Ayrılmalı mıyım ?

İyi geceler hanımlar son zamanlarda sürekli aynı konuyla boğuşuyorum. Sanırım tanımadığım insanlara anlatmak daha iyi gelecek bana. Yaklaşık 1.5 yıllık bir ilişkim var pardon ilişkicik. Uzak mesafeyle başladı 27 yaşındayım karşı taraf 32. Kendisi polis ben de öğretmenlik mezunuyum KPSS’ye hazırlanıyorum. İş güç hiç önemli değildi ilk başlarda onun için evlenelim edelim. Çok ciddiye alamıyordum farklı değişik yaptırımları vardı tayt giyme erkek arkadaşların olmasın falan filan. Bu kişiden önce ben birliktelik yaşadım. Defalarca bana sordu birlikte oldun mu biriyle diye itiraf edemedim birkaç ay sonra gerçeği söyledim ilk başta çok hakaretler etti yok kız çocuğun sana benzemesin yok ben sen kimseyle birindeyim yaşamadın diye seni çekiyordum falan. Bu arada kendi birlikte olduğu kişi sayısını bilmez. Sonra bir şekilde aştı bu konuyu bir daha da lafını açmadı. Çok sık da görüşemezdik ama bir görüştüğümüzde bir hafta aynı evde kalırdık. Bu arada bu insanın şimdiye kadar bir çöpü bile gelmedi bana. Arar eder sorar ilgilenir ama böyle incelikleri hiç olmadı yanına giderken bile biletlerimi kendim alıyordum. Sanırım bu süreç içersinde de manipüle etti beni düşünceleri hep sinmiş bana sürekli de evde olduğum için sıkıldım ona sardım KPSS diğer memurluklar falan süreç beni de zorladı. Dört hafta önce koptuk zaman istedi yıldırmış onu bazı hareketlerim bu sürede de her sabah günaydın hal hatır sorma akşm arama falan her şey var sekmedi her gün aradı. Tekrar yeni birine kendini tanıtmak zor geliyormuş gelen de benden iyi mi olacakmış hayır bunları da söylüyor.Ama bu zaman bir türlü bitmedi. En nefret ettiğim şey belirsizlik. Artık bir karar vermesini istedim ne sorarsam bilmiyorum ben biraz rahat kalmak istiyorum. En son yanına gelsem görüşebilir miyiz dedim çalışma saatleri biraz ağır bakayım ama zor gibi görünüyor dedi. Ya ben kalkıp 800 km yol gideceğim 1 saat bile olsa. Konuşmuyoruz şu an yazmıyor, aramıyor. Lanet olasıca bir huyum var konu ne olursa olsun elimden geldiğini yaptığıma inanana kadar çabalamazsam vazgeçemiyorum. Ne yapmalıyım biraz uzun oldu farkındayım ama patlayacağım artık 😞
Evlediğinizde durmadan bu ilişkinizi en ufak tatsızlığınızda cemşit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp önünüze getirecek bi tipe benziyo yazdıklarınızdan boşverin böylelerini önünüze bakın mesleğinizde var hayatı kendinize zehretmeyin derim
 
Keşke ilk başta daha önce birlikteliğinin olduğunu söylesiydiniz sizi çekmek zorunda kalmazdı böylece herkes kendi yoluna bakardı olay buralara kadar gelmezdi
 
