Merhaba öncelikle herkese.Forumu yakından takip edip önceden üye olmama rağmen ilk mesajımı atmak bugüne nasipmiş.Uzatmadan konuya geçeyim.
2 yıl önce babam olacak şahıs(baba demek istemiyorum artık ona) ablam ve beni kapanmaya zorladı.Babamdan saklanarak yaşadım resmen hayatımı.Onun olduğu yerlerde kapalı,diğer yerlerde açıktım.
Bu yıl liseden mezun oldum.Üniversite sınavlarına girmedim, bu yıl hazırlanıp seneye girmek istedim.Şu an boş olduğumdan kitap masraflarıydı(gerçekten pahalı), üniversiteye gittiğimde birikmiş param olsun diyerek bir işe girdim.Geçen hafta perşembe işe giderken bu şahıs beni açık gördü.Sürekli mesai olduğunda nihayetinde dün konuşabildik.Bana niye açık gittiğimi sordu,bir daha öyle gitmeyeceğimi açık gidersem kafanı kırarım falan dedi.Bende ben kapanmak istemiyorum,açık olacağım diye direttim.Ardından bi güzel dövdü beni.Tokat attı, boğazımı sıktı vs.Öldürmekle tehdit etti sonunda da.
Her şeyi zorla yaptırmaya çalışıyor inanın bıktım artık.Küçük yaşta zorla oruç tutturdu, zorla namaz kıldırıyor(Allah affetsin ama kılıyormuş gibi yapıyorum),zorla kapattırmaya çalışıyor.En baştan güzelce bana deseydi ben şu an belki kapalı olurdum,ama yapmadı hep bağırmayla,dayakla halletmeye çalıştı.Dinde zorlama yoktur diye ayet olmasına rağmen her şeyi zorla yaptırmaya çalışıyor.
Bugün başım ağrıyor dedim işe gitmedim, az önce gidersen kafanı kırarım dedi yine.Yarın ne yapacağımı bilmiyorum.Annem ve ablam benim yanımda, onlarda bana destek çıkıyor ama yok anlamıyor.
Ben baba sevgisi diye bir şey hiç görmedim.Arkadaşlarımın babalarına özenerek geçirdim hayatımı.Artık o kadar usandım ki.Dünden beri sadece ağlıyorum başka yaptığım bir şey yok.Bana öyle çok çektirdi ki ölse 1 gram gözyaşı dökmem onun için.17 yaşındayım şu anda reşit olduğumda(aralıkta) evden gitmeyi düşünür oldum artık öyle bıktırdı ki beni, çileden çıkarttı artık.
Başınızı ağrıttığım için özür dilerim, iyi kötü mesajlarınızı okumak isterim,iyi forumlar.
2 yıl önce babam olacak şahıs(baba demek istemiyorum artık ona) ablam ve beni kapanmaya zorladı.Babamdan saklanarak yaşadım resmen hayatımı.Onun olduğu yerlerde kapalı,diğer yerlerde açıktım.
Bu yıl liseden mezun oldum.Üniversite sınavlarına girmedim, bu yıl hazırlanıp seneye girmek istedim.Şu an boş olduğumdan kitap masraflarıydı(gerçekten pahalı), üniversiteye gittiğimde birikmiş param olsun diyerek bir işe girdim.Geçen hafta perşembe işe giderken bu şahıs beni açık gördü.Sürekli mesai olduğunda nihayetinde dün konuşabildik.Bana niye açık gittiğimi sordu,bir daha öyle gitmeyeceğimi açık gidersem kafanı kırarım falan dedi.Bende ben kapanmak istemiyorum,açık olacağım diye direttim.Ardından bi güzel dövdü beni.Tokat attı, boğazımı sıktı vs.Öldürmekle tehdit etti sonunda da.
Her şeyi zorla yaptırmaya çalışıyor inanın bıktım artık.Küçük yaşta zorla oruç tutturdu, zorla namaz kıldırıyor(Allah affetsin ama kılıyormuş gibi yapıyorum),zorla kapattırmaya çalışıyor.En baştan güzelce bana deseydi ben şu an belki kapalı olurdum,ama yapmadı hep bağırmayla,dayakla halletmeye çalıştı.Dinde zorlama yoktur diye ayet olmasına rağmen her şeyi zorla yaptırmaya çalışıyor.
Bugün başım ağrıyor dedim işe gitmedim, az önce gidersen kafanı kırarım dedi yine.Yarın ne yapacağımı bilmiyorum.Annem ve ablam benim yanımda, onlarda bana destek çıkıyor ama yok anlamıyor.
Ben baba sevgisi diye bir şey hiç görmedim.Arkadaşlarımın babalarına özenerek geçirdim hayatımı.Artık o kadar usandım ki.Dünden beri sadece ağlıyorum başka yaptığım bir şey yok.Bana öyle çok çektirdi ki ölse 1 gram gözyaşı dökmem onun için.17 yaşındayım şu anda reşit olduğumda(aralıkta) evden gitmeyi düşünür oldum artık öyle bıktırdı ki beni, çileden çıkarttı artık.
Başınızı ağrıttığım için özür dilerim, iyi kötü mesajlarınızı okumak isterim,iyi forumlar.
Son düzenleme:
