Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir çok canımı sıkan bir konuyu sizinle paylaşmak istedim. 9 yıllık evliyim, 1,5 yaşında bir oğlum var. Evliliğimiz dengesiz ve ruhsuz bir hal aldı ve bu benim canımı çok sıkıyor. bazen çok iyi oluyoruz, eğleniyoruz( eğlendiğimiz zamanlarda iki arkadaş gibi) ama çoğunlukla da çatışıyoruz, her konuda ayrıyız. Ayrı dünyaların insanıyız resmen. Evde sürekli bir muhalefet var. Heyecan yok aşk yok. Sanırım sevgi de yok. Eşimin artık beni beğenmediğini hissediyorum. ve ben de ona karşı bir şey hissetmiyorum. Sorunlarımı ortaya döktüğümüzde hiçbir şeyi çözemediğimiz gibi daha çok yara alıyoruz ve o hiçbir şekilde kendini hatalı bulmuyor. Eskiden de böyleydi hala böyle. İlk zamanlar ben didinip bir şeyler yapmaya çalıştım ama yok ondan yana bir şey yok. Onunla ilgili rahatsızlıklarımı dile getirdiğim zaman ben böyleyim, değişmeyeceğim diyor. O böyle söyleyince de benim yapabilecek bir şeyim kalmıyor 
Ve artık çok bunalıyorum. İlgiye ve sevgiye ihtiyacım var gerçekten. Sarılmaya, öpmeye, sonu yatakta bitmeyen öpücüklere, sarılmalara, ihtiyacım var. Sıcak sohbetlere, sevildiğimi duymaya, sıcacık bakışlara. Ama yok yok işte Bu işin sonu nereye varır onu da bilmiyorum çok üzülüyorum
Ve artık çok bunalıyorum. İlgiye ve sevgiye ihtiyacım var gerçekten. Sarılmaya, öpmeye, sonu yatakta bitmeyen öpücüklere, sarılmalara, ihtiyacım var. Sıcak sohbetlere, sevildiğimi duymaya, sıcacık bakışlara. Ama yok yok işte Bu işin sonu nereye varır onu da bilmiyorum çok üzülüyorum 