İyi geceler hanımlar son zamanlarda sürekli aynı konuyla boğuşuyorum. Sanırım tanımadığım insanlara anlatmak daha iyi gelecek bana. Yaklaşık 1.5 yıllık bir ilişkim var pardon ilişkicik. Uzak mesafeyle başladı 27 yaşındayım karşı taraf 32. Kendisi polis ben de öğretmenlik mezunuyum KPSS’ye hazırlanıyorum. İş güç hiç önemli değildi ilk başlarda onun için evlenelim edelim. Çok ciddiye alamıyordum farklı değişik yaptırımları vardı tayt giyme erkek arkadaşların olmasın falan filan. Bu kişiden önce ben birliktelik yaşadım. Defalarca bana sordu birlikte oldun mu biriyle diye itiraf edemedim birkaç ay sonra gerçeği söyledim ilk başta çok hakaretler etti yok kız çocuğun sana benzemesin yok ben sen kimseyle birindeyim yaşamadın diye seni çekiyordum falan. Bu arada kendi birlikte olduğu kişi sayısını bilmez. Sonra bir şekilde aştı bu konuyu bir daha da lafını açmadı. Çok sık da görüşemezdik ama bir görüştüğümüzde bir hafta aynı evde kalırdık. Bu arada bu insanın şimdiye kadar bir çöpü bile gelmedi bana. Arar eder sorar ilgilenir ama böyle incelikleri hiç olmadı yanına giderken bile biletlerimi kendim alıyordum. Sanırım bu süreç içersinde de manipüle etti beni düşünceleri hep sinmiş bana sürekli de evde olduğum için sıkıldım ona sardım KPSS diğer memurluklar falan süreç beni de zorladı. Dört hafta önce koptuk zaman istedi yıldırmış onu bazı hareketlerim bu sürede de her sabah günaydın hal hatır sorma akşm arama falan her şey var sekmedi her gün aradı. Tekrar yeni birine kendini tanıtmak zor geliyormuş gelen de benden iyi mi olacakmış hayır bunları da söylüyor.Ama bu zaman bir türlü bitmedi. En nefret ettiğim şey belirsizlik. Artık bir karar vermesini istedim ne sorarsam bilmiyorum ben biraz rahat kalmak istiyorum. En son yanına gelsem görüşebilir miyiz dedim çalışma saatleri biraz ağır bakayım ama zor gibi görünüyor dedi. Ya ben kalkıp 800 km yol gideceğim 1 saat bile olsa. Konuşmuyoruz şu an yazmıyor, aramıyor. Lanet olasıca bir huyum var konu ne olursa olsun elimden geldiğini yaptığıma inanana kadar çabalamazsam vazgeçemiyorum. Ne yapmalıyım biraz uzun oldu farkındayım ama patlayacağım artık 😞
ayrılmak için geç bile kalmışsınız kız çocuğun sana benzemesin nedir ya
 
İyi geceler hanımlar son zamanlarda sürekli aynı konuyla boğuşuyorum. Sanırım tanımadığım insanlara anlatmak daha iyi gelecek bana. Yaklaşık 1.5 yıllık bir ilişkim var pardon ilişkicik. Uzak mesafeyle başladı 27 yaşındayım karşı taraf 32. Kendisi polis ben de öğretmenlik mezunuyum KPSS’ye hazırlanıyorum. İş güç hiç önemli değildi ilk başlarda onun için evlenelim edelim. Çok ciddiye alamıyordum farklı değişik yaptırımları vardı tayt giyme erkek arkadaşların olmasın falan filan. Bu kişiden önce ben birliktelik yaşadım. Defalarca bana sordu birlikte oldun mu biriyle diye itiraf edemedim birkaç ay sonra gerçeği söyledim ilk başta çok hakaretler etti yok kız çocuğun sana benzemesin yok ben sen kimseyle birindeyim yaşamadın diye seni çekiyordum falan. Bu arada kendi birlikte olduğu kişi sayısını bilmez. Sonra bir şekilde aştı bu konuyu bir daha da lafını açmadı. Çok sık da görüşemezdik ama bir görüştüğümüzde bir hafta aynı evde kalırdık. Bu arada bu insanın şimdiye kadar bir çöpü bile gelmedi bana. Arar eder sorar ilgilenir ama böyle incelikleri hiç olmadı yanına giderken bile biletlerimi kendim alıyordum. Sanırım bu süreç içersinde de manipüle etti beni düşünceleri hep sinmiş bana sürekli de evde olduğum için sıkıldım ona sardım KPSS diğer memurluklar falan süreç beni de zorladı. Dört hafta önce koptuk zaman istedi yıldırmış onu bazı hareketlerim bu sürede de her sabah günaydın hal hatır sorma akşm arama falan her şey var sekmedi her gün aradı. Tekrar yeni birine kendini tanıtmak zor geliyormuş gelen de benden iyi mi olacakmış hayır bunları da söylüyor.Ama bu zaman bir türlü bitmedi. En nefret ettiğim şey belirsizlik. Artık bir karar vermesini istedim ne sorarsam bilmiyorum ben biraz rahat kalmak istiyorum. En son yanına gelsem görüşebilir miyiz dedim çalışma saatleri biraz ağır bakayım ama zor gibi görünüyor dedi. Ya ben kalkıp 800 km yol gideceğim 1 saat bile olsa. Konuşmuyoruz şu an yazmıyor, aramıyor. Lanet olasıca bir huyum var konu ne olursa olsun elimden geldiğini yaptığıma inanana kadar çabalamazsam vazgeçemiyorum. Ne yapmalıyım biraz uzun oldu farkındayım ama patlayacağım artık 😞
Atanma süreci, kpss, bunlar insani yoruyor ve özel hayatı da etkiliyor, bu kişiyi bir daha gözden geçir, şimdiden aşağılayan evlenince neler yapmaz, böyle bir adama güvenme derim , otur hayatını yeniden inşa et
 
