyor. Çok mutsuz görünüyor. 8 yıllık sevgilisinim ailesi tarafından işsiz ve gösteriş meraklısı oldugu için küçümseniyor, ama ayrılmıyor da. Kendi ailesi emekli, onlara krediyle son model iphone aldırdı. Marka takıntısı var. Örneğin dümdüz beyaz tshirt arıyordu, internette dolaşırken gösterdim bir tane. Begenmedi 3 katı fiyatına marka bulup aldı. Alıp hiç giymeden bir kenara attıgı cok kıyafeti var.
Bana gelince, geçen yıl ailemle mütevazı bir tatil yaptım, fotoğrafları gösterirken amaaan seninki de tatil mi, ecenin tatilini görmedin mi dedi bana. Güzel bir yerde staj yapıyorum, iş görüşmesine gidiyorum çıldırıyor. Anında orayı kötülemeye başlıyor. Kpss ye girdim, hakimlik sınavına girdim sonucumu sormadı bile. Benim her şeyimi anlatabildiğim arkadaşımdı ve artık delirme noktasına geldim. Eskiden ne güzel konusurduk. Şimdi doğaya çıkalım, göl kenarında çay içelim diyorum ama avmler den çıkamıyoruz. Rahat da bırakmıyor sürekli bizim evde. kafamı dinleyeyim, düşüneyim olmuyor. Dayanamıyorum. Bunu nasıl kırmadan ifade edebileceğimi bilmiyorum.
Sal gitsin ipini
 
Her aramasını açmamak, her mesajına dönmemek, her buluşma talebinde müsait olmamak gibi şeyler yapabilirsiniz


Yani görüşmeleri azaltmak ama ipleri tamamen koparmamak için bu iyi bir yöntem .
 
A0AC5086-AA5D-4D2F-BF49-93374CA1E6F3.jpeg

Aklıma Şevket geldi 😅
 
Psikolojik sorunlari var belli ,uzaklasin
 
Back
X