Babam....

Elim ayağım buz gibi oldu ateşler bastı. Sabah annem aradı saat henüz 9'da, Pazartesi özellikle sabahları yoğun oluyorum biliyor ama aardı ağlamaklı bir sesle. Ben önce babama ya da bir yakınımız kanser ona bir şey oldu zannettim. "Beni siliyorsun red ediyorsun, niye yapıyorsun" diyor. Bu kadar dramatik hale getirdiği ise bir kaç gündür mesafeli olmam. İnanın o günlerde huzur buldum kendimi dinledim. Anne bir şey yapmıyorum kaldı ki şirketteyim konuşamam biliyorsun sen nedne yapıyorsun bunu diyorum dinlemiyor. Ben bu dramatizasyondan çok bunaldım, anneme babamla beraber izlediği Türk dizileri hiç yaramadı ne sözler ne dramlar! Anne elime telefon alasım gelmiyor, sıkıntılıyım işle ilgili sorunlarım var dedim, red ediyorsun beni diyor. Beni hiç düşünen yok! Balayında mı, işyerinde mi sabah saatleri işi olur mu ? Ne hisseder ne yapar ne düşünür. Oyun hamuru gibi senelerce ellerinde şekillendirdiler hasta düşünceleriyle ama artık patladım. Bir anne baba böyle bencil olamaz olmamalı.
anaların duygu sömürüleri babaların hakimiyet savaşları yaktı bizi yaktıııı.Allah korkun olmasa kız bağır çağır dışarıda bir ansan sana böyle davranıyor diye ne yapabiliyorsan yap ama anadır babadır..belkide senin imtihanın onlardır..sana tek tavsiyem arasın kızsın duygu sömürüsü yapsın he anne he de var mı bi isteğin başka oldu tamam de kapat..bir söylencek iki söylencek belki 3-4 söylencek ama sonunda duracaktır.
 
anaların duygu sömürüleri babaların hakimiyet savaşları yaktı bizi yaktıııı.Allah korkun olmasa kız bağır çağır dışarıda bir ansan sana böyle davranıyor diye ne yapabiliyorsan yap ama anadır babadır..belkide senin imtihanın onlardır..sana tek tavsiyem arasın kızsın duygu sömürüsü yapsın he anne he de var mı bi isteğin başka oldu tamam de kapat..bir söylencek iki söylencek belki 3-4 söylencek ama sonunda duracaktır.

İnsan annesini neden siler ? Bu nasıl bir düşüncedir! Benim de bir hayatım var, üstelik işte sorunlarım var cidden sürmeneaj oldum böyle bencillik olmaz.
 
Elim ayağım buz gibi oldu ateşler bastı. Sabah annem aradı saat henüz 9'da, Pazartesi özellikle sabahları yoğun oluyorum biliyor ama aardı ağlamaklı bir sesle. Ben önce babama ya da bir yakınımız kanser ona bir şey oldu zannettim. "Beni siliyorsun red ediyorsun, niye yapıyorsun" diyor. Bu kadar dramatik hale getirdiği ise bir kaç gündür mesafeli olmam. İnanın o günlerde huzur buldum kendimi dinledim. Anne bir şey yapmıyorum kaldı ki şirketteyim konuşamam biliyorsun sen nedne yapıyorsun bunu diyorum dinlemiyor. Ben bu dramatizasyondan çok bunaldım, anneme babamla beraber izlediği Türk dizileri hiç yaramadı ne sözler ne dramlar! Anne elime telefon alasım gelmiyor, sıkıntılıyım işle ilgili sorunlarım var dedim, red ediyorsun beni diyor. Beni hiç düşünen yok! Balayında mı, işyerinde mi sabah saatleri işi olur mu ? Ne hisseder ne yapar ne düşünür. Oyun hamuru gibi senelerce ellerinde şekillendirdiler hasta düşünceleriyle ama artık patladım. Bir anne baba böyle bencil olamaz olmamalı.