İyi geceler hanımlar son zamanlarda sürekli aynı konuyla boğuşuyorum. Sanırım tanımadığım insanlara anlatmak daha iyi gelecek bana. Yaklaşık 1.5 yıllık bir ilişkim var pardon ilişkicik. Uzak mesafeyle başladı 27 yaşındayım karşı taraf 32. Kendisi polis ben de öğretmenlik mezunuyum KPSS’ye hazırlanıyorum. İş güç hiç önemli değildi ilk başlarda onun için evlenelim edelim. Çok ciddiye alamıyordum farklı değişik yaptırımları vardı tayt giyme erkek arkadaşların olmasın falan filan. Bu kişiden önce ben birliktelik yaşadım. Defalarca bana sordu birlikte oldun mu biriyle diye itiraf edemedim birkaç ay sonra gerçeği söyledim ilk başta çok hakaretler etti yok kız çocuğun sana benzemesin yok ben sen kimseyle birindeyim yaşamadın diye seni çekiyordum falan. Bu arada kendi birlikte olduğu kişi sayısını bilmez. Sonra bir şekilde aştı bu konuyu bir daha da lafını açmadı. Çok sık da görüşemezdik ama bir görüştüğümüzde bir hafta aynı evde kalırdık. Bu arada bu insanın şimdiye kadar bir çöpü bile gelmedi bana. Arar eder sorar ilgilenir ama böyle incelikleri hiç olmadı yanına giderken bile biletlerimi kendim alıyordum. Sanırım bu süreç içersinde de manipüle etti beni düşünceleri hep sinmiş bana sürekli de evde olduğum için sıkıldım ona sardım KPSS diğer memurluklar falan süreç beni de zorladı. Dört hafta önce koptuk zaman istedi yıldırmış onu bazı hareketlerim bu sürede de her sabah günaydın hal hatır sorma akşm arama falan her şey var sekmedi her gün aradı. Tekrar yeni birine kendini tanıtmak zor geliyormuş gelen de benden iyi mi olacakmış hayır bunları da söylüyor.Ama bu zaman bir türlü bitmedi. En nefret ettiğim şey belirsizlik. Artık bir karar vermesini istedim ne sorarsam bilmiyorum ben biraz rahat kalmak istiyorum. En son yanına gelsem görüşebilir miyiz dedim çalışma saatleri biraz ağır bakayım ama zor gibi görünüyor dedi. Ya ben kalkıp 800 km yol gideceğim 1 saat bile olsa. Konuşmuyoruz şu an yazmıyor, aramıyor. Lanet olasıca bir huyum var konu ne olursa olsun elimden geldiğini yaptığıma inanana kadar çabalamazsam vazgeçemiyorum. Ne yapmalıyım biraz uzun oldu farkındayım ama patlayacağım artık 😞
Kendisine her şey serbest karşısındakine yasak mantığında birinden hakaret ve beddua işitip devam etmeniz zaten kendinize değer vermediğinizi gösteriyor. Senden daha iyisini bulamayacak gibiyim hadi sana razı olayım bari tavırlarında bir insanla sürdürmeniz ayrı bir yanlış. Kişinin hiç bir inceliği ve size düşkünlüğü olmadığı görüşme hevesinin dahi olmadığı çok aleni. Bence yanlış yoldasınız. Şimdiden böyle süren bir ilişkiyi on yıllık bir evlilikte düşününce!... düşünmesek daha iyi gibi
 
