Evliliğim konusunda dertleşmek istiyorum

rainbo35 .!.:

Ben burdaki kadınlara sasiriyorum. O oldu boşa bu oldu boşa şu oldu boşa.
Simdi gorucu usulu kismindan sonra sevdim ayni evin icinde dediginiz icin söylüyorum.
Eger aldatilma siddet ve sizi ac birakacak maddi yetersizliktw olsaydi ben evliligin devam etmemesi kanaatindeyim. Zaten hamilleiginiz dahil ondan oncesi ve sonrasi da size iyi davranmis sevmis oda. Kadin erkek lohusalil döneminde annemle bile tartıştım. O cok baska bir boyut cocuk insani o kadar yoruyor ki satasiyor. Bence bu evlilikte bosanmaktan ziyade beraber terapiye gidilmeli. Cunku esiniz bir hata yapiyor 1 hafta ailesiyle gidiyor sizde 1 hafta asla konusmuyorsunuz cocugunuzu gosteriyorsunuz. Koz veriyorsunuz karsi tarafa da. Ben de annemle 1 hafta tatile gittigimde benim esimde benle konusmasin o zaman. Bende aileyle vakit gecirmyi seven biriyim. Yani planlama cok mu zor tamam 3 gun sizinkilerle koye gidleim ordan 3 gunde gezelim 1 gunde evde dinlenelim diye. Ben sizin konustuklarinizi 1 hafta konusmayarak, basta sevmeyerek bu kadarla sinirli kaldigini düşünmüyorum ha dip not olarak gercek bir kumar bagimlisiysa da yine bosanmali. Gercek kumar bagimlilari bu kadar ara acarak 2 kere borc yapmaz. Suan batakta olmaniz lazimdi.

Genişletmek için tıkla...

rumuzuyok .!.:

Merhaba,
İlk yapılacak şey aile meclisini toplayıp eşinizin suçlarını bir bir ifşa etmek delil ve kanıtları ile birlikte. Çünkü konu ikinizin arasında çözülecek şeyler değil. Ki kumar çok ciddi bir sorun. Sizin boşanma tehdidine rağmen gidip ikinci kez oynuyor ve çocuğunun üzerine yemin ediyor. Konu sizin varlığınızı aşmış.
İkinci olarak sizinle olan iletişimini düzeltmesi şart bu durumda utanmadan sıkılmadan ailesi ile konuşulmalı. Genelde aileler evlendirdik bitti kendi aranizda halledin karistirnayin diyor fakat oyle bir dunya yok anasinin egitemedigini siz egitemezsiniz birakin meseleyi cozsunler.Yazınızı ilk okuduğumda bazı erkekler eşi dogun yapınca anne oldu diye saygıdan yaklasamiyor öyle sandım ama seninkinin sirazesi kaymış ayarı kaçmış çeki düzen vermesi şart.

Bu süreçte zaman kazanır evliliğin gidişatına bakarsınız banka hesaplarını ortak hesaba çevirmekte fayda var kontrolü de elinizde tutmuş olursanız iyi olur. Söz verip yeminler ediyor ama kumara devam. Sözlerine güvenip konuyu salmalalisiniz. Tabiri caizse eşeğin yuları gevşek biraz sıkı tutun.


Şunu sormak isterim gözden kaçırmış da olabilirim okulunuz pandemiden dolayı bitti mi bitmedi mi okuldaki baginiz ne dondurdunuz mu atildiniz mi ne süreçte? Bence bi an önce okulu bitirin bi ise başlayın. Sorunlar çözülmezse zira alt yapınız hazır olur. Burda ne çok konu var maddi durumdan dolayı çocuklarından dolayı evin kaosunu çekmek zorunda kalmış.

Genişletmek için tıkla...

Goookceeeee .!.:

3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Genişletmek için tıkla...

