Bebegim dogdugu gunden beridir esim asiri duskun. Ilk dogdugunda emzirdigim icin ben cocukla cok vakit gecirirdim bana seni kiskaniyorum, ne guzel cocugu emziriyorsun, keske ben de emzirseydim, kizimla aramdaki bagim guclu olsaydi, kiymetini bil derdi. Sonra buyudukce, hareketlendikce surekli onunla oynadi, ilk ek gidaya gecerken yemeklerini hep o yedirdi, bezini kirlettigi an hep degistirdi, hic beni beklemedi. Banyosunu beraber yaptirirdik, ben bebegi tutardim, o sabunlardi, keselerdi, simdi de beraber yaptiriyoruz gerci. Bebegim buyudukce onu uyutmaya da basladi, saatlerce uyutmaya ugrasirdi. Hala da cogu zaman o uyutur. Disari ciktigimizda bebekle hep o ilgilenirdi, ben evde ev isi yaparken o bebegi bahceye gezmeye cikarirdi. Alisverise gidince ben alisverisle ilgilenirim, o bebekle. Bir tek gece uyanmalarinda ben ilgileniyordum, simdilerde bebegim 11 aylik, gece emmesini birakmak icin ilgilenmiyorum, artik gece uyaninca da esim bakiyor, yanina gidip uyutuyor. Benim esimin icinden gelen birsey bu, bebegimizi cok seviyor ve de sevgi demek fedakarlik demek, herseyinden fedakarlik yapip ilgileniyor sagolsun. Cok dua ediyorum kendisine, Allah cennetin en yuksek makamlarini nasip etsin insallah.
