Eskiden, ben onu terk etmeden önce bir sürü cadılık yaptım ve karşımda hep aynı şekilde biraz umursamaz, biraz cool tavırlarla durdu. Bir gün "bana cadılık, şımarıklık ve haksızlık yapman aslında hoşuma gidiyor" demişti, bu cümle nedense çok hoşuma gitti. Ancak bitmiş bir sohbet var, şimdi arasam gene benimle ilgilenir, yardım etmeye çalışır ama eskisi gibi değil, karşımda bu şekilde durması, sanki terk edilmek için bu kavgayı çıkartmış olabileceğini düşünmeme neden oluyor ve gerçekten bu zoruma gidiyor. Bende o an sinirlerime hakim olamıyorum, aslında biraz da kıskanıyorum, bir aramam da arkadan bir bayan sesinin "kiminle konuşuyorsun, hadi içeriye gel" dediğini duydum o an başımdan aşağı kaynar sular döktüler, bir sürü küfür ettim telefonu kapadım, sonra geni aradım "sevgilim değil bir arkadaş boş ver, hayırdır ne oldu" dedi. Daha bir ay önce köpek gibi peşimden koşan adam, ben burada kıvranırken hiç bir şey olmamış gibi davranması sinirlerimi zıplatıyor.