Bir aldatılma vakasiyla ilk ilişkim bitti 4 yil surmustu. Şu an iyiyim onu dusunmuyorum kendimi toparladim ama zihnim bana şunu soruyor bir daha asla bu kadar saf bu kadar masum sevebilecek miyim. Bu karşımda ki ile alakalı değil benle alakalı bir durum edindiğim tecrübeler kimsenin sonsuza dek yanımız da kalmiycagini gösteriyor. Ama ben gene de soruyorum mutlaka çoğunuz bunu yaşadı.
Şarki da dedigi gibi
Durumumun o kadar kotu olduğunu dusunmuyorum. Eskiyi de devamlı dusunmuyorum. Hatta kendisine içtenlikle mutluluk diliyorum artik. Düşündüğüm şey kendim ve kendimi o kadar saf, temiz ruhlu zannetmiyorum artik. Aşkı için dağları delecek bir ruh halim yok artik
Eski esimle cok severek evlendim ve sonra o kendini bitirdi benim icimde.. Bi daha kimseyi sevemem ve kimseye guvenemem, ayni heves ve heyecani duyamam diyordum.. Sevdim, aşık oldum, hem de o zaman duymadigim heves ve heyecanla.. Şu an boyle hissetmen normal ama acı dinip küllerinden yeniden dogdugunda boyle düşünmeyeceksin bence..
Elbette şans kısmet, kimi hayat boyu bi daha sevmeye de bilir ama bu şekilde odaklama derim kendini..
Mesajınızı anlamak için kendi konunuzu okumam gerekti. Doğrusu çekilecek bir çilemiz varsa cekiliyor. Acisi da yavas diniyor. Şukur ki insanin herseyi atlatabilecek bir psikolojik bunyesi var. Umarim kendinizi toparladiginiz mutlu konularinizda okuruz
Mesajınızı anlamak için kendi konunuzu okumam gerekti. Doğrusu çekilecek bir çilemiz varsa cekiliyor. Acisi da yavas diniyor. Şukur ki insanin herseyi atlatabilecek bir psikolojik bunyesi var. Umarim kendinizi toparladiginiz mutlu konularinizda okuruz