Atamayı bekleyiş süreci ve korkular

pportakall

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
16 Eylül 2017
7.708
13.954
248
29
Arkadaslar nasipse martta atanmayı bekliyorum. İyi bir derecem var. Fakat atanma sürecim bile sorunlu. Atanana kadar çalışmam lazım aile evinde bana rahat yok ama neredeyse hicbir kurum 1 yıldan kısa süreli sözlesme yapmıyor. Herkes bir sey olmaz diyor ama tazminat ödeme riskini göze alamıyorum. Bir de atamam ne zaman olacak belli değil acaba nisan mayısa kalır mı korkum var. Üniversite okuduğum şehirde çalışmak istiyorum ama kurumlar ihtiyacımız yok diyor. Başka çok alakasız sehirde düzen kurma korkum var. Burası ilk kısmıydı.
Bir de ilişki yaşama korkum var neredeyse 3 aydir yalnızım hayatıma birini almak istiyorum ama kalbim kırılacak diye korkuyorum. Atanınca ne olacak mesafelere katlanabilir miyim diyorum. Flört etmek istiyorum ama bağlanırım diye de ödüm kopuyor.
 
Ay geçen sene bu bekleyişler yüzünden çıkmayan hastalık kalmadı bende. Sonra atandım okul belli oldu hobaa yollar kapandı, okullar kapandı, aylarca parasız pulsuz yaşadık. Sizin süreç daha hızlı ve sağlıklı ilerler diye düşünüyorum. O yüzden içinizi ferah tutun. Özel ders ilanları verin, online olarak da verebilirsiniz. Özel kurumlarla görüşürseniz de atanma durumunu söyleyin, genelde atanınca sözleşmeyi feshedip çıkarıyorlar ama ne olacağı belli olmaz, hiç güvenim yok özel okullara.
Aşka gelince de, nerden nasıl karşınıza çıkacağı hiç belli olmuyor ki. Korkunun da ecele faydası yok, olacağı varsa olur. Pek aramakla bulunmuyor, birden çıkıyor karşına..
 
Ay geçen sene bu bekleyişler yüzünden çıkmayan hastalık kalmadı bende. Sonra atandım okul belli oldu hobaa yollar kapandı, okullar kapandı, aylarca parasız pulsuz yaşadık. Sizin süreç daha hızlı ve sağlıklı ilerler diye düşünüyorum. O yüzden içinizi ferah tutun. Özel ders ilanları verin, online olarak da verebilirsiniz. Özel kurumlarla görüşürseniz de atanma durumunu söyleyin, genelde atanınca sözleşmeyi feshedip çıkarıyorlar ama ne olacağı belli olmaz, hiç güvenim yok özel okullara.
Aşka gelince de, nerden nasıl karşınıza çıkacağı hiç belli olmuyor ki. Korkunun da ecele faydası yok, olacağı varsa olur. Pek aramakla bulunmuyor, birden çıkıyor karşına..
Özel derslerle geçinemem ki. Cidden cok düşük sayılar teklif ediyorlar saati 15-20 tlye. Kabul etmeyince öğretmenlukle alakası olmayan kisileri buluyorlar.Ve çocuk ders yapmak istemiyorum deyince aile özel dersi kesiyor. Kabul eden birkac okul var ama hic bilmediğim şehirde güvenip gidilir mi emin değilimm
Aramıyorum ama karşıma çıkan kisileri reddediyorum hemen sonra da niye reddettim diye pişmanlık hissediyorum
 
Özel derslerle geçinemem ki. Cidden cok düşük sayılar teklif ediyorlar saati 15-20 tlye. Kabul etmeyince öğretmenlukle alakası olmayan kisileri buluyorlar.Ve çocuk ders yapmak istemiyorum deyince aile özel dersi kesiyor. Kabul eden birkac okul var ama hic bilmediğim şehirde güvenip gidilir mi emin değilimm
Aramıyorum ama karşıma çıkan kisileri reddediyorum hemen sonra da niye reddettim diye pişmanlık hissediyorum

Şu an hazır değilsiniz belki de ilişki yaşamaya.
Keşke diyorum, ben de şöyle 25'li yaşlarıma dönsem, kendimi biraz nadasa bıraksam, biraz yalnızlığımla başbaşa kalsam..
Biraz böyle kalsın, ellemeyin bence. Diyorum ya, doğru kişi olursa zaten reddetmezsiniz, ağzınız diliniz bağlanır.
Diğer konuya gelirsek, 3-4 ay için düzen bozup başka bi şehre gitmezdim ben olsaydım. Aile evinde odama kapanır gün sayardım, twitterda etkinliklere yardırırdım =)
Bu da mümkün değilse, bir arkadaşınızın yakınınızın yanında falan kalamaz mısınız ?
 