İyi geceler hanımlar son zamanlarda sürekli aynı konuyla boğuşuyorum. Sanırım tanımadığım insanlara anlatmak daha iyi gelecek bana. Yaklaşık 1.5 yıllık bir ilişkim var pardon ilişkicik. Uzak mesafeyle başladı 27 yaşındayım karşı taraf 32. Kendisi polis ben de öğretmenlik mezunuyum KPSS’ye hazırlanıyorum. İş güç hiç önemli değildi ilk başlarda onun için evlenelim edelim. Çok ciddiye alamıyordum farklı değişik yaptırımları vardı tayt giyme erkek arkadaşların olmasın falan filan. Bu kişiden önce ben birliktelik yaşadım. Defalarca bana sordu birlikte oldun mu biriyle diye itiraf edemedim birkaç ay sonra gerçeği söyledim ilk başta çok hakaretler etti yok kız çocuğun sana benzemesin yok ben sen kimseyle birindeyim yaşamadın diye seni çekiyordum falan. Bu arada kendi birlikte olduğu kişi sayısını bilmez. Sonra bir şekilde aştı bu konuyu bir daha da lafını açmadı. Çok sık da görüşemezdik ama bir görüştüğümüzde bir hafta aynı evde kalırdık. Bu arada bu insanın şimdiye kadar bir çöpü bile gelmedi bana. Arar eder sorar ilgilenir ama böyle incelikleri hiç olmadı yanına giderken bile biletlerimi kendim alıyordum. Sanırım bu süreç içersinde de manipüle etti beni düşünceleri hep sinmiş bana sürekli de evde olduğum için sıkıldım ona sardım KPSS diğer memurluklar falan süreç beni de zorladı. Dört hafta önce koptuk zaman istedi yıldırmış onu bazı hareketlerim bu sürede de her sabah günaydın hal hatır sorma akşm arama falan her şey var sekmedi her gün aradı. Tekrar yeni birine kendini tanıtmak zor geliyormuş gelen de benden iyi mi olacakmış hayır bunları da söylüyor.Ama bu zaman bir türlü bitmedi. En nefret ettiğim şey belirsizlik. Artık bir karar vermesini istedim ne sorarsam bilmiyorum ben biraz rahat kalmak istiyorum. En son yanına gelsem görüşebilir miyiz dedim çalışma saatleri biraz ağır bakayım ama zor gibi görünüyor dedi. Ya ben kalkıp 800 km yol gideceğim 1 saat bile olsa. Konuşmuyoruz şu an yazmıyor, aramıyor. Lanet olasıca bir huyum var konu ne olursa olsun elimden geldiğini yaptığıma inanana kadar çabalamazsam vazgeçemiyorum. Ne yapmalıyım biraz uzun oldu farkındayım ama patlayacağım artık 😞
Uzaklasiyorsa başkası vardır.O düşünceler evlenseniz de değişmez.O konuya alismamistir evlenirseniz gene laf etmeye başlar.Yol yakınken dön geçmişine takılan bir insan gelecekte mutluluk vermez.
 
Gözümüze perde iniyor bazen lütfen ayrılın kendinize bir iyilik yapın
 
İyi geceler hanımlar son zamanlarda sürekli aynı konuyla boğuşuyorum. Sanırım tanımadığım insanlara anlatmak daha iyi gelecek bana. Yaklaşık 1.5 yıllık bir ilişkim var pardon ilişkicik. Uzak mesafeyle başladı 27 yaşındayım karşı taraf 32. Kendisi polis ben de öğretmenlik mezunuyum KPSS’ye hazırlanıyorum. İş güç hiç önemli değildi ilk başlarda onun için evlenelim edelim. Çok ciddiye alamıyordum farklı değişik yaptırımları vardı tayt giyme erkek arkadaşların olmasın falan filan. Bu kişiden önce ben birliktelik yaşadım. Defalarca bana sordu birlikte oldun mu biriyle diye itiraf edemedim birkaç ay sonra gerçeği söyledim ilk başta çok hakaretler etti yok kız çocuğun sana benzemesin yok ben sen kimseyle birindeyim yaşamadın diye seni çekiyordum falan. Bu arada kendi birlikte olduğu kişi sayısını bilmez. Sonra bir şekilde aştı bu konuyu bir daha da lafını açmadı. Çok sık da görüşemezdik ama bir görüştüğümüzde bir hafta aynı evde kalırdık. Bu arada bu insanın şimdiye kadar bir çöpü bile gelmedi bana. Arar eder sorar ilgilenir ama böyle incelikleri hiç olmadı yanına giderken bile biletlerimi kendim alıyordum. Sanırım bu süreç içersinde de manipüle etti beni düşünceleri hep sinmiş bana sürekli de evde olduğum için sıkıldım ona sardım KPSS diğer memurluklar falan süreç beni de zorladı. Dört hafta önce koptuk zaman istedi yıldırmış onu bazı hareketlerim bu sürede de her sabah günaydın hal hatır sorma akşm arama falan her şey var sekmedi her gün aradı. Tekrar yeni birine kendini tanıtmak zor geliyormuş gelen de benden iyi mi olacakmış hayır bunları da söylüyor.Ama bu zaman bir türlü bitmedi. En nefret ettiğim şey belirsizlik. Artık bir karar vermesini istedim ne sorarsam bilmiyorum ben biraz rahat kalmak istiyorum. En son yanına gelsem görüşebilir miyiz dedim çalışma saatleri biraz ağır bakayım ama zor gibi görünüyor dedi. Ya ben kalkıp 800 km yol gideceğim 1 saat bile olsa. Konuşmuyoruz şu an yazmıyor, aramıyor. Lanet olasıca bir huyum var konu ne olursa olsun elimden geldiğini yaptığıma inanana kadar çabalamazsam vazgeçemiyorum. Ne yapmalıyım biraz uzun oldu farkındayım ama patlayacağım artık 😞
Ayrılmanız için daha ne yapması gerekiyor?
Dayak yemeniz mi?
Gururu geçtim kendinize saygınız da mı yok?
 