Hayır sürekli bir dram, bir ağlama sızlama ya ne oluyor! Annemin gözünde seneelerce baktığı, tedavi ettiği hastaları kadar değerim yerim yok! Hiç ortamız da yok ailece, red etmek ne demek ya ? Her gün vıcık vıcık konuşmayınca red ediyorum onun gözünde.
ah canım ya.ailenle ilişkin gerçekten hastalıklı boyutlarda ne yazık ki.
annenin bir psikolog olması ise çok düşündürücü.
bu ruh halindeki bir insan hastalarına ne derece yardımcı olabilir.
sana mesafeli ol diye öğüt verenlerden biri de bendim ama mesafeli durmanın da bedelini ödetiyor ailen sana.
reddetmek te nereden çıkmış akıl alır gibi değil.
gerçekten de seni üzmek istemem ama senin bütün hayatını oyun hamuru gibi oynamışlar daha da durmuyırlar.
kaç yaşındasın,annen baban da belirli yaşta.bir durulmaları,sakin mantıklı davranmaları gereken yerde halen ve halen sana kontrolsüz bir şekilde müdahele ediyorlar.
annen sana bu derece düşkünse babanı da pek çok yanlışında frenlemeliydi.dur bakalım orda kızımı üzemezssin,davranışlarına dikkat et diyebilmeliydi.
yani bü tür anne baba ile ilgili konularda yorum yapmak ta zor.el olsa dersin ki sil at .
ama anne baba bu nihayetinde.hayatından kökten çıkaramaz insan taa ki çok büyük derin mevzular haricinde.
ne diyeyim pek akıl verecek bir yol da bulamadım açıkcası.
durumuna da ayrıca üzülüyorum bu arada.
 
Seni bu forumdan tanıdığım kadarıyla seviyorum vive
Uzulmeni istemiyorum .
Daha önceki konunda da demiştim sanki benim büyük versiyonum gibisin .
Baban aynı benim babam .
Nasıl mutlu olacaksan öyle yap lütfen .
Eğer seni mutsuz edecekse Babanla Adana mesafe koy .
Aileni kur .
Anne babanın sana yaptığı hataları çocuğuna yapmayacağına eminim :KK51:
 
ah canım ya.ailenle ilişkin gerçekten hastalıklı boyutlarda ne yazık ki.
annenin bir psikolog olması ise çok düşündürücü.
bu ruh halindeki bir insan hastalarına ne derece yardımcı olabilir.
sana mesafeli ol diye öğüt verenlerden biri de bendim ama mesafeli durmanın da bedelini ödetiyor ailen sana.
reddetmek te nereden çıkmış akıl alır gibi değil.
gerçekten de seni üzmek istemem ama senin bütün hayatını oyun hamuru gibi oynamışlar daha da durmuyırlar.
kaç yaşındasın,annen baban da belirli yaşta.bir durulmaları,sakin mantıklı davranmaları gereken yerde halen ve halen sana kontrolsüz bir şekilde müdahele ediyorlar.
annen sana bu derece düşkünse babanı da pek çok yanlışında frenlemeliydi.dur bakalım orda kızımı üzemezssin,davranışlarına dikkat et diyebilmeliydi.
yani bü tür anne baba ile ilgili konularda yorum yapmak ta zor.el olsa dersin ki sil at .
ama anne baba bu nihayetinde.hayatından kökten çıkaramaz insan taa ki çok büyük derin mevzular haricinde.
ne diyeyim pek akıl verecek bir yol da bulamadım açıkcası.
durumuna da ayrıca üzülüyorum bu arada.

Aynen öyle haklısın. Yakınım dediğim arkadaşıma yazıyorum ama el işte içinde değil ya anlamıyor bana diyor ki " e o zaman annenin istediği gibi davran sen de üzme" Mesele o değil zaten işte! Mesele öyle derin ki.. Onun bunu anlaması da imkansız babası asker emeklisi olduğu halde tüm isteklerini adamın karşısında rahatça ifade edebilen ve birey olarak kabul edilebilmiş birisi o.... Ben edilemedim. Evlilik öncesindeki 6 ay süren tüm bu sıkıntılar, evlilik süresindeki dedikoduları annemin bana taşıması, sonrasındaki duygu sömürüleri beni mahvetmiş yeni anlıyorum. Ruhen bitik durumdayım, eşime çaktırmamak için insanüstü bir eneji gösteriyorum ama anksiyetem had safhada. En ufak bir ses, telefon titreşimi ya da asansörden gelen sesler irkilmeme sebep oluyor, korkular icad ettim evimde yıkanamıyorum, yalnız kalamıyorum. Psikolojim alt üst. Sürekli kendimi telkin ediyorum mantıklı düşünüyorum ama dediğim gibi bu bir sürmenaj durumu. Bir yerden patlak veriyor içimize attıklarımız ve ben de obsesif biri olduğum için bende de bu şekilde cereyan etti olay.

