Herkese merhaba hanımlar. Belki bazılarınız beni tanıyordur, geçen sene nişanlımla ayrılmıştık. Ayrıntılı anlatmıştım hep.
Benim yaklaşık 3 aydır bir sevgilim var, durumumu ''kıpır kıpır'' diye güncellemiştim az da olsa görenler olmuştur
30 yaşında, tatlı mı tatlı çok sıcakkanlı bir diş hekimi kendisi 
Sorun şu ki, benimle ciddi düşündüğünü söyledi. Eğer işlerin ciddiye binmesine izin verirsem eski nişanlımla yaşadıklarımın tekrar etmesinden korkuyorum. Ailesi bana hakaretler etmişlerdi, canımdan bezdirmişlerdi beni. Sevgilimin ailesiyle tanışmaktan korkuyorum, sürekli kaçıyorum bahaneler uyduruyorum. Sanırım anladı, ''Benim ailem öyle değildir'' diye ikna etmeye çalışıyor fakat korkuyorum işte. Ailemin tepkisi de ne olacak emin değilim sonuçta bundan 1 sene önce nikah masasına oturmak üzereydim. 'Nereden çıktı daha ayrılalı 1 yıl oldu, o adamla evlenmek için tutturdun gördük neler oldu' diye başıma kakmalarından da çekiniyorum. Çünkü biliyorum ki sevgilime çok şüpheyle yaklaşacaklar sürekli sınayacaklar onu. Onu seviyorum ve bıkmasından korkuyorum.
Kısacası herkese fikir dağıtan ben bu sefer sizden yorum bekliyorum ve içim çok sıkılıyor, ooffffff kızlar offfff
Edit: Kuzenlerimin konuşmalarını duydum, ''Nasıl olsa bundan da ayrılır.'' dedi ve beni çok üzdü. Anneannem de ''Gelin ata binmiş ya nasip demiş, ben şu kızı elinde kınayla başında duvakla göremeyecek miyim?'' diye sitem etmişti anneme. Sanki olanlar benim suçum. 27 yaşındayım bu arada, evde kalmış muamelesi görüyorum.
Benim yaklaşık 3 aydır bir sevgilim var, durumumu ''kıpır kıpır'' diye güncellemiştim az da olsa görenler olmuştur
30 yaşında, tatlı mı tatlı çok sıcakkanlı bir diş hekimi kendisi Sorun şu ki, benimle ciddi düşündüğünü söyledi. Eğer işlerin ciddiye binmesine izin verirsem eski nişanlımla yaşadıklarımın tekrar etmesinden korkuyorum. Ailesi bana hakaretler etmişlerdi, canımdan bezdirmişlerdi beni. Sevgilimin ailesiyle tanışmaktan korkuyorum, sürekli kaçıyorum bahaneler uyduruyorum. Sanırım anladı, ''Benim ailem öyle değildir'' diye ikna etmeye çalışıyor fakat korkuyorum işte. Ailemin tepkisi de ne olacak emin değilim sonuçta bundan 1 sene önce nikah masasına oturmak üzereydim. 'Nereden çıktı daha ayrılalı 1 yıl oldu, o adamla evlenmek için tutturdun gördük neler oldu' diye başıma kakmalarından da çekiniyorum. Çünkü biliyorum ki sevgilime çok şüpheyle yaklaşacaklar sürekli sınayacaklar onu. Onu seviyorum ve bıkmasından korkuyorum.
Kısacası herkese fikir dağıtan ben bu sefer sizden yorum bekliyorum ve içim çok sıkılıyor, ooffffff kızlar offfff
Edit: Kuzenlerimin konuşmalarını duydum, ''Nasıl olsa bundan da ayrılır.'' dedi ve beni çok üzdü. Anneannem de ''Gelin ata binmiş ya nasip demiş, ben şu kızı elinde kınayla başında duvakla göremeyecek miyim?'' diye sitem etmişti anneme. Sanki olanlar benim suçum. 27 yaşındayım bu arada, evde kalmış muamelesi görüyorum.
Son düzenleme:
Kırmak istemiyorum sürekli geçiştiriyorum tanışırız diye ama o da anladı artık. Beraber terapiye gitmeyi bile teklif etti ama ailesi bana diğerleri gibi davranırsa bunu kaldıramam, çünkü 12 yıldır bıktım artık kurtulalı 1 yıl oldu derken aynılarını yaşarsam kendimi manastıra falan kapatırım sanırım 
sonrası kendiliğinden gelişir zaten
Karanlıksa o yaşadığım, evet gerçekten çok karanlıktı. İki aile arasında gerginlik çıkmasın diye uğraşmaktan yataklara düşüyordum hastalanıp. Umarım ailesiyle tanışacak cesareti kendimde bulabilirim.
. Madem iciniz kipir kipir tadini cikarin akisina birakin. Kacmaniza gerek yok bi gun mutlaka tanisacaksiniz ailesiyle degil mi 
