Dua..herseyin basinda ozunde olmali. Kendime bol bol ayna tutmaliyim sanirim, ki daha sakin olmaya baslayayim..Bence kendine zaman tanı hemen biriyle görüşme.
Dengesizliğine gelince herkes biraz dengesizdir aslında ama fark etmez bile sadece zor dönemler geçirirken bu durum artar rahatsız edebilir bazılarını o zaman fark eder kişi. Psikologdan yardım istemiyorsan sakin olmaya özen göster spor iyi gelecektir. Bol bol dua edebilirsin. Nelere kızıyorsan kızmamayı öğrenmeye çabalayabilirsin gibi...
Sosyallik bakimindan gayet hersey yolunda canim, gereginden fazla sosyallesiyorum hatta belkide. Dinlendigim zamanlar genelde o yuzden down oluyorum, rahat ve relax olmam gerekirken moralsiz ve uzgun oluyorum. Gerci son haftalarda izin gunlerim cok oldu, sirf biraz dinlenip kendime geleyim diye..iyi geliyor birkac adim geri atmak. Tamaamen arinmak mumkunmu bilmiyorum guzelim, o yuzden tamaamen arinmayi bekleme taraftari degilim sanirim. Her daim hatirlatan biseyler cikiyor cunku. Devam etmeliyim, ama ederkende dengemi toparlamaliyim..Kısa bir süre canım:) inan ki kısa.. Bak ben 1 yıla yaklaşıyo ayrılalı yeni unuttum. Hala ara sıra naptığına bakarım. Ve sevgiliydik sadece bir yıllık. Sen bir de evliymişsin.
Bakma lafa gelince 8 ay uuupuzun geliyo ama psikoloji için zor iş atlatmak:)
Tamamen arınman biraz daha zaman istiyo. Eğer durum bu olmasa şuan bunlar olmazdı canım inan bana.
Mutlaaaka spora yazıl havaya gir. Kalabalık markalaşmış bi spor salonuna git ama. Bol bol gez arkadaş çevren ne durumda bari? Benimkiler buluşabilme açısından vefasızdı ama başlarını az ağrıtmadım:)
hmm bu biraz tehlikeli bir teshis oldu sanki haha..Manik-depresifliğin ilk belirtileri gibi sanki...
belkide haklisindir. zamanla bakalim ne olacak, biraz daha az calismakla spor kombinasyonu ise yaramaz ise, son care olacak..aynı durum bende de oluştu bunun ıcın hayata bi şook vakası lazım :) mesela önceden gayet sakın ıyı huylu kıbar kını olmayan bır kızken hayatmda bazı seyler yasadm kotu olaylar.her zaman ben cok gucluyum etkılenmedm yıkılmadm dedım halada dıyorm fakat bunye öyle demıyor.çok ayarsız dengesız oldm senın gıbı anı sınır ınıs cıkısları yasıyorm :)
ve psıkolog yada psıkıyatrıst kötu bırsey degıl ön yargılı bakmayın lutfen.saglıgınız huzurunuz herseyden daha önemlı.
Kizlar merhaba,
Onceki konularimdan hatirlayanlariniz olur, yeterince anlasamayinca 16 aylik evliligimi bitirdim. 8 aydir ayriyiz, davamiz gereksiz prosedurler yuzunden henuz bitmedi, ocakta bitecek insallah.
Keyfim gayet yerinde, hayat gayet guzel, isler yogun, ailem iyi, dostlarim guzel, yuvarlanip gidiyorum. Lakin minicik bir sorun var. Ilgilenenler oluyor, ama ben cok dengesiz yaklasiyorum bu ilgilenenlere. Birkac tanesiyle gorustum ama bi turlu ‘yeterince’ dogru ve acik gonullulukle yaklasamiyorum adamlara. Tabiri caizse sabah adamlara asik uyaniyorsam (elbette ask degil olay, ama hoslanma diyelim) aksaminda gorusmeme karari aliyorum. Gorusmek istememe sebeblerim oyle sacma, oyle gereksizki. Bende hoslarinda gitmeyen bisey varsa kuplere biniyorum mesela. Elestirilerine hic gelemiyorum. Bir sonraki gunu gayet depresif gecirip, tekrar kendime geliyor bidaha tovbe diyip kendi kendime yuvarlanmaya devam ediyorum. Taa ki bi sonraki vakaaya kadar. Israrla kendimi kapatacagim diyor, yine birine malup geliyorum.