Annem diyor ki bana " herşey düzelmişti" ne düzeldi ki ? Babam bir densizlik yapacak mı, bir şey olacak mı diye diken üstünde oturuyorum gittiğimizde onlara. Bayramda bize alacaktım günlerce kendimi paraladım ne yapsam babam beğenir diye, çünkü bir kendini ispat hali var yırtınıyorum resmen! Sonra düşündüm dedim ki ne için ? Hemen söliyim ne için olduğunu, babam asla bana güvenmedi, sanki 10 sene evel ilk evliliğimde pis , tembel ve beceriksiz bir kocaya rağmen evimi çekip çeviren ben değilim gibi bana hiç güvenmedi... Nasıl evlenicek, elinden hiçbir şey gelmiyor. Yahu nişan gecesi beni halama şikayet ediyordu misafirler gittikten sonra, hiçbir şey yapmıyor diye!

Her şeyin çok kötü bir kusması oldu bu bendeki.. Hayırlara vesile olsun..
 
Seni bu forumdan tanıdığım kadarıyla seviyorum vive
Uzulmeni istemiyorum .
Daha önceki konunda da demiştim sanki benim büyük versiyonum gibisin .
Baban aynı benim babam .
Nasıl mutlu olacaksan öyle yap lütfen .
Eğer seni mutsuz edecekse Babanla Adana mesafe koy .
Aileni kur .
Anne babanın sana yaptığı hataları çocuğuna yapmayacağına eminim :KK51:

Canım çok teşekkür ederim çok tatlısın :KK60:
Ben de artık üzülmek istemiyorum, aile üzmek için olmamalıdır bence aile sarar, sarmalar, destekler..
Dilerim sen de atlatırsın tüm sıkıntılarını seni üzen şeyleri.
 
Sorun senin 35 yasina gelmis olmana ragmen birey oldugunu kabul etmemeleri.50 yasina da gelsen etmeyecekler.biraz umursamaz ol kuzucum.bak allah bozmasin evliliginde cok mutlusun,huzurlusun.bu ara is,anne baba ustuste geldi biraz skldin.anne oyle degilde boyle diye aciklama yapma surekli.birak sen normal sekilde davran.o aglasin sizlasin duyma.saril kocaya unut bunlari bosver
 
Sorun senin 35 yasina gelmis olmana ragmen birey oldugunu kabul etmemeleri.50 yasina da gelsen etmeyecekler.biraz umursamaz ol kuzucum.bak allah bozmasin evliliginde cok mutlusun,huzurlusun.bu ara is,anne baba ustuste geldi biraz skldin.anne oyle degilde boyle diye aciklama yapma surekli.birak sen normal sekilde davran.o aglasin sizlasin duyma.saril kocaya unut bunlari bosver

35 göstermiyom ama di mi :110::KK45:
 
Sende sevgilinin ailesine söyle babanın sinir hastası olduğunu ve annenle yüzük takmak istediğini dile getir nasılsa artık reşitsin kararını doğru verirsin alkol kullanan babaların genellikle çocukllarla sorunları oluyor kız ,erkek fark etmiyor bence
 
Allah yardimciniz olsun.
Hep kendimi yalniz hissederdim bu konuda.babamin anlattiginizdan fazlasi var eksigi yok.onun icin meslek sahibi olmam bile yüktu.sadece evlendirme sofradan bir tabak eksiltme derdindeydi.

baba destek olmayinca anneyi de ezince baska kollar ariyor insan.gunahiyla sevabiyla eyvallah ediyor herseye.

Siz tek cocuksunuz anladigim kadariyla.tek cocuklarin dezavantaji bu olsa gerek.annenizin gozunde hic buyumeyeceksiniz babanizin gozunde ise hic bir sey beceremeyeceksiniz.

Sizi keske kinlenmeden kizmadan ozlemis olsalardi.
benim babam da ele karsi feci anlayislidir.
hep el iyidir el dogrudur basarilidir ...

anneme cok uzulurum hâlâ cekiyor cunku hem babami hem alzheimerli kaynanasini.annem de alinir ama gonlunu almaya calisiyorum hayatta hic gulmedi cunku.en buyuk hatası babamin bizim hakkimizda ki yorumlari soylemesi.ben o konuda kati bir sekilde uyardim.ne benden ona ne ondan bana bahsetme diye.

cok agir bir hastalik geçirdim 2 yil evvel.herkes o hastaliga yakalaninca aradi sordu geldi gitti.2 sene boyunca ne aradi ne msj atti.gelmesini gectim zaten.sebep dayanamam ben dedi :)
Iyilesince gittim dayanamiyor ya gercekten sandim.uzaktan sende hosgeldin dedi gecti.

merhameti sevgiyi acipta koyamiyoruz ki kalbine.inanin en ufak hatam yoktur hâlâ saygisizlik etmem.esimi benden cok sever.onun yaninda ezmeye calisir esim bilir babami.12 senedir baban şöyle böyle demedi hamdolsun.
ben takilirim yetimim ben basimi oksa diye :)
Ha cocuklarimi da sevmez.icim cok acir o zaman cunku cocuklarim dolanir pesinde.