Ailenizle kalıp kasiyerlik garsonluk tarzı işlere başvuru yapsanız..zaten geçici süre çalışacaksınız sonra atamaniz olacakmış. Bu sürede özel eğitim kurumuna başvurmazdım ben olsaydim.. 3 aydır yalnız olmak abartı bir durum değil ki. Biraz kafa dinlemek iyidir bence.. Atanınca farklı bir şehirde düzen kurup ondan sonra ilişki vs durumlarını dikkate alsanız.
 
Nasıl pis bir bekleyiş yahu bu da böyle. Okullar yine kapandı, zaten sınavdan önce bu yıl okullar açılmazsa atama da olmaz dedik. Haberler çıktı bundan sonra 20 binler olmaz, 1 senede en fazla 10 bin atama olur gibisinden. Şimdi insanlar 60 bin atama olabileceğini konuşuyor falan. Geçen yıllarda bu zamanlarda atama takvimi açıklanmıştı. Şu an hiçbir şey belli değil.

Puanım da öyle bir arafta ki, iki atama olur da ilkinde yazdığım bir yere gidersem sevgilimden ayrı bir şehre atanırım, en iyi ihtimalle aynı şehrin farklı bir ilçesine. İkinci atama olur diye güvenirsem ve olmazsa iki senem yanar (2021 sınavına girrmeyip 2022 sınavına hazırlanırsam). İkinci atama olursa direkt sevgilimle birlikte yaşayabileceğim bir okula atanma olasılığım olabilir. Ama boşta kalma riskini göze alamayıp ilk atamada garanti bir yerler yazarsam, ikincide gidebileceğimden daha kötü yerlere gidebilirim :KK70: . Farklı şehir ya da ilçe olursa eş durumunu bekleriz evlenmek için, onun olduğu ilçeye gidersem hep hayalimdeki gibi 6 ay - 1 yıl falan birlikte yaşayıp sonrasında evlenebiliriz :işsiz: Olasılıkları düşünmekten artık beynim yandı. Bir de şu aşamada elimden bir şey gelmiyor ya, ne yapacağımı şaşırdım. Kaç dizi bitirdim, Fransızca öğrenmeye başladım. Sıkıntıdan üniversitedeki kitaplarımı inceleyip baştan okul sonuna kadar yapmadığım ödevleri bitiresim var kendi kendime, öyle bir işsizlik, öyle bir bunalma.

Öbür yandan aile evine geri döndüm. Forumda çoğunuz biliyorsunuz annem Alzheimer hastası. Bir günü öbürünü tutmuyor. Bir gün çok iyiyken, bana övgüler sevgi sözcükleri dizerken öbür gün bir uyanıyorum her yere büyük tuvaletini yapmış. Üzerine de basa basa bütün eve yaymış... Bana hayatımda duymadığım hakaretler, neler neler, bir de bu tuvalet olayını bana inat yapmıştı en son, öyle dedi...

Kolay gelsin demeye geldim. Ne zor bir işmiş bu böyle. Sınava hazırlanmaktan da 4 yıl okul okumaktan da çok daha zormuş bu belirsizlik. Hele ki kontrol delisi bir insan olarak şu an elimden gelebilecek hiçbir şey olmaması beni inanılmaz bunaltıyor. Puanım iyi olmasına rağmen 2021 sınavına hazırlanmayı düşünüyorum. Sırf şu boşluk hissi geçsin, elimden bir şeyler gelsin diye. Hem de atama yapmazlarsa ya da çok az kontenjan açarlarsa garanti olsun, iki senem yanmasın diye.

Özellerde de çalışmak şu ara ayrı bir zor. Yine kapatılıyorlar da galiba, kesin bilgim yok. Normal iş bulmak da zor. Yok mu hiç birlikte eve çıkabileceğin bir arkadaşın falan? Aileden ayrı yaşamak, bu süreçte çok zor. Ben de mecbur kuyruğu kıstırdım, döndüm, burada hiç ama hiç mutlu olmamama rağmen.

