Merhaba,
İstifciligin tam tersi oldugunu dusundugum atma hastalığına yakalandigimi dusunuyorum. İlk olarak evim sade ve ferah olsun, temizligim kolay olsun, fazla esyalar birilerinin işine yarasin diyerek basladim. Simdi hersey gozume batiyor. Evime gelen neden süs esyasi yok her yer bos diye soruyor. Mesele baskalarinin dusundugu veya sus esyasi kullanip kullanmama degil. Etrafimdakiler abarttigimi soylemeye baslayinca elestirilere kulak verdim. Ornegin yepyeni beş cift ayakkabimin üçünü ihtiyac sahibi birine gozumu kirpmadan verdim. Ve verince inanilmaz bir mutluluk ve rahatlama hissediyorum. Kesinlikle normal olmadigini dusunuyorum. Bunu yasayan var mi?