- 1 Eylül 2018
- 1.192
- 858
- 123
- 28
- Konu Sahibi Sheldon_Cooper
- #1
Merhaba,iyi günler herkese.
Sabah kahvaltıda çok boş bir sebepten kavga çıktı biraz tartışma oldu,sonra babam birden masaya elini vurup bağırdı.Sonra annem böyle olunca odasına çekilmeye gitti.Kapıyı kapattı.Babam peşinden gitti kapıyı açtı bağırmaya başladı,annem de ona gitmesini söylüyordu.Ben de oraya gittiğimde odadaki sandalyeyi kırık halde gördüm.
Sonra babam anneme iyice yaklaştı ve yumruğunu ona doğru kaldırdı,o an şok oldum.”Ya dur ne yapıyorsun anneme” diye bağırdım.Sesim yüksek çıkmıştı ama farkında değilim çünkü korkmuştum.
Daha önce de böyle büyük kavgalar oluyordu,hatta bir keresinde babam annemin pijamasını üstünü de yırtmıştı ama hiç el kaldırmamıştı.Ben de o an şok oldum.
Sonra ben bağırınca elini indirdi “gir içeri” diye bağırdı bana,ben de “girmem“ dedim çünkü ona zarar vermeyeceğinden emin olmak istiyordum.Sonra bir daha bağırınca annem ve ben de içeri girdik ve o da gitti.
Birkaç saat ben odamda derslerimle ilgilendim ve babam geldi.Gayet iyi davranıyordu siniri geçmişti ve ona bağırdığım ve babasına karşı gelen bir kız olduğum için çok üzüldüğünü söyledi.Ben de kötü bir şey yapmadığımı anlattım.
Beni suçladı üzüldüğünü söyledi bana niye bağırdın dedi ve imalı bakışlar attı.(Ya da ben öyle anladım)
Bunu defalarca söyledi.
Babam normalde iyidir ev işi yapar annemin dediğini yapar bana çok iyi davranır.Ufak tefek şeyler dışında çok büyük sorunlarımız yoktur.
Sizce ne yapmalıyım nasıl bir yol izlemeliyim ? Özür mü dilemeliyim ? Zaten bağırma o anın korkusuyla oldu.Normalde biz babamla tartışırken bile en fazla tartışırım onunla bağırmam çünkü.Yine eski zamanlarda da arada bir yaptığı gibi cinnet geçiriyor,bu sefer bir de anneme vuracak sandım,sandalyeyi de öyle kırık ve annemi de üstü hırpalanmış görünce korktum.
Ne yapmalıyım ne demeliyim,babam yine konuyu açıp suçlamaya devam ederse ne yapmalıyım ?
Sabah kahvaltıda çok boş bir sebepten kavga çıktı biraz tartışma oldu,sonra babam birden masaya elini vurup bağırdı.Sonra annem böyle olunca odasına çekilmeye gitti.Kapıyı kapattı.Babam peşinden gitti kapıyı açtı bağırmaya başladı,annem de ona gitmesini söylüyordu.Ben de oraya gittiğimde odadaki sandalyeyi kırık halde gördüm.
Sonra babam anneme iyice yaklaştı ve yumruğunu ona doğru kaldırdı,o an şok oldum.”Ya dur ne yapıyorsun anneme” diye bağırdım.Sesim yüksek çıkmıştı ama farkında değilim çünkü korkmuştum.
Daha önce de böyle büyük kavgalar oluyordu,hatta bir keresinde babam annemin pijamasını üstünü de yırtmıştı ama hiç el kaldırmamıştı.Ben de o an şok oldum.
Sonra ben bağırınca elini indirdi “gir içeri” diye bağırdı bana,ben de “girmem“ dedim çünkü ona zarar vermeyeceğinden emin olmak istiyordum.Sonra bir daha bağırınca annem ve ben de içeri girdik ve o da gitti.
Birkaç saat ben odamda derslerimle ilgilendim ve babam geldi.Gayet iyi davranıyordu siniri geçmişti ve ona bağırdığım ve babasına karşı gelen bir kız olduğum için çok üzüldüğünü söyledi.Ben de kötü bir şey yapmadığımı anlattım.
Beni suçladı üzüldüğünü söyledi bana niye bağırdın dedi ve imalı bakışlar attı.(Ya da ben öyle anladım)
Bunu defalarca söyledi.
Babam normalde iyidir ev işi yapar annemin dediğini yapar bana çok iyi davranır.Ufak tefek şeyler dışında çok büyük sorunlarımız yoktur.
Sizce ne yapmalıyım nasıl bir yol izlemeliyim ? Özür mü dilemeliyim ? Zaten bağırma o anın korkusuyla oldu.Normalde biz babamla tartışırken bile en fazla tartışırım onunla bağırmam çünkü.Yine eski zamanlarda da arada bir yaptığı gibi cinnet geçiriyor,bu sefer bir de anneme vuracak sandım,sandalyeyi de öyle kırık ve annemi de üstü hırpalanmış görünce korktum.
Ne yapmalıyım ne demeliyim,babam yine konuyu açıp suçlamaya devam ederse ne yapmalıyım ?
Başka bir şey demiyorum.