İlişki konusuna gelince, uzun bir ilişkiden yeni çıktın. Henüz yeni ayrılmışken başkasıyla da görüştün. Biraz kendini dinlemende, bu arada yine yeni insanlar tanımaya çalışmanda fayda olacağını düşünüyorum. Gençsin, güzelsin, böyle bir dönemde kendine zaman tanı. Kendini tanı, geliştir. Ani kararlar verme. Önceki ilişkilerinde neleri yanlış yaptığını düşün, nelerin yanlış gittiğini düşün. Mümkünse seni dinleyecek, objektif bakacak bir arkadaşın varsa onunla birlikte analiz edin. Geçende bir kız arkadaşımla aynısını yaptık. Ne kadar sabırsız olduğunu, fevri davrandığını ve trip atmadan önce üç derin nefes alıp sakinleşmesi gerektiğini öğrendi :KK70: İlla ki yüz yüze, ya da gerçek hayatta olmasına gerek yok, buradan da yardım alabilirsin bu noktada. İlla ki senin yanlış yaptığın bir şey olmayabilir bu, karşı tarafın yaptığı yanlışa tahammül etmen, hoş görmen gibi bir durum da olabilir. Karşındaki insanın hataları nelerdi, senin hataların nelerdi, bundan sonra nasıl davranman gerektiğini düşünüyorsun, bundan sonra görüşmek isteyebileceğin kişide ne gibi özellikler istersin diye bir düşün. Bu süreçte yeni insanlar tanıman da bazı kriterlerinin sana ulaşılabilir görülmesini sağlayacaktır. Güven sorunu yaşıyorsan sadık insanlar görmek, sadakatli insan kalmadığına dair düşüncelerini zayıflatacaktır mesela.
 
Nasıl pis bir bekleyiş yahu bu da böyle. Okullar yine kapandı, zaten sınavdan önce bu yıl okullar açılmazsa atama da olmaz dedik. Haberler çıktı bundan sonra 20 binler olmaz, 1 senede en fazla 10 bin atama olur gibisinden. Şimdi insanlar 60 bin atama olabileceğini konuşuyor falan. Geçen yıllarda bu zamanlarda atama takvimi açıklanmıştı. Şu an hiçbir şey belli değil.

Puanım da öyle bir arafta ki, iki atama olur da ilkinde yazdığım bir yere gidersem sevgilimden ayrı bir şehre atanırım, en iyi ihtimalle aynı şehrin farklı bir ilçesine. İkinci atama olur diye güvenirsem ve olmazsa iki senem yanar (2021 sınavına girrmeyip 2022 sınavına hazırlanırsam). İkinci atama olursa direkt sevgilimle birlikte yaşayabileceğim bir okula atanma olasılığım olabilir. Ama boşta kalma riskini göze alamayıp ilk atamada garanti bir yerler yazarsam, ikincide gidebileceğimden daha kötü yerlere gidebilirim :KK70: . Farklı şehir ya da ilçe olursa eş durumunu bekleriz evlenmek için, onun olduğu ilçeye gidersem hep hayalimdeki gibi 6 ay - 1 yıl falan birlikte yaşayıp sonrasında evlenebiliriz :işsiz: Olasılıkları düşünmekten artık beynim yandı. Bir de şu aşamada elimden bir şey gelmiyor ya, ne yapacağımı şaşırdım. Kaç dizi bitirdim, Fransızca öğrenmeye başladım. Sıkıntıdan üniversitedeki kitaplarımı inceleyip baştan okul sonuna kadar yapmadığım ödevleri bitiresim var kendi kendime, öyle bir işsizlik, öyle bir bunalma.

Öbür yandan aile evine geri döndüm. Forumda çoğunuz biliyorsunuz annem Alzheimer hastası. Bir günü öbürünü tutmuyor. Bir gün çok iyiyken, bana övgüler sevgi sözcükleri dizerken öbür gün bir uyanıyorum her yere büyük tuvaletini yapmış. Üzerine de basa basa bütün eve yaymış... Bana hayatımda duymadığım hakaretler, neler neler, bir de bu tuvalet olayını bana inat yapmıştı en son, öyle dedi...

Kolay gelsin demeye geldim. Ne zor bir işmiş bu böyle. Sınava hazırlanmaktan da 4 yıl okul okumaktan da çok daha zormuş bu belirsizlik. Hele ki kontrol delisi bir insan olarak şu an elimden gelebilecek hiçbir şey olmaması beni inanılmaz bunaltıyor. Puanım iyi olmasına rağmen 2021 sınavına hazırlanmayı düşünüyorum. Sırf şu boşluk hissi geçsin, elimden bir şeyler gelsin diye. Hem de atama yapmazlarsa ya da çok az kontenjan açarlarsa garanti olsun, iki senem yanmasın diye.

Özellerde de çalışmak şu ara ayrı bir zor. Yine kapatılıyorlar da galiba, kesin bilgim yok. Normal iş bulmak da zor. Yok mu hiç birlikte eve çıkabileceğin bir arkadaşın falan? Aileden ayrı yaşamak, bu süreçte çok zor. Ben de mecbur kuyruğu kıstırdım, döndüm, burada hiç ama hiç mutlu olmamama rağmen.

