Babam ile kıyafet sorununu çözemiyorum

lawyered1

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Temmuz 2018
1.043
1.128
29
Gerçekten artık çok yoruldum ve bıktım . Küçüklüğümden beri hiç bir zaman askılı şort vs rahat rahat giyemiyorum babam yüzünden . 24 yaşına geldim hala gizli saklı giyiyorum. Kaç kere kavga ettik kaç kere konuştuk asla anlamıyor. Ona göre kot tişört giyicem sadece . Unuttuğu bir şey var ki benim bedenim. Bana kalsa o ne derse desin 100 kere de kavga etsek 50 yaşıma da gelsem ben açık giyinicem. Ama bu yaşlarda giymek güzel ve ben bu yaşlarıma geri gelmeyeceğim. Ve ben ne yapacağım bilmiyorum artık gerçekten bıktım . Ayrı eve çık diyenler olacak ama kıyafet konusu dışında başka hiç sorunumuz yok .ve bunu yapmak istemem . Anneme kalsa gizlice giyeyim ama ben artık her dışarı çıktığımda aman babamla karşılaşır mıyım ki, erken gelir beni görür mü ki diye düşünmekten, sokağın ortasında üzerime tişört geçirmekten bıktım. Ya 24 yaşındayım ben karakterim oturdu ve açık giyinmeyi seçiyorum ve giyicem işte öldürse de giyicem. Bunları yüzüne söylemek bağırmak istiyorum ama babam olduğu için yapamıyorum ki daha önce söyledim olmadı . Askılıyı mini eteği geçtim, belki yavaşça alışır dedim diz hizamda elbise giydim zorla değiştirtti. Markete gidicem üzerimde sıfır kollu var öyle gitme diyor . Yahu sadece kollarım açık, zayıfım vücudumda belirgin olan dikkat çeken bir yer yok göğüslerim küçücük. Üstüne üstlük en tuhaf olan da Antalya’da yaşıyoruz . Yahu kimse dönüp bakmıyor, ama anlamıyor anlatamıyorum. Evlenmeyi de düşünmüyorum henüz bir 30 uma kadar. ama çok mu şey istiyorum herkes askılı şort geziyor ben ya korka korka geziyorum ya aman görür falan deyip giymiyorum . Ne yapmalıyım nasıl konuşmalıyım ne desem ikna olur bana akıl verin lütfen :KK43::KK12:
Ve o kadar sinirli bir insan ki, ben en küçük bişey konuşmaya kalmadan bağırır çağırır beni susturur
 
Son düzenleme:
Gerçekten artık çok yoruldum ve bıktım . Küçüklüğümden beri hiç bir zaman askılı şort vs rahat rahat giyemiyorum babam yüzünden . 24 yaşına geldim hala gizli saklı giyiyorum. Kaç kere kavga ettik kaç kere konuştuk asla anlamıyor. Ona göre kot tişört giyicem sadece . Unuttuğu bir şey var ki benim bedenim. Bana kalsa o ne derse desin 100 kere de kavga etsek 50 yaşıma da gelsem ben açık giyinicem. Ama bu yaşlarda giymek güzel ve ben bu yaşlarıma geri gelmeyeceğim. Ve ben ne yapacağım bilmiyorum artık gerçekten bıktım . Ayrı eve çık diyenler olacak ama kıyafet konusu dışında başka hiç sorunumuz yok .ve bunu yapmak istemem . Anneme kalsa gizlice giyeyim ama ben artık her dışarı çıktığımda aman babamla karşılaşır mıyım ki, erken gelir beni görür mü ki diye düşünmekten, sokağın ortasında üzerime tişört geçirmekten bıktım. Ya 24 yaşındayım ben karakterim oturdu ve açık giyinmeyi seçiyorum ve giyicem işte öldürse de giyicem. Bunları yüzüne söylemek bağırmak istiyorum ama babam olduğu için yapamıyorum ki daha önce söyledim olmadı . Askılıyı mini eteği geçtim, belki yavaşça alışır dedim diz hizamda elbise giydim zorla değiştirtti. Markete gidicem üzerimde sıfır kollu var öyle gitme diyor . Yahu sadece kollarım açık, zayıfım vücudumda belirgin olan dikkat çeken bir yer yok göğüslerim küçücük. Üstüne üstlük en tuhaf olan da Antalya’da yaşıyoruz . Yahu kimse dönüp bakmıyor, ama anlamıyor anlatamıyorum. Evlenmeyi de düşünmüyorum henüz bir 30 uma kadar. ama çok mu şey istiyorum yahu herkes askılı şort geziyor ben ya korka korka geziyorum ya aman görür falan deyip giymiyorum . Ne yapmalıyım nasıl konuşmalıyım ne desem ikna olur bana akıl verin lütfen :KK43::KK12:
Evlenmek istememenizle konunun ilgisi ne?
 
35 i geçtim tek yaşıyorum. Buna ragmen surekli askılı dolaşmiyorum. Biraz takinti yaptığin için catisiyorsunuz. Tabi ki istediğini giy ama bu kavga ederek olmaz. Annen konuşsun.
Annem konuşsa ona da kızıyor . Annem bırak giysin dediğinde, ne demek giysin deyip ona da demediğini bırakmadı . 😞 ben konuşmak istiyorum ama ne desem nasıl desem de anlasa bilmiyorum . Direk konuyu mu açayım yoksa açık giyinip onun sorun çıkarmasını mı beklemeliyim
 
Ablan halan kuzenim vs. Var mi onlara anlatsan durumu onlar da yeri geldiğinde uygun bir üslupla babanla konuşsa olmaz mı
 
Annem konuşsa ona da kızıyor . Annem bırak giysin dediğinde, ne demek giysin deyip ona da demediğini bırakmadı . 😞 ben konuşmak istiyorum ama ne desem nasıl desem de anlasa bilmiyorum . Direk konuyu mu açayım yoksa açık giyinip onun sorun çıkarmasını mı beklemeliyim
Aksine kapalı giyin hatta daha da kapalı ama lafını da söyle. Sen istediğin için giyiniyorum ama böyle mutlu değilim.mutsuz olduğunu iliklerine kadar hissettir. Istediğini yaptığını görünce değişebilir belki. Denemekten zarar gelir mi?
 
