- Konu Sahibi DIPTISDIPTIS
- #21
Neler çektim neler bir Allah bir ben bilirim. Günlerimi ankesörlü telefon ya da telekomlarda ( ev hattı şehirler arasına açık değil iyikide değilmiş yoksa batardık -tatlicadiarzu- ) geçirirdim. Hele bide kavga ettik mi o askeriyeyi inlettiğim olurdu. Zor görünüyo daha başlamadan önce. İnsan çok tırsıyo. Ben bu adamı nasıl beklerim, 1.5 yıl ne yaparım diye ama acemi birliğinde ilk 1 ayı bitirdikten sonra artık yavaş yavaş alışıyosun. Usta birliğinde hepten rahat ediyosun. İçeri telefon sokuyolar. Nöbet kulelerinde sürekli bekleyen bir adam olur dışarıdan. Dışardan bi çok ihtiyaçlarınıda karşılıyolar ( Askeriye okursa yandım ben turkbayragi ) Hele o mektup yazmanın keyfi Allahım hiç bişeye değişilmez. Bide asker mektubu almak öyle duygulu oluyokii. Sevgilim olucak beyin askerden dönmesine 1 hafta kala hüzün çöktü bana. Gelmesin ya orda daha zevkliydi hayatımız diye sırnaşık şey Herhalde kafayı sıyırmışım iyice