Sırf böyle düşündüğünüz için bile ayrılın.
Birine "ayrılma" denmesi için ortada bir emek, karşılıklı vazgeçememe, birkaç çocuk ve onların psikolojisi, sorunsuz giden bir ilişkide minicik bir pürüz gibi durumlar olması lazım (ki o zaman bile dayanılmayacak boyuttaysa çekilmez) ama siz başkasıyla daha mutlu olacağınızın farkındasınız.
Sorunlu ilişki ve boşanmaların en büyük sebebi bu olsa gerek, bu ilgisizlik başkası için tolere edilebilecek bir durum olabilir ama siz böyle mutsuzsunuz, o halde bitmeli, başkası bunun normal olduğunu söylese bile bu sizin için anormal, o nedenle durumu kendi kriterlerinizle değerlendirin, üç kafalı ya da ne bileyim sekiz bacaklı bir adam aramıyorsunuz ki elbette sizin gönlünüze göre biri vardır.
Yani olmazı oldurmaya çalışana kadar o emeği ve tahammülü sizi anlayan ve beklentilerinizi karşılayan birine harcayın.