Bunun yani sira islerimdede farkediyorum, motivasyonum cok cabuk bozuluyor ama bi okadar cabukta toparliyorum. Yada annemin/babamin bi sozu yuzunden kuplere binip bir saat sonra hicbirsey olmamis gibi davraniyorum. Gereksiz parlamalar, kizmalar..Simdi boyle yazarken birden cokkkk fazla gelgit yasiyomusum gibi hissettim, cok abartilacak bir durum yok ama yinede bir dengesizlik var. Rahatsiz ediyor beni yinede. Eski esimi tanimadan onceki dengemi okadar ozluyorumki.
Bu dengesizligi nasil asacagim inanin hicbir fikrim yok. Fikirlerinize acigim.
Spora basladim, biraz duzene sokar beni belki diye, ama sporada dengesiz gidiyorum. Bana piskolog yada yardim alin filan demeyin, dusunmuyorum gitmeyi cunku.
Aynen canim insallah.Kendimden biliyorum canım çok normal yaşadıklarımız.
Bende aynen senin gibiyim çokçok neşeli olduğum bir anda ufacık bir duygusal müzikte zırıl zırıl ağlayabiliyorum.
Gereksiz tahammülsüzlükle bianda sinirlenip 5 dk sonra hiçbirşey olmamış duruma geliyorum.Bunların hepsi yaşadıklarımızdan,biz hernekadar güçlü durup yerle bir olmasakda yıkılan hayallerimizin bozgunluğu içerisindeyiz.
Şuan yeni hayallerle yeni umutlarla yön vermeye çalışırken çelişkilerimiz gitgellerimiz muhakkak olacak kii bende olduğu gibi sende de oluyordur. Oyüzden benim fikrim sen kendi analizini zaten gayet iyi yapmışsın neyin neden olduğunu biliyorsun erken diyenlere de takılma bence yeni duygularla sonu olmasa bile buhrandan çıkıyorsun bende öyle oldu mesela kısa bir görüşmem oldu olumsuz bitsede beni o bunalımlardan azda olsa uzaklaştırdığı için mutlu oldum inan :) Kendimize iyi gelen şeyleri yapalım,bıraktığımız neşemize tekrar kavuşalım inşallah...
Kizlar merhaba,
Onceki konularimdan hatirlayanlariniz olur, yeterince anlasamayinca 16 aylik evliligimi bitirdim. 8 aydir ayriyiz, davamiz gereksiz prosedurler yuzunden henuz bitmedi, ocakta bitecek insallah.
Keyfim gayet yerinde, hayat gayet guzel, isler yogun, ailem iyi, dostlarim guzel, yuvarlanip gidiyorum. Lakin minicik bir sorun var. Ilgilenenler oluyor, ama ben cok dengesiz yaklasiyorum bu ilgilenenlere. Birkac tanesiyle gorustum ama bi turlu ‘yeterince’ dogru ve acik gonullulukle yaklasamiyorum adamlara. Tabiri caizse sabah adamlara asik uyaniyorsam (elbette ask degil olay, ama hoslanma diyelim) aksaminda gorusmeme karari aliyorum. Gorusmek istememe sebeblerim oyle sacma, oyle gereksizki. Bende hoslarinda gitmeyen bisey varsa kuplere biniyorum mesela. Elestirilerine hic gelemiyorum. Bir sonraki gunu gayet depresif gecirip, tekrar kendime geliyor bidaha tovbe diyip kendi kendime yuvarlanmaya devam ediyorum. Taa ki bi sonraki vakaaya kadar. Israrla kendimi kapatacagim diyor, yine birine malup geliyorum.
Bunun yani sira islerimdede farkediyorum, motivasyonum cok cabuk bozuluyor ama bi okadar cabukta toparliyorum. Yada annemin/babamin bi sozu yuzunden kuplere binip bir saat sonra hicbirsey olmamis gibi davraniyorum. Gereksiz parlamalar, kizmalar..Simdi boyle yazarken birden cokkkk fazla gelgit yasiyomusum gibi hissettim, cok abartilacak bir durum yok ama yinede bir dengesizlik var. Rahatsiz ediyor beni yinede. Eski esimi tanimadan onceki dengemi okadar ozluyorumki.
Bu dengesizligi nasil asacagim inanin hicbir fikrim yok. Fikirlerinize acigim.
Spora basladim, biraz duzene sokar beni belki diye, ama sporada dengesiz gidiyorum. Bana piskolog yada yardim alin filan demeyin, dusunmuyorum gitmeyi cunku.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?