Goookceeeee .!.:

Sizin vasıtanızla diğer yorumlara da cevap vermiş olayım. Eşime belli şartlar karşılığında tekrar bi şans vermiş gibi oldum. Ona 1 kez daha kumarla alakalı bişeyin yakalarsam onu cümle aleme rezil edip baştan sonra olan herşeyi anlatıp sonra kesin Bi şekilde direk olarak boşanma davası açacağımı söyledim. Zaten bu bilezik bozdurma olayından bi süre sonra kalan altınlarla babasının üstüne olan ama bizim kullandığımız arabayı satın almıştık kıl payı bi şekilde. Yani geriye hiçbişey kalmadı ama herkes 2 bileziğin daha kenarda olduğunu düşünüyor hala. Aslında o da 2. Seferde kendince bu bozdurduğu bilezikleri yerine koyabilmek adına böyle bi işe kalkışmış ama ben o parayla bilezik alıp koluma takacak bi insan da değilim çünkü helal haram bilincindeyim. Bu 2 3 haftalık süreçte eşimle eskiye nazaran daha iyiyiz tabi süreç nasıl ilerler buna bilemem umarım herşeyin hayırlısı olur. Bu yaptığımı da aptallık olarak gören çok kişi olacaktır eminim ama gerçekten şunu biliyorum ki boşanmak evlenmekten çok daha zor. İşin maddi boyutuyla ilgili olarak çok fazla sıkıntı çeken insan var ama ben liseden grafik çıkışlıyım ve ünide de grafik okuyordum ama bitiremedim. Ama şuan da bi reklamcıya girip çalışabilirim bi şekilde yani mesleğim var. Çoğunuz yanlış anlamış ama babamın da kuyumcu dükkanı yok sadece maaşlı çalışan kendi borcu harcı olan Bi insan. Boşanmanın zor olmasının sebebi senelerce aynı yastığa baş koymak, ortada Bi çocuğun olması. Birisi yazmıştı ortada aldatma şiddet olmadığı sürece boşanmayı değilde düzeltmeyi tavsiye ediyorum diye. Ben de bu şekilde baktığım için aslında buraya yazmıştım fikir alabilirim belki bu durumu yaşayıp şuan düzelmiş olan çiftlerden diye düşünmüştüm. Ama tabi hakaretler yargılar havada uçuştu yinede zaman ayırıp yazdığınız için teşekkürler. Bilmiyorum belki de sabrın sonu gerçekten selamettir. Belkide bunlar güzel günlerden önce geçmemiz gereken sınavlardı. Yinede güzel dileklerinizi ve dualarınızı bekliyorum. Umuyorum bana yazan kişiler hayatlarında hep bana yazdıkları gibi keskin ve kolay şekilde karar verip yeni rota çizebiliyodur.

Genişletmek için tıkla...

Goookceeeee .!.:

3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Genişletmek için tıkla...

Goookceeeee .!.:

