Asosyal miyim?

tuysorunu

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
25 Eylül 2010
1.258
4
66
Bolu
merhaba hanimlar. ya benim derdim simdi de asosyallik. bazen icimden hicbi sey gelmiyor ve o an istedigim bi seyi sonradan yapmak istemiyorum. mesela arkadaslarla buluscaz, 'yarin konusuruz' diyolar, ariyolar ama ben dun istedigim seyi o gun istemiyorum ve bahane bulup gelmiyorum. az once de oldu bu. parti gibi bi yere gidicez dediler. ben zaten sevmem partileri. ama millet artik partilerden cikmiyo. ben onlara gore daha oturakliyim partide zip zip ziplamak bana gore degil. oturuyorum bi kenarda. zaten o yuzden benimle ilk tanisanlar 25-26 falan saniyolar sirf durusumdan, yasima gore cok fazla agir duruyomusum. sirf bu yuzden arkadaslarim az, 3 ya da 4 tanedir.. normal mi sizce? benim gibi olanlar var mi aranizda?
 
İnsanın bazen canı istemez bişey yapmak... Ama bu sureklı oluyorsa problem vardır demektir bence. Kafana göre arkadaş bulmak cok önemli ya... Mesela sakin bir insansan sakin yerlere gitmeyi sevıyorsan arkadaslarınıda ona gore seçmeni tavsiye ederim. Aşırı sosyal yerınde durayaman tipler sana gçre değil o zaman. mesela bende sevmem oyle eglence yerlerını sakin bi cafede oturmak sohbet etmek daha cazip b gelır ve cevremdekı ınsanlarda ona goredir. Dışarda hayat var ya biraz aş kendını evde oturmakda guzel oluyor bend evcimen bi insanımdır ama biraz da hayata karışmak lazım... Kendıde bi problem oldugunu düşünmen bile bir adımdır bence. Dunyaya bi kere gelıyoruz zaten çok ilerde istesende istediğin gibi gezip tozamayacaksın genclıgın tadını cıkar. sevgiler..
 
Ben Sizin 26'lık halinizim hani Sizi benim yaşımda sanıyorlarmış ya işte ondanım ben
Ve sadece bu yaşlarımda değil daha genç olduğum zamanlarda da o tarz ortamlarıi eğlenmeleri ve sosyalliği sevmiyordum.
Anlayışım değişmedi hala aynıyım.
Hayatımı izole ederim ve istemediğim bir ortama arkadaşlarım için girmem..
Genelin hoşlandığı şeyden hoşlanmamak asosyallik değil bana göre..
Kendi hayat görüşüme, yaşantıma paralel aktiviteler bana uygunsa ve bunlara katılıyorsam, hayatı bir yerinden yakalamaya çalışıyorsam sosyal olmasam da normalimdir diye düşünürüm..
Bence endişe etmeyin ve iyi hissetmediğiniz hiç bir ortama arkadaşsız kalmıyım diye girmeyin haddim olmayarak bunu tavsiye ediyorum..
 

canim iste ben de oyle dusundum bi etkinlige katildim sehir disinda ama pek memnun olmadim iste kaynasamiyorum milletle cunku artik herkes aklini fikrini parti ve alkolle bozmus. hayir ben karsi degilim olur ama her gun her gun parti yapalim modundalar. en azindan benim karsilastigim herkes boyle. o yuzden arkadas edinemiyorum pek. olanlarla da aynen, bi cafeye gidip oturup yemek yiyoruz :)
 

cok tesekkur ederim yalniz olmadigimi anladim :) eskiden yalniz kalmaktan nefret ederdim, bi yere gitsem herkese ayak uydurmam gerek diye dusunurdum ama simdi tek basima oturabiliyorum millet dans ederken. ki zaten gitmiyorum da artik :) tavsiyeniz icin de tesekkurler. haklisiniz.. :)
 
bende vardı bir ara gidip ekmek almaz bile oldum baktım çok zor bi olay kendimi yabancı hissediyorum silkeledim şimdi vallahi alemlere akıyorum stress varsa oda gidiyor ortamlarda çekinmeyin bol bol canınız istediği zaman yalnızdaolsanız dışarı çıkın falan yaşamak için her şey insanlar için bol sosyal günler dilerim
 
benim şimdiki halimden bahsetmişsin... bende öleyim hiç biyere gitmiyorum evdeyim vala bakalım nekadar dayanabilecem test ediyorum kendimi )
 
Asosyallik insan içine çıkamama, kalabalık içinde rahat hissetmeme, söz alamama durumudur...

