Çok negatif yorumlar yapmış o tüccar koç.
Çocukluğumuza hapsolmak zorunda değiliz.
Bunu şuan çözebilecek güçteyiz.
Onarım her zaman mümkün.
Kimin çocukluğu kusursuzdu ki? İyi diyenlerin çoğu, kötüyse bile iyi hatırlayanlar, çünkü beynin sistematiği böyle.
İdeal aile kavramına inanmıyorum ben.
Hayatın esprisine aykırı bir kere.
Her ailede mutlaka tahammül gösterilen bir sınav var. Türler ya da kişiler farklı, ama mutlaka var.
O nedenle bu kara kehaneti sahiplenmeyin.
Şuan o geçmişi onarma gücünüz olduğunu bilin.
Yeter ki isteyelim.
Ha belki orta halli bir değişiklik olur, temeli kurtarmaya yetmez, ama bunu denemeden bilemeyiz.
Çocukluk onarım terapisi aldınız mı hiç? Ya da emdr? Ya da aile dizimi terapisi?
Madem sorun köken ailede, ki çift sorunlarının çok büyük çoğunluğu bundan kaynaklı olur zaten, çocukluğunuzu onarın o halde.
4-5 yaş kız çocuklar için "baba yaşları" maalesef. Tabiri caizse evde kedi köpek gibi bile olsalar, 1 günlük yoklukta kıymete biniyor baba. Allah yardımcınız olsun, o kişinin de kalbine merhamet versin inşallah. En azından çocuğuna karşı.Tam dört yaşında kızım var .Babası gelmiyor görmüyor .Kızım da her gün valiz hazırlıyor .Gidecem diye .Böylesi bir adamı baba yaptığım için ben sucluyum .Kimse değil .Baba olmak herkesin hakkı olmamali .Çocuklar için çok zor .Hayırlısı diyelim .
Çocukların en iyi yaptığı şey sevmek zaten gerçekten ebeveynin iyisini kötüsünü ayırt edemiyorlar. Gerçi bu onlara daha az zarar verir.Benim yine tanıdığım bir aile var.
Adam sorunlu kişilik
Ve çocuk bunlara maruz kaldığı halde
Babasına düşkün mesela
Babamı seviyorum anneme kötü davranmasını sürece diyordu birzamanlar
Şimdi de öyle alışmış babasina ki o benim babam deyip savunmaya geçiyor
Baba babaliktan bihaber olmasina ragmen.
İlgi alaka sıfır.sikintili adam.
Ama çocuk baba şablonuna yerleştirmiş onu.
O kadar çok haklısınız ki. Evet ben onun yükünü atmak için yıllar önce boşandım ama hala onu dert ediniyorum, burdaki ilk konum bile onunla alakalı. Tavsiyenize canı gönülden uyacağımÇünkü onların bizim gibi kıyas mekanizması yok henüz.
Olanı olduğu gibi kabul etme var.
Salt kabul, yorumsuz.
Babammı babam, okey, canım babam.
İlk sorgulama ergenlikte başlar.
O esnada da yeterli mukayeseye ulaşamayabilir hatta.
Esas sorgulama ise, çocuk ilerde ciddi bi partner ilişkisine başladığında olur.
Yani gerçek olgunluğa erişene kadar, çocuklar mutlu ebeveyne yaslar sırtını.
Cefakar olana acır, ama yanında kaygılı hisseder.
Konu sahibine benim tavsiyem kendinin şuan eşiyle hiç evlenmemiş psikolojisini yakalaması. Bunun için de iletişime sınır getirmesi.
Gerekirse çocuğa günün bir vaktini belirlemesi baba araması için.
Onun dışında eski eşe net sınır koymak.
Şu şu saatler dışında aramalara cevap vermiyorum.
Adam hem özgür, hem hesap soran olarak oh rahat.
Lütfen kendi hayatınızla ilgili sorulara cevap vermeyin.
Artık ona karşı bi sorumluluğunuz yok.
Çocuk zaten hep sorumluluktu ayrılınca hiç bişey değişmedi, sadece kocanın yükünü attınız.
Hep bunu hatırlayın, onun yükünü attınız, sorgulamalarını yük edecekseniz tekrar, ne anladım ben o boşanmadan?
Rahatınızı düşünün, çocuğa yalnızca mutlu anne lazım, babasının stresini ruhunda taşıyan anne evliykendi, gömün onu.
Yeni1anne
icime su serptin. ben bunlarin farkina 30 yasimda yeni yeni anlamaya basladim iki sene boyunca piskolojik tedavi gördüm oda pek ise yaramadi.
cocukluk onarim tedavisini ilk defa duyuyorum arastircam cok tsk ederim.
burda devlete randevu alinca iki sene bekletiyorlar. özelde cok ucuk rakamlar istiyor. düsüne biliyormusun adam 3 ay icin 5.400 Eur istedi... oda ikili seans bile degil online grublarla baglanip konusmak icin.
O kadar çok haklısınız ki. Evet ben onun yükünü atmak için yıllar önce boşandım ama hala onu dert ediniyorum, burdaki ilk konum bile onunla alakalı. Tavsiyenize canı gönülden uyacağım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?