İyi geceler hanımlar son zamanlarda sürekli aynı konuyla boğuşuyorum. Sanırım tanımadığım insanlara anlatmak daha iyi gelecek bana. Yaklaşık 1.5 yıllık bir ilişkim var pardon ilişkicik. Uzak mesafeyle başladı 27 yaşındayım karşı taraf 32. Kendisi polis ben de öğretmenlik mezunuyum KPSS’ye hazırlanıyorum. İş güç hiç önemli değildi ilk başlarda onun için evlenelim edelim. Çok ciddiye alamıyordum farklı değişik yaptırımları vardı tayt giyme erkek arkadaşların olmasın falan filan. Bu kişiden önce ben birliktelik yaşadım. Defalarca bana sordu birlikte oldun mu biriyle diye itiraf edemedim birkaç ay sonra gerçeği söyledim ilk başta çok hakaretler etti yok kız çocuğun sana benzemesin yok ben sen kimseyle birindeyim yaşamadın diye seni çekiyordum falan. Bu arada kendi birlikte olduğu kişi sayısını bilmez. Sonra bir şekilde aştı bu konuyu bir daha da lafını açmadı. Çok sık da görüşemezdik ama bir görüştüğümüzde bir hafta aynı evde kalırdık. Bu arada bu insanın şimdiye kadar bir çöpü bile gelmedi bana. Arar eder sorar ilgilenir ama böyle incelikleri hiç olmadı yanına giderken bile biletlerimi kendim alıyordum. Sanırım bu süreç içersinde de manipüle etti beni düşünceleri hep sinmiş bana sürekli de evde olduğum için sıkıldım ona sardım KPSS diğer memurluklar falan süreç beni de zorladı. Dört hafta önce koptuk zaman istedi yıldırmış onu bazı hareketlerim bu sürede de her sabah günaydın hal hatır sorma akşm arama falan her şey var sekmedi her gün aradı. Tekrar yeni birine kendini tanıtmak zor geliyormuş gelen de benden iyi mi olacakmış hayır bunları da söylüyor.Ama bu zaman bir türlü bitmedi. En nefret ettiğim şey belirsizlik. Artık bir karar vermesini istedim ne sorarsam bilmiyorum ben biraz rahat kalmak istiyorum. En son yanına gelsem görüşebilir miyiz dedim çalışma saatleri biraz ağır bakayım ama zor gibi görünüyor dedi. Ya ben kalkıp 800 km yol gideceğim 1 saat bile olsa. Konuşmuyoruz şu an yazmıyor, aramıyor. Lanet olasıca bir huyum var konu ne olursa olsun elimden geldiğini yaptığıma inanana kadar çabalamazsam vazgeçemiyorum. Ne yapmalıyım biraz uzun oldu farkındayım ama patlayacağım artık 😞
Çabalancak bi insan olduğunu düşünmüyorum o adamın bi kere kendinden önce birlikte oldun mu diye sorup hakaretler ettiği gün bırakıp gitmen gerekiyodu böyle insanlara harcamayın kendinizi allah aşkına
 
X