- Konu Sahibi agresifkiz
- #1
Bir kısır döngü içindeyim sanki. Bir ayrı bir barışık giden bir birlikteliği dün net bir şekilde artık bitsin dedim anlaştık vedalaştık. Ama niyeyse bitmemiş gibi hissediyorum. Başıma ağrılar girdi. Aramızda asla çözülemez problemler olmadı ama yorulduğumu hissediyorum. Son zamanlarda o Kadr çok ağladım üzüldüm ki kendime acımaya kızmaya başladım artık. Dışarıdan kendime bakıyorum yazık değil mi diyorum 26 yaşındasın gülmen eğlenmen gerekirken sen sürekli ağlak ağlak dolaşıyorsun diyorum. Neyse çok doluyum kimseye anlatamadım baş ağrısından ölüyorum. Derdimi paylaşacak kimsem de yok. Sizler bana akıl verin. Severek bitirdim ilişkiyi. O da beni seviyor biliyorum. Keşke diyorum kendinden nefret ettirecek br şey yapsaydı da soğusaydım. Böyle çok zormuş. Ama toksik ilişki dedikleri yere doğru gidiyorduk. Şimdi bundan sonra ne yapmalıyım. Depresyona girerim diye korkuyorum dünden beri içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor sadece ağlıyorum ve yatıyorum. Ama bu süreci atlatmalıyım biliyorum. Hala ararsa mesaj atarsa ne yapacağım onu düşünüyorum çünkü ona direnemiyprum sevgim ağır basıyor her seferinde. Ama olmaması gerektiğini de biliyorum. Bana akıl verin bu moddan en iyi nasıl çıkılır nasıl toparlanılır nasıl hayata geri dönülür. Artık üzülmek ağlamak istemiyorum 