3 senelik evliyim 2 yaşında da 1 oğlum var. Evliliğimizin ilk senesi çok güzeldi. Nişanlılık döneminin çoğunda nişanı atmak istedim. 2 hafta içinde görücü usulü bi şekilde tanışıp nişanlandık başta istemiştim ama sonra yanlış yaptığımı farkettim Ankaradan İstanbula taşınmam gerekiyordu ve inanılmaz anne aşığı aile meraklısı asalak bi tipti ama tabi ailem dahil hiç kimse nişan atmamı istemedi eşmde ayılıp bayıldı ağladı yalvardı ve bi şekilde evlendik. 22 yaşındaydım. Velhasıl evlendik ve ben onu çok sevdim o da aynı şekilde. Normalde çocuğu hemen istemiyordum ama o çok istiyordu ve evliliğimiz güzel gidiyordu o yüzden hamile kaldım 3. Ayda. Hamileliğim zaten full kusarak geçti yerimdrn kalkamıyordum bana her türlü desteği sağladı. O süreçte kayınvalidemle ara ara sorunlar yaşıyordum ama eşimle genel olarak iyiydim.oğlum doğduktan sonra muhtemel li lohusa depresyonun girdim oğlum 18 gün yoğun bakımda kaldı çok zorlu zamanlardı. Neyse daha fazla uzatmayım. Doğumdan sonra kavgalarımız başladı sürekli kavga edip 1 2 gün sonra konulup anlaşıp normale dönüyorduk. Zamanla daha da kötüleşti. Doğumdan sonra korktuğum için eşimle 6 ay ilişki yaşamadık ben de bundan dolayı aramızın kötü olduğunu düşündüm kendi suçladım ve korkumu aşmaya çalıştım ama gördüm ki aslında istemeyen ben değil de oymuş. Daha öncesinde cinsel hayatımız daha hareketliyken o zamandan sonra 1 ay içinde en fazla 2 3 kere yaklaşmaya başladık. Bu konu dahil birçok konuda sürekli tartışmaya devam ettik her seferinde gelip özür dileyip artık düzeleceğini vs söyledi ama hep tekrar aynı oldu. Ağzında sürekli annesi ailesi ablası var. Yaklaşık 6 7 aydır boşanma fikri aklıma gelip duruyor ona bunu söylediğimde saçmalama bizim bi sorunumuz yok sen kafanda kuruyorsun ne boşanması diyip direk konuyu kapatıp beni ciddiye almıyor. Evin içinde askerlik arkadaşı gibiyiz birbirimize ne bi güzel söz söylüyoruz ne bi ilgi gösteriyoruz özellikle de eşim bu şekilde sebep olarak işte çok yorulduğunu bunalmış olduğunu söylüyor ama ben bundan dolayı olmadığını biliyorum. Artık beni sevmiyor ama bunu inkar ediyor. Açıkçası ben de ona olan tüm ilgimi kaybettim tüm herşey birike birike bende nefrete dönüştü ama aileme anlatamıyorum. 2 kere kumar oynadı ilki 1 sene önceydi ve 1 sene boyunca internetten şeker oyunu oynayarak 100bin TL borç yapmış en son bana söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm çünkü dinine bağlı insanlarız ve 1 sene boyunca benden gizli yapmış bunu. 2 bileziğimi ağlaya zırlaya bozdurmak zorunda kaldım 1 hafta suratına bakmadım o da suratıma bakamıyordu en sonunda bunu bidaha yaparsa ondan boşanacağımı söyleyerek bu konuyu kapattım ama tabi bidaha ona eski gözle bakamadım. Tabi bundan kimsenin de haberi yok 1 ay sonra kardeşimin düğünü var ve onun götü tutuşuyor diye sahte bilezik alıp koluma takmaya bile ikna oldum kendi aileme yalan söyleyeceğim üstletik babam kuyumculuk yapıyorken. Ondan beri haftanın 4 5 günü kedi köpek gibi küfürlü bağırmalı kavga ediyoruz artık o kadar yıprandım ki hayat enerjim çekildi psikolojim bozuldu ufacık şeyde ağlıyorum. Bu süreçte 12 senelik en yakın arkadaşımla da konuşmayı kestik yani cehennem gibi süreçlerden geçiyorum. Yaklaşık 1 buçuk ay önce tesadüf bi şekilde şüphelenmem sonucunda eşimin 1 aydır loto oynadığını ve şimdiden 3 4bin borcu olduğunu öğrendim ilk başta inkar etti oğlumun benim üstüme bile yemin etti bişey gizlemiyorum diye ama sonra itiraf etti. Ona artık dayanamıycağımı ablasına herşeyi