- 24 Eylül 2013
- 3.112
- 946
- 198
- 35
Son zamanlarda farkediyorum o kadar çok içime kapanmışımki çevremdeki tüm insanlara duvarlar örmüş gibiyim..kimi yalan söylüyor diye, kimi kıskanç diye,kimi sürekli laf vuruyor patavatsız diye insanlardan uzak durdum..samimiyet gösterdiğim düzeyde,kullanıldım..ve kendimi geri çektim..artık insanlar beni sevsin diye yakında durmuyorum..şimdiyse bi başımayım..
Zaten aile içinde anne-baba ilişkileri kopuk sürekli kavga ve suskunluk.onlarda sosyal değil.eve bi arkadaşımı getirmeye çekinirim..aman bi sorun olurda mahcup olurum diye.Babam sürekli annemi eziyor aşağılıyor kendimce tepki koyuyorum yada sessiz kalıp içime atıyorum..
Artık insanların yüzünden bakışından anlıyorum benimle konuşurken sohbetin fazla sürmeyeceğini bilmeleri...başkalarına ihtiyaç duymaları. . onların dertlerini dinlerken ne kadar yakın davranırsam davranayım,kendimden bahsedemiyorum.
Hani bazı insanlar vardır sohbetiyle esprileriyle ortamı şenlendirir..onların olduğu yerde mutlaka bi sohbet konusu vardır..eskiden azda olsa öyleydim..kendimi zorluyordum belkide..
Alıştığın mutsuzluk çemberini kır diye...motive ediyordum kendimi ve buda karşıdan belli oluyordu..gözleri gülmeyen bi insanın dudakları gülse ne çıkar?Aile iletişimi kopuksa,çevreylede sosyal ilişkiler kuramıyor insan..
Varmıdır bu konuda önerisi olan..Kendini değiştirmeyi başaran...
Zaten aile içinde anne-baba ilişkileri kopuk sürekli kavga ve suskunluk.onlarda sosyal değil.eve bi arkadaşımı getirmeye çekinirim..aman bi sorun olurda mahcup olurum diye.Babam sürekli annemi eziyor aşağılıyor kendimce tepki koyuyorum yada sessiz kalıp içime atıyorum..
Artık insanların yüzünden bakışından anlıyorum benimle konuşurken sohbetin fazla sürmeyeceğini bilmeleri...başkalarına ihtiyaç duymaları. . onların dertlerini dinlerken ne kadar yakın davranırsam davranayım,kendimden bahsedemiyorum.
Hani bazı insanlar vardır sohbetiyle esprileriyle ortamı şenlendirir..onların olduğu yerde mutlaka bi sohbet konusu vardır..eskiden azda olsa öyleydim..kendimi zorluyordum belkide..
Alıştığın mutsuzluk çemberini kır diye...motive ediyordum kendimi ve buda karşıdan belli oluyordu..gözleri gülmeyen bi insanın dudakları gülse ne çıkar?Aile iletişimi kopuksa,çevreylede sosyal ilişkiler kuramıyor insan..
Varmıdır bu konuda önerisi olan..Kendini değiştirmeyi başaran...