Aksine kapalı giyin hatta daha da kapalı ama lafını da söyle. Sen istediğin için giyiniyorum ama böyle mutlu değilim.mutsuz olduğunu hissettir. Istediğini yaptığını görünce değişebilir belki. Denemekten zarar gelir mi?
Onun işine gelir daha kapalı giyinmem ama yine de deneyeceğim evet zarar gelmez dediğiniz gibi . Teşekkür ederim
 
Sendeki mantık da biraz acayip yalnız. Ben açık giyinmek istiyorum ne demektir yahu. Çoğu anne baba kızının vücudunu alalade sergilemesini istemez bence çok doğal bu. Yerine göre ve yakoşana göre giyinmek denen bi şey var da açık giyinmek istiyorum diye bi şey zate acayip geldi bana.
Zaten yerine ve yakışana göre giyiyorum. Şu an gayet yeri ve zamanı .Sinirden üstüne basa basa söylemiş olabilirim fakat bir anormallik yok söylediğimde, yaz kış açık giyinen biri değilim. Okuduğum şehir muhafazakar bir şehir mesela; ve orda ben kendim giymiyorum . Bilmem anlatabildim mi ?
 
Bi daha bu kadar genc olmayacaksin.elbette gencken giymek istemen cok normal.onu bunu geciyorum babanin senin ne giyecegine kadar karismasi olmamis.sen haklisin.ama boyle aileler var.antalyada yazin sicaginda da kotla gezilmez.kendi parani kazanmiyorsan kendi parani kazan once.sonra eve maddi katkin olsun.boylece soz hakkin olur.sobra karisamazsiniz deyip istedigini giy.dinleme.senin bedenin.
 
Aynı dert bende de var. Anneme kalsa babamın yanında bile pijama niyetine kısa bişey diyemem. Tiksiniyorum ben bu zihniyetten. 28 yaşındayım, nisanliyim ve hala karışıyor. Geçen gün kapıdan döndüm üzerimi değiştirmek için sırf iki ay kaldı evliliğe, aramiz iyice soğumasin diye. Gizli gizli nereye kadar ama.
 
peki siz evden şort giyip çıksanız ne olur? Kavga çıkarmak dışında bir şey yapar mı? Belki bir kaç kez bu şekilde çıkıp gitseniz baş edemiyorum deyip pes eder mi acaba.
 
Ben kapalıyım. Ama dini inancım bile yok. Henüz öğrenciyim ve ailemle yaşıyorum. Ailem, açık olmayı geçtim pantolon bile giysem inanılmaz sorun çıkaracak insanlar. Feracesiz dışarı çıkamıyorum yazın. Ama sizin yaptığınız gibi, altıma istediğim gibi giyinip feraceyi de evden çıkınca çıkarıyorum. Hani sokakta tişört giyinmekten, babamı görecek miyim diye korkmaktan bıktım diyorsunuz ya. Sizi çok iyi anlıyorum bu yüzden. Ben de aynı şeyleri yaşıyorum. Pencerede falan olurlar ben geleceğim sırada görürler diye her gün yolumu 15 dakika falan uzatıyorum. Normalde bineceğim durak bizim evden görünüyor çünkü. Başka bi durağa yürüyorum. Dönüşte otobüsten erken inip, yine aynı şekilde yürüyorum ve akşam olmuş oluyor yürüdüğüm yol da ıssız bi yer. Ama normal gelmem gereken yolda ya karşılaşırsam ya dışarı çıkmışlar ve arabayla geçerlerse ya camdan görürlerse vs vs... bir sürü paranoya. Benim kavga etmeye bile cesaretim yok çünkü “bunu giymesem nolur zaten arabayla gidicez” dediğimde bile inanılmaz tepki aldım birkaç kez. Ben de böyle bir yol seçtim kendime. Onlarla beraberken maalesef yapacak bir şeyim olmuyor. Ama tek başıma çıktığımda böyle yapıyorum ben de. Napalım. Kıyas yapmayı sevmem rahatsız olurum amacım bu değil ama yine de ne bileyim. Biraz rahatlayabilirsiniz bence. Tişört giyinip çıkarmak daha kolay :) bi de şöyle bi durum var. Ben dışarda karşılaşmamak için elimden geleni yapıyorum ama bi noktada kontrol etmem mümkün değil. Böyle düşünüyorum ve en kötüsüne de hazırlıyorum kendimi. Ben yakalansam ne annem ne babam yanımda olur. Ama sizde en azından anneniz destekliyor. Annenin desteği önemli. Bi de bu yaşlar daha geri gelmeyecek demişsiniz ya o hissi o kadar iyi anlıyorum ki... ama galiba yapacak pek bir şey yok kendi yolunuzu yaratmaktan başka. Ben eninde sonunda bu günlerin geçeceğini biliyorum. Tamam belki yaşımız da geçecek ama olsun. Napabiliriz ki elimizden geldiği kadar yaşayacağız işte kendimizi ve istediğimiz hayatı. Umarım mutlu olursunuz.
 
X