İlişki konusuna gelince, uzun bir ilişkiden yeni çıktın. Henüz yeni ayrılmışken başkasıyla da görüştün. Biraz kendini dinlemende, bu arada yine yeni insanlar tanımaya çalışmanda fayda olacağını düşünüyorum. Gençsin, güzelsin, böyle bir dönemde kendine zaman tanı. Kendini tanı, geliştir. Ani kararlar verme. Önceki ilişkilerinde neleri yanlış yaptığını düşün, nelerin yanlış gittiğini düşün. Mümkünse seni dinleyecek, objektif bakacak bir arkadaşın varsa onunla birlikte analiz edin. Geçende bir kız arkadaşımla aynısını yaptık. Ne kadar sabırsız olduğunu, fevri davrandığını ve trip atmadan önce üç derin nefes alıp sakinleşmesi gerektiğini öğrendi :KK70: İlla ki yüz yüze, ya da gerçek hayatta olmasına gerek yok, buradan da yardım alabilirsin bu noktada. İlla ki senin yanlış yaptığın bir şey olmayabilir bu, karşı tarafın yaptığı yanlışa tahammül etmen, hoş görmen gibi bir durum da olabilir. Karşındaki insanın hataları nelerdi, senin hataların nelerdi, bundan sonra nasıl davranman gerektiğini düşünüyorsun, bundan sonra görüşmek isteyebileceğin kişide ne gibi özellikler istersin diye bir düşün. Bu süreçte yeni insanlar tanıman da bazı kriterlerinin sana ulaşılabilir görülmesini sağlayacaktır. Güven sorunu yaşıyorsan sadık insanlar görmek, sadakatli insan kalmadığına dair düşüncelerini zayıflatacaktır mesela.
Ha bir de ben öğrenciyken özelde çalıştığımda sözleşmeme kuru tamamlamadan çıkarsam 5.000 tl tazminat alacaklarını yazmışlardı. İki ay için bana 400 tl öderlerken :kızgın:. Şu aşamada ya bu tarz bir madde koyarlar (Meb böyle bir durumda işe geç başlamana müsaade ediyor) ya da "zaten atanacaksın" diye direkt elerler. Arkadaşlarım hep bunu yaşadı en azından. Umarım gönlüne göre, seni zora sokmayacak bir çözüm bulabilirsin.
 
3 aydır yalnızsınız diye ilişki yaşama korkunuz olduğuna mı karar verdiniz 3 yıl olsa neyse.:KK53:
 
Şu an hazır değilsiniz belki de ilişki yaşamaya.
Keşke diyorum, ben de şöyle 25'li yaşlarıma dönsem, kendimi biraz nadasa bıraksam, biraz yalnızlığımla başbaşa kalsam..
Biraz böyle kalsın, ellemeyin bence. Diyorum ya, doğru kişi olursa zaten reddetmezsiniz, ağzınız diliniz bağlanır.
Diğer konuya gelirsek, 3-4 ay için düzen bozup başka bi şehre gitmezdim ben olsaydım. Aile evinde odama kapanır gün sayardım, twitterda etkinliklere yardırırdım =)
Bu da mümkün değilse, bir arkadaşınızın yakınınızın yanında falan kalamaz mısınız ?
4 ay aile evinde kafayı yerim ben var tabi ama kavga edersem maddi destek olmazlar yanlarına çağırıyorlar atanana kadar gezme,evde otur,çalışma vs.
Ailenizle kalıp kasiyerlik garsonluk tarzı işlere başvuru yapsanız..zaten geçici süre çalışacaksınız sonra atamaniz olacakmış. Bu sürede özel eğitim kurumuna başvurmazdım ben olsaydim.. 3 aydır yalnız olmak abartı bir durum değil ki. Biraz kafa dinlemek iyidir bence.. Atanınca farklı bir şehirde düzen kurup ondan sonra ilişki vs durumlarını dikkate alsanız.
Ailem calismami istemiyor ve bir de atama nr zaman olacak garanti değil gecen sene hazirana kalmıştı
3 aydır yalnızsınız diye ilişki yaşama korkunuz olduğuna mı karar verdiniz 3 yıl olsa neyse.:KK53:
4.5 yillik sorunlu iliskiden cikip cinsel ve duygusal anlamda sömürüldüğünüz baska bir iliskiye baslayıp bitirin o zaman da bu yorumunuz aynı olmaz 😄
 
Back
X