Partileri sevmemekse kalabalık ortamlardan ve gürültüden hoşlanmamak...

Gerçekten asosyalseniz bu tedavi gerektirecek düzeyde ciddi bir durumdur çünkü yaşam kalitenizi düşürerek sizi her an stres ve panik duygusuyla yaşatır, zamanla anksiyete bozukluğundan panik atağa kadar birçok sorunla yüzleşmek durumunda kalırsınız...

Fakat tek sorun arkadaşlarınızın çağırdığı yere gitmek istememekse o ortamlar hatta belki arkadaşlarınızın hobileri size uygun değildir... Bu başkası karnıyarık yemeden duramazken patlıcan yemeği sevmemek, kar sporları yapmaya bayılanlar varken soğuk kış günlerinden hoşlanmamak kadar doğaldır... Seçenek bol, gönlünüzden geçeni yapın; istemedikleriniz için kendinizde kusur aramayın...
 
ben de aynıyım ama şikayetçi değilim, bu benim mizacım yani
gürültü,heyecan, alkol olayını falan sevmem, huzurlu sakin bir hayatı seviyorum, gereksiz aksiyonlu dizileri bile izlemiyorum,sadece "papatyam" a bakıyorum o derece, yakın arkadaşlarım ve erkek arkadaşım da benim gibi, gayet mutluyum.
 
bi bunalmışlık var sanki sende, yaşıtlarının yaptıkları sana basit geliyomuş daha farklı şeyler arıyomuşsun gibi
tamam sevme partileri, annelerimiz babalarımız partide mi büyüdü? hayır. ama eğer sevmediğin şey sadece partiler değilse yani sinemaya gitmektende böyle vazgeciyosan mesela, seninki psikolojik bi sorun olabilir. merak etme bir derdim vardaki her topiğe hemen yazıldıgı gibi sana ''psikologa git'' demicem, sorunun kaynagını düşün, mesela 2 sene önce de mi böyleydin? o zamandan beri hayatında ne dğişti?
ha ben de bazen gelirim diyip sıkılarak giderdim lisedeyken falan, gitmek istemeyip sırf ayıp olmasın diye.
lisenin ortasında yurtdışından geldim türkiyeye, doğru düzgün arkadasım yoktu, olanlarda aslında işte mecburen arkadastı, yoksa kendim iyi anlaştıgım cok sevdiğim için falan arkadasım değillerdi. sıkılırdım onlardan
işin özü, bu hep böyleydi yeni olmadı diyosan bence sorun ya aktiviteyi çekici bulmamandan, ya da arkadaslarından kaynaklanıyo
o zaman sen bişeyler düzenle, arkadaş ortamını genişletmeyi dene veya
 
bende senin gibiyim... eger bu asosyallikse e bende öyleim

arkadaşlarım toplanır şuraya gidiyoruz ve sende geliyosun bu kez derler ben sonana kadar ne desem ne uydursamda atlatsam die bakarım canım istemezz evden cıkmak fln galiba bunalımada girdim ve bn 19 yaşndayım daha.. arkadaşlarım sürekli fört halindedir birini bıraktıkrnda bir digeri hep hazırdır bölede olamadım hiç

hernese yanlız değilsin hepimiz Asosyaliz hiçte rahatsız degilim aamaannnn
 
arada o bendede olur. sana hak veriyorum. evden dışarı çıkmak bile içimden gelmez. arkadaşlar bazen aman evde otur nereye kadar. çık dışarı bilmem ne. zaten bıkmışım insanların illa gel die ısrar etmelerinden. aaaaaaaaaaa duyun artık sesimizi bizi rahat bırakın
 
