- 12 Mayıs 2017
- 205
- 322
- 103
- 34
- Konu Sahibi Crazy-cat-lady
- #21
Biraz daha detaylıca anlatayım ama belki de kendimce makul hale getirmeye çalışıyorumdur 
O günlerdeki sıkıntım hemoroitti hanımlar... Ben de erkek arkadaşımla böyle bir sıkıntıyı paylaşmak istemedim. İlk kez öyle bir durum yaşadım, başlangıçmış neyse ki, ama o günlerde günlük hayatımı devam ettiremeyeceğim kadar acı duyuyordum doktor bu yüzden rapor yazmıştı. Evde olduğum günleri fark edince de nedenini sordu. Ben de hasta olduğumu ama onunla paylaşmak istemediğimi, ama onu endişelendirecek bir hastalık olmadığını söyledim. Hem hastalığımı gizlememe biraz tepkilendi hem de zaten normalde de ufak eleştirileri olurdu. Ben de canım yanarken anlayışla karşılayıp uzlaşma gücünü kendimde bulamadım. Bir de kendisi de bazen benden bazı ailevi sıkıntılarını saklıyordu, bilmemenin ne kadar kötü hissettirdiğini fark etsin istemiştim. 
İşin kötü tarafı, hasta olduğumu biliyordu ama bu hastalığın ne olduğunu bilmiyordu, belki de çok ciddi bir hastalıktı, benimle bunu bilmeden ayrıldı. Bu arada hemen ayrılığı takip eden hafta ben sırra kadem basıp sosyal medyada hiçbir harekette bulunmadım. Haftanın sonunda birbirimizde kalan eşyaları almak için irtibat kurduğumuzda nihayet sordu "iyi misin?" diye. İşte böyle de ince biridir kendisi.....
Başta bahsettiğim iki aylık sessizlik bu eşya alışverişinin sonrasına ait. Çok detaylandırmamak için buraları anlatmamıştım ama önemi olur belki :)
Bir de şöyle bir durum var -maalesef
(( Cuma gecesi eski twitlerine bakarken sayfayı aşağı kaydırırken yanlışlıkla 2020 yılına ait bi twitini beğendim... ((( Sonra hemen geri çektim, rezaletimi yüzüme vurmadı ama hiçbir şey de demedi. Niyeti olan benim onun hesabını kurcaladığımı fark ettikten sonra bir şeyler yapardı belki de... Yine de çok gururlu olduğu için emin olamıyorum ama tüm rezaletlerime rağmen ben de gururluyum :')
O günlerdeki sıkıntım hemoroitti hanımlar... Ben de erkek arkadaşımla böyle bir sıkıntıyı paylaşmak istemedim. İlk kez öyle bir durum yaşadım, başlangıçmış neyse ki, ama o günlerde günlük hayatımı devam ettiremeyeceğim kadar acı duyuyordum doktor bu yüzden rapor yazmıştı. Evde olduğum günleri fark edince de nedenini sordu. Ben de hasta olduğumu ama onunla paylaşmak istemediğimi, ama onu endişelendirecek bir hastalık olmadığını söyledim. Hem hastalığımı gizlememe biraz tepkilendi hem de zaten normalde de ufak eleştirileri olurdu. Ben de canım yanarken anlayışla karşılayıp uzlaşma gücünü kendimde bulamadım. Bir de kendisi de bazen benden bazı ailevi sıkıntılarını saklıyordu, bilmemenin ne kadar kötü hissettirdiğini fark etsin istemiştim. İşin kötü tarafı, hasta olduğumu biliyordu ama bu hastalığın ne olduğunu bilmiyordu, belki de çok ciddi bir hastalıktı, benimle bunu bilmeden ayrıldı. Bu arada hemen ayrılığı takip eden hafta ben sırra kadem basıp sosyal medyada hiçbir harekette bulunmadım. Haftanın sonunda birbirimizde kalan eşyaları almak için irtibat kurduğumuzda nihayet sordu "iyi misin?" diye. İşte böyle de ince biridir kendisi.....
Başta bahsettiğim iki aylık sessizlik bu eşya alışverişinin sonrasına ait. Çok detaylandırmamak için buraları anlatmamıştım ama önemi olur belki :)
Bir de şöyle bir durum var -maalesef
(( Cuma gecesi eski twitlerine bakarken sayfayı aşağı kaydırırken yanlışlıkla 2020 yılına ait bi twitini beğendim... ((( Sonra hemen geri çektim, rezaletimi yüzüme vurmadı ama hiçbir şey de demedi. Niyeti olan benim onun hesabını kurcaladığımı fark ettikten sonra bir şeyler yapardı belki de... Yine de çok gururlu olduğu için emin olamıyorum ama tüm rezaletlerime rağmen ben de gururluyum :')
