Selam,
Evliliğinde türlü problemler yaşayanlar, aldatılanlar, şiddet görenler beni yadırgayacaklar belki de. Ama işte gel gelelim ki evlilik benim kaldırabileceğim kadar hafif bir yük değilmiş. Kalp ve akciğerle ilgili sıkıntılarım var önceki konularımda bahsetmiştim. Yani tek çarem kalp ve akciğer nakli olmak. Tabi bu durum haliyle henüz ikinci yılını doldurduğum evliliğimde sıkıntılar yaşatıyor. Nasıl mı? Kısaca anlatmaya çalışacağım;
Eşim çok merhametli ve gerçekten iyi biridir. Zaten onunla bu yüzden evlendim. Yıllarca kaçtığım evliliğe beni ikna eden o oldu. Hastayım dedim, çocuğumun olması yasak dedim, temizlik yapamam dedim, yatakta sana yetemem dedim ama ben seni her halinle istiyorum dedi Velhasıl evlendik. Zaman içinde anladım ki çok da iyi bir karar değilmiş bu. Çok fazla sorumluluğu varmış evliliğin. Çocuk özlemi çekmek kolay değilmiş. Eşimde de çok yoğun bir çocuk özlemi hissediyorum. Bana belli etmek istemese de. Ve tabi en önemlisi evlendiğimden beri hastalığımda bir hızlı ilerleme söz konusu. Çünkü dedim ya çok yoruyor insanı. Kaynanası, görümcesi, eltisi, misafiri, lafı sözü, cinselliği, temizliği....
Bütün bunları şapkama koyduğumda diyorum ki, ayrılmalıyım. Hem kendim için hem de eşim için en iyisi bu gibi. Hem o baba olma özlemine kavuşur belki. Hayatı hastanelerde geçmez. Ben de bu kadar hırpalanmam.. Düşündüklerim mantıklı mı sizce? Yoksa ben duygusal kararlar mı alıyorum? Okuyan cevap versin lütfen..