Galiba bende asosyalim. Bu zamana kadar hiç düşünmdim ama artık düşünüyorum. Bekarken genç kızken hiç çıkmazdım bir yerlere annem babam boşandığı için annem çok sıkardı beni.Çok arkadaşım yoktu çünkü ortamlara girmezdim. Evde oturayım tüm gün tv syredeyim yeter bana derdim. Sonra bir arkadaşım oldu giderdik bir yerlere hiç olmazsa. Sonra onunla arkadaşlığım bitti iyi bir kazım yiyince bir daha da bir arkadaşım olmadı. Evlendim işe girdim başka şehire geldim. Ama iş arkadaşlarımla hiç diyalog kuramadım odama kapanır çok muhabbet kurmazdım. Bir iki kişi dışında onlarla da öyle dışarı öıkayım edeym olaylarım olmadı eşimde asosyal ama ben ortam kurayım diye bir iki iş arkadaşına gittil devamı gelmedi sonradan girince sanki olmuyor gibi oldu. Sonra eşimin çocukluk arkadaşı evlendi onun eşi çok iyiydi onunla alışveriş merkezlerine giderdik, onlar bize, biz onlara.. Ama onunla da problemlerimiz oldu. Şimdi evden bile çıkasım gelmiyor markete zor gidiyorum açıköğretim okuyorum derslerim var. eski işyerinden arkadaşlar çağırıyorlar gitmiyorum üşeniyorum. Bazen çok sıkılıyorum hep eşimleyim. Zaten derslerde yoğun sınav var zamanda bulanıyorum. Ama asosyalim işte oysa ben tam tersine eğlenmeyi, coşmayı da severim hani ama hem eşim öyle yerleri sevmiyor hemde o tarz arkadaşım yok.
 
bende evlendikten sonra böyle oldum.. dısarı cıkmaya cıkmaya artık cıkmak zor geliyo.. hiç bişeyde beni memnun edemiyor.. iş arıyodum başvurularıma da dönüş olmayınca iyice kapandım ve her gecen gün daha da kötüye gidiyorumm.. bikaç iş görüşmem oldu "konusamadım, kendimi ifade edemedim" :84::84: o kadar kötü hissettim ki kendimi, artık iş basvurusuda yapamaz oldum

arkadas cevremde yok.. olan bir iki taneside zaten evlendikten sonra ne arar ne sorar oldular.. 9 ay olcak evleneli daha kimse kapımızı acmadı.. kimse aramaz çagırmaz gelmez... böyle devam ettigi içinde ben iyice kapandım içime.. çıldırmanın eşigine geliyorum bazen sıkıntıdan ama yapacak bişeyde yok .. offfff ne yapmalıyımm
 
Bu asosyallik değil ki. Partiye gitmemen senin asosyal olduğunu göstermez. Ayrıca partiye her gideninde sosyal olduğunu da göstermez. Yeri gelir, canın istemez dışarı çıkmayı yada senin zevklerin farklıdır.
Asosyallik teşhisi koymak için başka faktörlerede bakmak gerek.
 
bende aynen sen gibi parti falan hiç sevmem canım. ama asosyallik diye nitelendirmek pek doğru olmaz bence. sadece çok kalabalık gürültülü ortamlardan hoşlanmıyorum mesela. senin durumunda böyle olabilir başım götürmüyo derler ya aynen öyleyim
 
cnm sneı anlıyorum bende bı ara boyleydım sureklı arkadaslarım bulusmak ısterdı once tamam derdım sonra o gun gelırdı cnm hıc ıstemezdı evde oturudum bı gun bı baktım sıkıntıdan evde patlıcam ve artık her turlu eglenceye katılıyorum aslında ılk basda evde cok mutlu hıssedıyodum kendımı ama bı sure sonra patlıcak gıbı oldum tam tersı oldum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Gerçeklikten koptum ve geri dönemiyorum.
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
7K
notredam
N
W
erkek arkadasim yalan soyledi
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
1K
Vaalbara
U
  • Kilitli
lutfen iliskimle alakalı bi akıl verin
2 3
Yorumlar
59
Görüntüleme
2K
usersmy
U
E
Bebek olduktan sonra Kayinvalide….
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
9K
Elif3211
E
N
  • Kilitli
Kayinvalidem ve Kocam
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
3K
gelengiden
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…