ablaminda nikahinda yoktu kardesimin de benim de.hepimiz onu bu sekilde kabul etmeye calisiyoruz.zorlaniyoruz ama ne yapalim atsan atilmaz satsan satilmaz.

yaslilar hosgorun denilince sinirim tepeme cikardi.artik cikmiyor alistim mi sinirlerim mi lackalasti bilemem.belkide beni yok saymasi bitirdi beni.evlatlarim oldu tek kaygim ondan pek sarsmiyor soyledikleri.

annenizin yapisini bilmiyorum ama yalniz kalmis,tutundugu dal sizdiniz gibi.biraz sitem biraz naz karismis.babasiyla oldugu gibi olurum diye tedirgin oldu belki.tavri sert olmus .
 
Çok üzgün , kırgın ve sinirli şekilde yazıyorum size... Aslında buradan alacağım hiçbir tavsiye babamın inadında ve nobranlığında işe yaramaz ama içimi dökmek istiyorum içim acıyor...

Başımdan bir evlilik geçti, aldatıldım, maddi manevi zarara uğratıldım ve boşandım. 7-8 sene önce oldu bu olay, erken evlenmiştim... Tabii ailecek çok yıprandık ama çok zaman geçti...Yaralarımızı sardık, ben ailemle yaşıyorum ayrı eve çıkmadım. 34 yaşımda olmama rağmen eve 10.00 dan geç saatte girmedim, çok dikkat ettim, sevgilim de anlayışlıydı herşeyi ailemi üzmeden yaptım. Babam çok sert bir adamdır, özellikle bana karşı. Ergenliğimde çok kötü davrandı, çok eleştirdi, hiçbirşeyi beğenmedi benim evladım olmaya layık değilsin dedi, bir şey istediğimde git evlen kocan yapsın dedi dedi dedi ben de evlendim....... Sonra da olan oldu....Ve annemle onu terk etmemize rağmen değişmedi bu adam. Ruh hastası gibi şeyler yaptı, servisten inerken şoför yol tarifi sordu onla konuştum diye beni adamla sevgili yaptı filan.... Yaşı da 70 ve senelerdir emekli, eskiden sık alkol alırdı sanırım demans ( bunama ) başladı...

Şimdi hayatımda mükemmel bir insan var, Rabbim nazarlardan saklasın benim başıma onun kadar güzel şey gelmez. Ve ben geçen bayram annesiyle tanıştım, kısa bir görüşmeydi. Doğal olarak da o bize gelmek istiyor tanışmak için..Babam red etti. Ne konuşacakmış ? Direkt gelsin istesinlermiş... Bunu geçtim, dün annemle şiddetli bir kavga çıkartmış. Sen nasıl annesin demiş, bana emrivaki yapıyorsunuz bu adamı demiş, istemiyorum demiş. Sanki o evlenecek.

Kısacası hayatımın aşkın buldum ama babam bunu zehir etmeye hevesli. Şimdi çok iyi biliyorum huyunu küslük çıkartacak konuşmayacak ve ben sevgilime ve ailesine karşı zor durumda kalacağım.

Öte yandan babam bana hayatım boyunca 1 TL vermemiştir, bir eksiğin var mı dememiştir, sevgilimi öğrendi alıp karşısına babacan şekilde konuşmadı kızım anlat diye..

Eğer sabote edici davranışlarına devam ederse sevgilimle aramızda yüzük takıp gün almayı düşünüyorum. Annem de annesiyle tanışır bu şekilde evleniriz....Babam da yüzümü bir daha göremez.

Bu arada al babanı karşına konuş diyecek arkadaşlar olacaktır, babam asla konuşmaz sadece hakaret eder, beğenmez, eleştirir, on sene evel yaptığın hatayı yüzüne vurur. Bu şekilde annemle haber gönderir kadının da içini yer.