anlatacağımı söyledim bağıra bağıra ağladı nolur söyleme bidaha yapmıycam dedi yerlere yattı ablası da o gün müsait olmadığı için daha sonra kaldı ve konululmadan kapandı. Eşim 2 3 hafta önce hidroselden ameliyat oldu ve bayram sonuna kadar rapor aldı. 2 3 gün annesi bizim yanımızdaydı ama sonrasında evine döndü. Eşim evde durmaya alışık olmadığı için 1 haftanın sonunda ben bunaldım anneme gidelim ablama gidelim beraber pikniğe gidelim ben bunaldım duramıyorum diye söylenmeye başladı ben de ona bunaldıysa niye annesigile yanında istiyor bizimle plan niye yapmıyor diye kavga edip durdum ama o tabi beyinsiz olduğu için bunu bile anlamadı ki bu zaman kadar nereye çağırsalar gittim ben kendim çağırdım ama sonunda ailesiyle onu görüştürmeyen gelin oldum eşimin gözünde. Ailem ankarada yaşıyor onların da ankaranın köyünde tarlaları vs var. Ben hem 1 ay sonra ankaraya gidiceğim için hem de maddi durumumuz diplerde olduğu için istememe rağmen ailesiyle konuşup ben bunaldım diyerek 1 hafta anne babası da dahil ankaraya gitme kararı verdiler. Bu süreçte onu hiç aramadım kendisi aradığında oğlunu gösterdim ama kendim muhattap olmadım. Köyden döneceği gün tekrar bi konudan kavga ettik. Babam da pikniğe gitmek istedi. 3 senedir ilk defa 1 gün daha durun da piknik yapalım dedi. zaten eşim izinli kayınbabamın kendi dükkanı olduğu için 1 gün daha kalmakta normal şartlarda sıkıntı olmayacaktı ama onlar kabul etmedi piknikten sonra yola çıkarız dediler. Neyse dedim ama gitmeden önceki akşam yanıma geldiğinde de zaten birbirimizle tek kelime etmedik. Piknikte de aynı şekilde. Kaynanam kendince laf soktu eşim alakasız konularda bana ailemin yanında sesini yükseltip erkeklik taslamaya çalıştı. Artık o kadar zoruma gidiyor ki bana bu yaptıkları. Bu olaylar dün oluyor. Ve kaynanam nispet yapar gibi wp hikayesine eşimle olan fotoğraflarını atmış köyde çektikleri. Eşim o kadar mutlu ki ağzı kulaklarında kaynanam da öyle. Dün eve geldik hala şuan bile konuşmamaya devam ediyoruz. Napcağımı bilmiyorum artık konuşarak çözemeyeceğimi de anladım. Annemgille aynı şehirde de değilim çat kapı çıkıp gidiyim ben gittim diyim. Yinede gidebilirim ama biliyorum ki bu sonumuz olur buna da cesaret edemiyorum. Abisi var o da kendisi gibi aynı 3 çocuğu var ama hala ergen gibi annesinin arkasında geziyor. Ablasından belki yardım alabilirim ama o da aynı annesi gibi herkese tepeden bakan herşeyi kendisinin bildiğini düşünen değişik birisi yani kelin yağı olsa kendi kafasına sürer. Benimle aynı durumda olan birileri varsa bana akıl versin lütfen. Kusura bakmayın çok uzun oldu ama elimden geldiğinde özet geçmeye çalıştım

Genişletmek için tıkla...

Goookceeeee .!.:

Arkadaşlar şunu söylemek istiyorum. Ben burda paragraf paragraf yazmışım ama sizin burdan tek çıkardığınız benim 22 yaşında okumadan çalışmadan koca parası yemek için evlenmem mi gerçekten. Beni yargılayın aşşağılayın kendi kendinize etiketleyin diye yazmadım bunları. Tabiki gerçekler acıdır bunları da söyleyebilirsiniz ama herşeyi söylemenin bi şekli var üslup sorunu yaşıyorsunuz. Fikir istemem sizin bana bu şekilde konuşma hakkı tanımıyor. Hayır 2.çocuğu yapmıycam. Hayır koca meraklısı değildim hatta evliliği aklımın ucundan geçirmezdim. Ve evet benim de bi mesleğim var ben de üniversite okuyordum. Nişanlanmam, nişanı atamamam, evlendikten sonra hemen çocuk yapmamı aile baskısını dibine kadar yaşamamış, hem kocası hem ailesi tarafından manipüle edilmemiş kimse beni anlayamaz.

Genişletmek için tıkla...