Babam yüzünden yaşlandım artık :(

Merhaba ablalar ben 17 yaşındayım lise sona geçtim.
Anlatamıyorum kimseye çıldırmak üzereyim. babam çok fazla ilgili. ilgiden kastım çok sıkıyor beni hiç bi yere bırakmıyor pendikten başka yere göndermiyor kendi de gezdirmiyor kızım hep evde kalsın ama zayıf olsun düşüncesi var rahatsızım ben bazen yardıma ihtiyacım oluyor ama beni çok sıktıkları için sanırım özgüven eksikliği oluşuyor bende para bile vermiyor koruma amaçlıymışş dışarda telefonumu zırt pırt çıkarmam yasak tatil bile yok yasak evde durun oturun.hafta sonu da yakında ki avmden bişeyler alıyoruz aktivitemiz sadece buu !! beni puanım yüksek olduğu halde zorla düz liseye yolladılar 55 kişilik sınıfta dersi dinleyemedim ve ben ot oldum başarısızlaştım şimdi bahane benim annem açık giyinse laf yok kollarım gözükse bana bağırıyo çok iğrenç bi okula yolluyor beni zorla lafımı hiç dinlemiyor hatlarım belli olmasın diye erkek tişörtleriyle geziyorum evde olduğum için de habire laf ediyor yok sana özgü hayatın var bi pc bi tel durmadan akraba akraba geziyorum tek derdi ev işi yapmam . tatile gidelim dedim ramazan geldi dedi. bende dedim sanki oruç mu tutuyoruz beni dövecekti resmen bıktım artık asosyal yaptı beni. pendikte yaşıyorum yani biraz girişte kalıyor istanbul üniversitesini istiyorum ona bile kızıyor elinde olsa eve kapatacak beni yinede üstün başarı istiyor şunun kızı şunun oğlu böyle böyle... kafayı yicem artık koca karı gibi oldum evde pazara gitmekten yer silmekten tükendim 11 yıldır komşular sokaklar çocuklar aynı bunaldım artık anlamıyor kimse :2: ha bi aktivitemizde hastaneye gitmek şeker hastasıyım ben kollarım iğnelerden öyle çok şişti ki mosmor oldu tükeniyorum artık evin içinde

canım çok üzüldüm durumuna. yine de sabret reşit olunca ve bir üniversite kazanınca git. o zamana kadar sabredeceksin mecburen. sakın yanlış bişey yapma. aileler çocuklarının biraz hayatı tecrübe etmelerine izin vermeliler.

inşallah ablacım artık bıktım... babamdan arka alan herkes bana bi laf ediyor sanki ev işi yapmak için doğmuşum... elinden gelse gözümü açmadan kuzenlerimle evlendirirler. 37 yaşında bekar dışarda ekmek alacak özgüveni olmayan halalarım var öyle yapmak istiyorlar sanırım benide

Acayip hayalperest saçma sapan bi abim var karakterlerimiz çok zıt hep tartışırız. Şöyle ki hastalığımdan öncede böyleydi etrafa güvenmiyormuşş ama benide iyice pısırıklaştırıyor Sonuçta ben büyüyorum yerimde saymıyorum iş hayatı olucak o olucak bu olucak .. ama böyle haftada 2 kere 10 dklığına zorla dışarı çıkarıyorlar ben istemiyorum hep aynı kişilerden bıktım...

canım seni çok ii anlıyorum bende bir zamanlar böyleydim neden bana bu şekilde davrandıklarını sorduğumda seni korumak için derlerdi bana güvenmiomusunuz derdim etrafa güvenmiyoruz derlerdi çok çektim aslında.sonrada asabi hırçın dedielr bana.ama ben hiç yılmadım şehir dışında üniversite kazandım zorla gittim okul bitti iş buldum babam çalışamazsın dedi zorla kavga dövüş işe gittim çççok zor olsada bi şekilde hayata atıldım daha farklı bi hayatım olabilirdi daha kolay olabilirdi hayat ama olmadı işte.sinirlerini bozma.sana tavsiyem sen sakince kurnazca istediklerini yaptır içinde kalmasın hiçbişey.ve derslerine ii çalış başarılı ol ki hiç kimseye koz verme...zamanla hepsi geçecek...

derslerine odaklan üniversiteni kazan mutlaka okutacaklardır meslek sahibi ol hayatını kurtar canım aileni değiştiremezsin ama kendi hayatını kurabilirsin

sen üniyi kazan bak gör değişecekler,mutlaka okuturlar..azcık sabret ve kariyerine odaklan...

senin kadar olmasa da benzer problemleri yaşadım üniversiteyi kazanmak için elinden geleni yap ben öyle atlattım

allaha dua et cnm

umarim hersey istedin gibi olur

derslerine çalış canım bunları düşünme o evden kurtulmak için üni güzel bi seçenek

inşallah gönlünce bi yer kazanırsın ve onlar bu baskıyı yapmayı bırakırlar
senin için dua etmekten başka bişey gelmiyo elimden