Canım bundan sonra hep mutlu ol inşallah kendi yuvanda..
seni çok iyi anlıyorum benim babam belki daha beter seninkinden anlattıklarından yola çıkarak bunu söyleyebilirim.
canım yaralandık eksik büyüdük içimizde sevgi bırakmadılar belki sevginin yerini öfke ve kızgınlık aldı. birde kendimizi değersiz hissetmemize sebep oldu bu yaşananlar. ama ayağa kalkmamız lazım kendimizi bu duygulardan arındırmalıyız her şey geçmişte kaldı biz hala içimizde acı bir mutsuzlukla beraber yaşıyoruz. bende evlenip hayatımı kucaklamama rağmen boşluk ve bu olumsuz duyguları yaşıyorum eşim seninki gibi çok iyi üstelik.
anladım ki kimse değiştiremiyoruz hele geçmişi asla. sadece biz değişebiliriz. kendimi sevmeye ailemi affetmeye zihinsel olarak rahatlamaya çalışıyorum. hayat çok güzel neden bizde yaralarımızı sarıp mutlu olmayalım
 
Canım bundan sonra hep mutlu ol inşallah kendi yuvanda..
seni çok iyi anlıyorum benim babam belki daha beter seninkinden anlattıklarından yola çıkarak bunu söyleyebilirim.
canım yaralandık eksik büyüdük içimizde sevgi bırakmadılar belki sevginin yerini öfke ve kızgınlık aldı. birde kendimizi değersiz hissetmemize sebep oldu bu yaşananlar. ama ayağa kalkmamız lazım kendimizi bu duygulardan arındırmalıyız her şey geçmişte kaldı biz hala içimizde acı bir mutsuzlukla beraber yaşıyoruz. bende evlenip hayatımı kucaklamama rağmen boşluk ve bu olumsuz duyguları yaşıyorum eşim seninki gibi çok iyi üstelik.
anladım ki kimse değiştiremiyoruz hele geçmişi asla. sadece biz değişebiliriz. kendimi sevmeye ailemi affetmeye zihinsel olarak rahatlamaya çalışıyorum. hayat çok güzel neden bizde yaralarımızı sarıp mutlu olmayalım

Sabahtan beri enerjim çekildi kendime gelemedim ruh gibi dolaşıyorum. Anlamıyorlar beni böyle yaparak çok yaraladıklarını anlamıyorlar...Bunlar bir başkasına önemsiz gelebilir "ne var annesi sitem etmiş kapatmış evlada bak şükretmiyor" diyebilir ama benim içimde çok şey var biriken o yüzden yaralanıyorum. Yahu saat daha 09.02 birine bir şey oldu sandım üstelik sanki yıllar olmuş aramamışım gibi üç gün sonra ağlamaklı sesle beni ediyorsun tiyatrosu nedir ? Öyle bıkkınım ki anlatamam.

Anksiyete sahibi oldum, sürekli korkuyorum. Doğaüstü varlıklardan korkuyorum sonra onu yeniyorum bu sefer eşimi kaybetmekten korkuyorum, benden vazgeçerse diyorum senaryolar yazıyorum kafamda. Sürekli bir ürkeklik sürekli bir sinir bozukluğu, geceleri eşim evde ıslık çalar "yapma" esner "korkuyorum öyle esneme" "tırnak kesme" "bu ses ne sesi" " beni bırakma terk etme" böyle ruh hallerim....
 
Sabahtan beri enerjim çekildi kendime gelemedim ruh gibi dolaşıyorum. Anlamıyorlar beni böyle yaparak çok yaraladıklarını anlamıyorlar...Bunlar bir başkasına önemsiz gelebilir "ne var annesi sitem etmiş kapatmış evlada bak şükretmiyor" diyebilir ama benim içimde çok şey var biriken o yüzden yaralanıyorum. Yahu saat daha 09.02 birine bir şey oldu sandım üstelik sanki yıllar olmuş aramamışım gibi üç gün sonra ağlamaklı sesle beni ediyorsun tiyatrosu nedir ? Öyle bıkkınım ki anlatamam.

Anksiyete sahibi oldum, sürekli korkuyorum. Doğaüstü varlıklardan korkuyorum sonra onu yeniyorum bu sefer eşimi kaybetmekten korkuyorum, benden vazgeçerse diyorum senaryolar yazıyorum kafamda. Sürekli bir ürkeklik sürekli bir sinir bozukluğu, geceleri eşim evde ıslık çalar "yapma" esner "korkuyorum öyle esneme" "tırnak kesme" "bu ses ne sesi" " beni bırakma terk etme" böyle ruh hallerim....

anlamadım ben annen ne tiyatrosu ediyor canım. böyle korkularda rabbine sığın
bol bol dua et rabbim yardım edecektir olumlu şeyler düşün. belki olumlu düşünecek hiç bişey bulamazsın ilk başta saçma gelir ama en kötü anında bile bunlar geçecek her şey çok güzel olacak diye telkin ver kendine. tohumu at bilinçaltına vazgeçmeden sabret. nihat hatipoğlundan Hz Eyübü dinle bizimkide dert mi diyor insan şükrediyor rabbine.
 
Back
X