insan hiç tanımadığı,sesini duymadığı,yüzünü sadece resimlerde gördüğü kendisiyle bir günü bırak bir an bile paylaşmadığı ve hiç gelmeyecek birini özlermi ..ben özlüyorum seni baba ..hemde çok kader seni daha annem bana hamileyken aldı bizden ve ben kendimi bazen öyle güçsüz öyle yalnız hissediyorum ki baba!işte buda öyle günlerden biri keşke yanımda olabilseydin baba bi kere sana omzumu yaslayıp ağlayabilseydim yada bi güncük bile olsa bende bilseydim arkamda babam var diye büyüdüm baba dolu dolu tecrübelerle büyüdüm ama hala canım yandığında seni özlüyor ve arıyorum..
Mekanın cennet olsun baba..inşallah bir gün bir yerlerde buluşuruz..
öyle içten yazmışsın bir kız evladı olarak babana olan özlemini..
okuyunca bende anlatmak istedim içimden geçenleri..
bende baba sevgisinden ilgisinden eksik biri olarak büyüdüm..
çocukluğumda, gençkızlığım, evlenip gelin olurken bile babam yoktu yanında..
öyle zordurki kız çocuğu olarak eksikliğini yaşamak..
ama benimki hayatta olan aynı evi paylaştığım babamın babalıkdan bi hayli uzak olmasıydı..
varmıydı bi babam evet vardı ama sadece varlığı vardı hiç birgün hissetmedim babamın babalığını..
bende senin gibi baba özlemi yaşayan biriyim..
tek fark seninki hayatta değil mekanı cennet olsun inşallah..
ben varken varlığını tatmadım ne sevgi ne sıcaklık hiç birşey görmedim..
şimdi hamileyim inanaırmısın belki haberi bile yoktur..
dilerim hiç kimse böyle hayatta iken yokluğunu yaşamasın..
babana gani gani rahmet diliyorum canımm..
içimden geldi öyle yazdım kusuruma bakmayasın..