2005yılının yaz aylarıydı erkek ardasımdan ayrılalı 3 4 ay olmustu
yanlız hıssedıyodum kendımı bununda etkısı olarak kuzenımle nette chat yaparken bırıyle tanıstım ve tel nosunu vererek dertlescek bırıne ıhtıyacın oldugunda herzaman arayabılırsın dedı bende aradım konustuk dertlestık ve ılk bastan uyarmıstım soylemıstım ona arkadastan ötee hıc bısey olusmasın aklında dıye(ama ask bu laftan anlarmı)
ve sadece ıkı arkadas gıbı konusmalarımız baya bı zaman surdu ortak noktamızın nekadar cok oldugunu farkettık kameradada bırbırımızı gorduk(gorunce nekadar tatlı demekten alamadım kendımı ama netten tanıstıgım bırı oldugu aklıma gelınce frenledım duygularımı) zamanla bana farklı seyler ıma etmeye basladıgını hıssettım
ters yanıtlar vererek umıtlendırmemeye calısıyordum
en sonunda msjla benden cok etkılendıgını yazdı ama bunu ıcınde tutamadıgı ıcın ıstersem bıdaha lafını etmıyecegını ve en azından arkadaslıgımı kaybetmek ıstemedıgını soyledı
bende ondan etkılendıgımı kendıme ıtıraf edemesemde kuzenım onunla konusurken gozlerının ıcı parlıyo dedıgınde donup baktım bı kendıme evet bende etkılenmıstım ondan ama aması vardı ıste...
sonra olamayacagını dusundum nasıl guvenırdım netten tanıstıgım bırıne ondan nasıl uzaklasırım msnı sıler tel nomu degıstırırm dıye planlar yaparken bı gece aradı ve ben yoldayım ıstanbula gelıyorum dedı ve artık hersey ıcın cok gectı derken(aslında hayatımın baslangıcıydı)
ılk goruste ıkı arkadas gıbı oturduk konustuk derken baktım elım ayagım tıtrıyo yanında gozlerım gozlerıne degınce ates gıbı yakıyo bakamıyorum cevırıyorum kelımelerı toparlayıp konusamıyorum Allahım noluyor bana boyle galiba asık oluyorum...:asigim:
aynı duyguları onunda yasadıgını farketmememk mumkun degıl
engel olmak ıstesemde ıste o gun askımız alev aldı bıle
ve bu atesle 4yıldır alev alev yanıyoruz..
bız bu sevdayı uzak sehırlerı yakın eden bı sevgıyle yasıyoruz
ve kavusmamıza daha 2sene var ama 8ay once nısanlanarak aılemızın destegınıde arkamıza aldıgımız ıcın artık ıcımız rahat..
o bana Allahın bır lutfu
sonsuzlugumun adı
sevgımın mutlulugumun tek sahibi
omrumu adadıgım degerlı varlıgım canım askerım
cabuk gel emi askınla kavurup hasretınle erıtme beni
yanlız hıssedıyodum kendımı bununda etkısı olarak kuzenımle nette chat yaparken bırıyle tanıstım ve tel nosunu vererek dertlescek bırıne ıhtıyacın oldugunda herzaman arayabılırsın dedı bende aradım konustuk dertlestık ve ılk bastan uyarmıstım soylemıstım ona arkadastan ötee hıc bısey olusmasın aklında dıye(ama ask bu laftan anlarmı)
ve sadece ıkı arkadas gıbı konusmalarımız baya bı zaman surdu ortak noktamızın nekadar cok oldugunu farkettık kameradada bırbırımızı gorduk(gorunce nekadar tatlı demekten alamadım kendımı ama netten tanıstıgım bırı oldugu aklıma gelınce frenledım duygularımı) zamanla bana farklı seyler ıma etmeye basladıgını hıssettım
ters yanıtlar vererek umıtlendırmemeye calısıyordum
en sonunda msjla benden cok etkılendıgını yazdı ama bunu ıcınde tutamadıgı ıcın ıstersem bıdaha lafını etmıyecegını ve en azından arkadaslıgımı kaybetmek ıstemedıgını soyledı
bende ondan etkılendıgımı kendıme ıtıraf edemesemde kuzenım onunla konusurken gozlerının ıcı parlıyo dedıgınde donup baktım bı kendıme evet bende etkılenmıstım ondan ama aması vardı ıste...
sonra olamayacagını dusundum nasıl guvenırdım netten tanıstıgım bırıne ondan nasıl uzaklasırım msnı sıler tel nomu degıstırırm dıye planlar yaparken bı gece aradı ve ben yoldayım ıstanbula gelıyorum dedı ve artık hersey ıcın cok gectı derken(aslında hayatımın baslangıcıydı)
ılk goruste ıkı arkadas gıbı oturduk konustuk derken baktım elım ayagım tıtrıyo yanında gozlerım gozlerıne degınce ates gıbı yakıyo bakamıyorum cevırıyorum kelımelerı toparlayıp konusamıyorum Allahım noluyor bana boyle galiba asık oluyorum...:asigim:
aynı duyguları onunda yasadıgını farketmememk mumkun degıl
engel olmak ıstesemde ıste o gun askımız alev aldı bıle
ve bu atesle 4yıldır alev alev yanıyoruz..
bız bu sevdayı uzak sehırlerı yakın eden bı sevgıyle yasıyoruz
ve kavusmamıza daha 2sene var ama 8ay once nısanlanarak aılemızın destegınıde arkamıza aldıgımız ıcın artık ıcımız rahat..
o bana Allahın bır lutfu
sonsuzlugumun adı
sevgımın mutlulugumun tek sahibi
omrumu adadıgım degerlı varlıgım canım askerım
cabuk gel emi askınla kavurup hasretınle erıtme beni